79. Προσωπικά θέματα 5:

           ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ 
       ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ                                     ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΟΘΕΣΗ!  

           ( Στο εξής, σ' αυτή τη θεματική ενότητα θα καταγράφονται και θα δημοσιεύονται                                   νέα συμβάντα και ειδήσεις, που παρουσιάζουν "ενδιαφέρον", από την προσωπική                                                                              μου υπόθεση)! 

30 Ιουνίου 2017 (ημέρα Παρασκευή):

      Ήταν η μέρα που ανέβηκα στη γενέτειρα. Πρωί-πρωί πήγα στο αυτοκίνητό μου, έβγαλα το κάλυμμα και το πρώτο που έκανα ήταν να ελέγξω τα λάδια, τα υγρά των φρένων και τη στάθμη του νερού του ψυγείου, καθώς είχα μπροστά μου ένα ταξίδι 170 χλμ. περίπου. Πήρα το αυτοκίνητό μου κοντά στην πολυκατοικία, ώστε να μπορώ να μεταφέρω σ' αυτό τα πράγματά μου. Ξεκίνησα το ταξίδι κατά τις 12.30'. Πολύ ζεστή η μέρα - κάπου 44 β. Κελσίου είχε προαναγγείλει η Μετεωρολογική Υπηρεσία - γι' αυτό και άνοιξα σχεδόν αμέσως το aircondition. Nα, όμως, που αυτό δεν δούλευε! Το φρεόν; Γιατί; Στις αρχές Ιουνίου το είχα ελέγξει στο συνεργείο και ήταν όλα εντάξει. Ελάχιστο φρεόν πρόσθεσε και έκτοτε δεν έκανα κάποιο ταξίδι μακρινό. Τι συνέβη, λοιπόν; Παρότι δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου - είχα κανονίσει ραντεβού μετά από μιάμιση-δύο ώρες - ξαναπέρασα απ' το συνεργείο που μου το είχε ελέγξει. Εκεί, από κάποια πρόσωπα που βρίσκονταν στο συνεργείο και τα λεγόμενά τους, κατάλαβα τι έγινε. Τους "έστησαν" εκεί, γιατί ήταν βέβαιοι ότι θα περνούσα από το συνεργείο!"Μου άνοιξαν το αυτοκίνητο και μου άδειασαν το φρεόν!", σκέφτηκα. Πώς; Δεν μπορούσα να το γνωρίζω τότε. Αργότερα βγήκαν όλα στο φως, όπως θα δούμε! Δημιουργήθηκε ένα μικροεπεισόδιο εκεί στο συνεργείο και έβαλα τις φωνές! Έφυγα σχεδόν αμέσως και συνέχισα το ταξίδι μου. Ιδιαίτερα προβλήματα στο ταξίδι μου δεν είχα, αλλά παρόλα αυτά ένιωθα ότι κάτι στο αυτοκίνητό μου δεν λειτουργεί σωστά. Πλησίαζα στο σπίτι μου, στη γενέτειρα, και εκεί βλέπω στο καντράν του αυτοκινήτου μου τη λέξη SAFE και ταυτόχρονα να έχει ανάψει η λυχνία κάποιας βλάβης! Φυσικά, κατάλαβα ότι είμαι για το συνεργείο. Δεν πήγα αμέσως, αλλά μετά από αρκετές μέρες, αφού τελείωσα κάποιες αναγκαίες δουλειές στο σπίτι μου. Πάντως, στο διάστημα που ήμουν στη γενέτειρα και το αυτοκίνητό μου βρισκόταν σε πολύ καλά φυλασσόμενο χώρο, δεν συνέβη το παραμικρό - σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε συχνά στο Βόλο!

    Ξεκινώντας για το συνεργείο, η λυχνία και η λέξη SAFE ήταν πάντα αναμμένα. Στην πορεία - κάπου 18 χλμ. μέχρι το συνεργείο - συνέβη το εξής: Διάνυσα τα 18 περίπου χλμ. σχεδόν χωρίς να πατώ γκάζι! Όπου, μάλιστα, χρειαζόταν να πατήσω έστω και λίγο το γκάζι, το αυτοκίνητό μου με πήγαινε αμέσως έξω απ' το δρόμο! Γι' αυτό και ταξίδευα πολύ σιγά και πολύ προσεκτικά στη συνέχεια! Στο συνεργείο, ο μηχανικός μου εξήγησε τι ακριβώς συνέβη με το αυτοκίνητό μου. Η λέξη SAFE σημαίνει, μου είπε, "Πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης"! Τα μηχανήματα σχεδόν όλα του αυτοκινήτου μου βγήκαν εκτός λειτουργίας και λειτουργούσε με πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, αν η βλάβη - και το SAFE - μου έβγαινε κάπου στην πορεία του ταξιδιού μου και έτρεχα, ας πούμε, με 100 χλμ. την ώρα, σε μία στροφή του δρόμου - και καθώς εγώ θα ήμουν χαλαρός και ανυποψίαστος - θα μπορούσε το αυτοκίνητό μου να με πετάξει έξω απ' το δρόμο! Λέτε....;

                                        

                                                     Το πρόβλημα και η επισκευή!

    Είναι αλήθεια ότι και ο μηχανικός στην αρχή κάπου είχε μπερδευτεί, με όσα έβλεπε να του δείχνει το μηχάνημα ελέγχου. Άλλωστε, όλα σχεδόν τα μηχανήματα του αυτοκινήτου βρίσκονταν εκτός λειτουργίας. Τελικά, πρόσεξε κάτι στο αυτοκίνητό μου και με ρωτά:

- Είσαι σίγουρος, μου λέει, ότι κάποιος δεν έβαλε το χέρι του στο αυτοκίνητό σου;

- Γιατί αυτό; του λέω.

- Αυτά τα καλώδια ποιος τα έβγαλε εδώ;

- Ποια καλώδια; Μήπως τα μέτρησα ποτέ μου πόσα και πού ήταν;

- Λείπουν τρία καλώδια εδώ! Τα καλώδια* αυτά - δες τα, μου λέει - δεν μπορούν με τίποτα       να βγουν μόνα τους! Κάποιος τα έβγαλε!

   Τότε ήρθαν όλα στο φως, τι ακριβώς έγινε. Του εξήγησα για όλα, όσα συμβαίνουν με το αυτοκίνητό μου. Πώς το ανοίγουν, με τι και γιατί - όπως τα περιγράφω στη θεματική ενότητα 62 αυτού του ιστότοπου! Περιληπτικά, βέβαια.

* Κάποιοι με ρώτησαν, αν τα βγαλμένα καλώδια ήταν επάνω στο αυτοκίνητο: Όχι, δεν ήταν επάνω! Τα πήραν μαζί τους!

                                  

                                                          Τα τρία καλώδια που έλειπαν!

     Ο μηχανικός έβαλε τα τρία καλώδια και αμέσως η βλάβη του αυτοκινήτου αποκαταστάθηκε!

- Είναι δυνατόν! Μου το έκαναν και αυτό; Δεν μπορώ να το πιστέψω! Πες μου, σε παρακαλώ - λέω 

στο μάστορα - πώς λέγονται αυτά τα καλώδια, να τα σημειώσω:

1. Μετρητής απόλυτης πίεσης εισαγωγής.

2. Ρυθμιστής υπό πίεση των μπεκ.

3. Υποπίεση εισαγωγής αέρα. 

   Ύστερα από όλα αυτά, είναι ολοφάνερο ότι στο αυτοκίνητό μου μου έγινε μία ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΑ! Και αυτό, τη νύχτα της 29ης προς 30ή Ιουνίου, καθώς γνώριζαν οι κύκλοι της απάτης ότι την επομένη θα ταξίδευα για τη γενέτειρα!

    ΥΠΟΨΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΣΑ ΑΡΜΟΔΙΑ ΑΡΧΗ Ή ΥΠΗΡΕΣΙΑ!


                         Η έρευνά μου για το φρεόν και το aircondition! 

    Η απορία μου, μετά από όλα αυτά - και όχι μόνο δική μου - ήταν αν τα καλώδια, που μου αφαίρεσαν από το αυτοκίνητό μου, είχαν σχέση με το φρεόν και το aircondition. Για να είμαι βέβαιος αν έχει σχέση το ένα με το άλλο - και αν τα καλώδια ήταν η αιτία που δεν δούλευε το aircondition - δεν αρκέστηκα μόνο σε ό,τι μου είπαν ένας-δύο μηχανικοί αυτοκινήτου. Έκανα πραγματική έρευνα!Ακούστε, λοιπόν, τα αποτελέσματα: Από τους 7-8 που ρώτησα, οι περισσότεροι μου είπαν ότι δεν έχουν σχέση τα καλώδια με το φρεόν, άρα, για άλλο λόγο δεν λειτουργούσε το aircondition του αυτοκινήτου. Ένας γνωστός μου, ωστόσο, που εργάζεται χρόνια μέσα σε κατάστημα με παρόμοια είδη αυτοκινήτου - και έχει ειδικές επί του αντικειμένου γνώσεις - μου είπε το εξής:
- Μπορεί να μην έχουν σχέση τα καλώδια με το φρεόν, αλλά στη δική σου περίπτωση είναι πολύ πιθανόν το σύστημα του αυτοκινήτου να έβγαλε εκτός λειτουργίας το aircondition, προκειμένου να μην επιβαρύνεται η μηχανή, λόγω της βλάβης που δημιουργήθηκε, αλλά ακόμα, βέβαια, δεν σου την είχε εμφανίσει το αυτοκίνητό σου!
   Ομολογώ ότι ο γνωστός μου με άφησε άναυδο! Μαζί του, στη συνέχεια, συμφώνησαν και άλλοι μηχανικοί - και όχι μόνο - ότι πράγματι αυτό είναι το σωστό! Τελικά, τα τρία αυτά καλώδια ήταν η αιτία που δεν λειτουργούσε και το aircondition του αυτοκινήτου μου!


5 Iανουαρίου 2018:

(Το παρακάτω συμβάν, στο Βόλο, δεν ήταν ιδιαίτερης αξίας ως σαμποταριστική ενέργεια σε βάρος μου, επομένως, για άλλους λόγους δημοσιεύεται, όπως θα δούμε και πιο κάτω. Πιο σημαντικά ήταν κάποια άλλα στο χωριό της Οξυάς, αλλά και για εκείνα, παρά το γεγονός ότι ήταν πιο σοβαρά από οικονομικής - και όχι μόνο - άποψης, δεν έκρινα σκόπιμο να αφιερώσω εδώ γι' αυτά χώρο και χρόνο. Απλώς, τώρα με την ευκαιρία τα αναφέρω, εντελώς τυπικά και χωρίς πολλά λόγια: Το ένα είναι ότι, το καλοκαίρι που ανέβηκα στη γενέτειρα, βρήκα σπασμένο τον έναν από τους μεταλλικούς πασσάλους της περίφραξης, δεξιά και αριστερά της κεντρικής εισόδου, που έχουν στη βάση τους τσιμέντο. Το σπάσιμο αυτού του πασσάλου - στα δεξιά της εισόδου - ασφαλώς και δεν θα μπορούσε να γίνει από άνθρωπο ή ανθρώπους. Ήταν σπασμένος - με απόκλιση 25 εκ. περίπου προς τα κάτω - στο σημείο ακριβώς που έβγαινε από το τσιμέντο. Σαφέστατα, έγινε από κάποιο μηχάνημα, καθώς είναι δίπλα στο δρόμο, και μάλιστα επίτηδες, όπως συμπεράναμε με όλους εκείνους που συζητήσαμε το θέμα! Το δεύτερο συμβάν ήταν ότι κάποιος πέρασε μέσα στον περιφραγμένο χώρο και χάλασε μία πρόχειρη κατασκευή πόρτας (με ξύλο γύρω σε πλέγμα), στο πίσω μέρος του σπιτιού. Κάποια άλλη ζημιά - ή σημάδια από απόπειρα διάρρηξης - δεν διαπιστώθηκε).


    Και περνάμε στο συμβάν που έγινε προχτές, 5 του Γενάρη - άντε και Καλή μας Χρονιά! - ημέρα Παρασκευή, στο Βόλο:
    Κατά τις 2.30' περίπου, επέστρεψα από την πόλη με λίγα ψώνια. Επειδή έπρεπε να κάνω μερικά ακόμα ψώνια, θεώρησα καλό να μην ανέβω στην πολυκατοικία και άφησα τα πράγματα στο αυτοκίνητο, που βρίσκεται παρκαρισμένο κάτω σχεδόν από την πολυκατοικία, σκεπασμένο και με δεμένο το κάλυμμα. Ανέβασα λίγο το κάλυμμα, ξεκλείδωσα και έβαλα τα πράγματα στο πορτ-μπαγκάζ. Στο απέναντι ακριβώς μέρος του δρόμου, είδα μία κυρία με μαύρα να καπνίζει, μπροστά σε μία αποθήκη καυσόξυλων που άνοιξε τελευταία. Πιο κάτω, μπροστά στη μεγάλη αποθήκη επαγγελματικής ξυλείας που βρίσκεται μόνιμα εκεί, είδα τρία άτομα να κοιτάζουν προς το μέρος μου και να συζητούν μεταξύ τους. Τα δύο από αυτά ήταν γνωστά, εργάζονται στην αποθήκη, αλλά δεν μιλήσαμε εκείνη την ώρα, ήταν σε κάποια απόσταση. Φεύγοντας, κλείδωσα το αυτοκίνητο - αυτό είναι πάγια τακτική μου, έστω κι αν απομακρυνθώ ελάχιστα από το αυτοκίνητό μου - και τακτοποίησα το κάλυμμά του.
    Μετά από τρία τέταρτα περίπου, όταν ξαναγύρισα να πάρω και τα πράγματα από το αυτοκίνητο, το βρήκα ξεκλειδωμένο! Τι έγινε πάλι; Κάποιος το άνοιξε και μάλιστα για πρώτη φορά μέρα μεσημέρι! Πάντα, οσάκις συνέβη αυτό, το άνοιγαν τα μεσάνυχτα! Κοίταξα γύρω, δεν είδα κανέναν. Στις τρεις κλείνουν πάντα οι προαναφερόμενες αποθήκες. Ούτε στο δρόμο είδα κάποιον να περνά εκείνη τη στιγμή.
    Σήμερα Κυριακή - του Αη-Γιαννιού - που γράφονται αυτά εδώ, κατά τις έντεκα πέρασα και μίλησα με το γείτονα, μπροστά στο σπίτι του οποίου βρίσκεται παρκαρισμένο το αυτοκίνητό μου. Ακούστε τι μου είπε, μόλις με είδε και πριν ακόμα εγώ του πω οτιδήποτε:
- Κύριε Γιώργο, προχτές που ερχόμουν με το μηχανάκι, είδα εδώ ένα χαμίνι να σηκώνει το κάλυμμα του αυτοκινήτου σου, εδώ στο πίσω μέρος! Τι κάνεις εκεί, ρε; του λέω.
- Ήθελα να ιδώ τον αριθμό του! μου απαντά.
- Τον αριθμό του, γιατί;
- Α, για να δω αν πλήρωσε τα ... τέλη κυκλοφορίας, μου λέει, και αμέσως εξαφανίστηκε, τρέχοντας!
  (Άσχετο, αλλά για να μην αναρωτηθεί κάποιος, τα τέλη κυκλοφορίας τα πλήρωσα πριν από αρκετές ήδη μέρες).
- Τι ηλικίας ήταν; του λέω.
- Κάπου κοντά στα σαράντα!
- Τον έχεις ξαναδεί να περνά από εδώ;
- Ναι, μου λέει. Ακόμα και τα μεσάνυχτα τον είδα να περνάει κάποια φορά!
- Άρα, θα τον γνωρίσεις αν τον ξαναδείς.
- Και βέβαια, θα τον γνωρίσω.
   Εδώ τελείωσε η συζήτησή μας. Δεν χρειαζόταν να ακούσω περισσότερα, γιατί κατάλαβα τι έγινε! Το άτομο, για το οποίο μου μίλησε ο γείτονας, δεν είχε καμία σχέση με το χέρι που άνοιξε το αυτοκίνητο. Το κλειδί του αυτοκινήτου δεν θα μπορούσε ποτέ να βρίσκεται στα χέρια αυτού του χαμινιού! Το κλειδί το έχουν κάποια πρόσωπα υπεράνω υποψίας! Απλώς, το κύκλωμα της απάτης - όπως εγώ τους αποκαλώ - προσπαθεί να θολώσει τα νερά, με τέτοιου είδους μικροσυμβάντα, καθώς μου ξανασυνέβησαν και κάποια άλλα με το κάλυμμα του αυτοκινήτου - και όχι μόνο - κατά διαστήματα εδώ στο Βόλο. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι κάποιος πέρασε πριν από το "χαμίνι" και ξεκλείδωσε το αυτοκίνητο. Παραπλανητικά λειτουργεί το κύκλωμα - για όλους και όχι μόνο για μένα! Με έχουν ιδεί πολλές φορές κάποια πρόσωπα που κάθονται έξω από το γωνιακό ποτοποιείο να ξεκλειδώνω, ανασηκώνοντας λίγο το κάλυμμα. Με την κίνηση αυτή, οι άνθρωποι του κυκλώματος - και εκείνος που αστραπιαία ξεκλείδωσε το αυτοκίνητο - πίστευαν ότι εγώ θα θεωρούσα υπεύθυνους γι' αυτό, ή το ίδιο το "χαμίνι" ή κάποιο από τα πρόσωπα που ανέφερα στην αρχή, οπότε ενδεχομένως να τσακωνόμουν - νόμισαν - μαζί τους! Αυτό είναι βασικό "μενού" των στημένων σκηνικών τους! Αν ήμουν τόσο αφελής, λέτε να είχα ποτέ τέτοιου είδους προβλήματα που αντιμετωπίζω, όπως τα καταγράφω - και θα συνεχίσω να τα καταγράφω - στις θεματικές ενότητες 58, 62, 78, 79 κ.ά. αυτού του ιστότοπου; Ποτέ! Μάλιστα, τότε θα τύχαινα και μεγαλύτερης....εκτίμησης! Έχουν, βέβαια, και άλλους στόχους, καθώς οι βασικοί τους στόχοι - περί τα οικονομικά μου, τα κοινωνικά ζητήματα και τα εμπόδια που μου δημιουργούν στους χώρους όπου κάνω τις δημοσιεύσεις μου έξω από τον ιστότοπό μου - έχουν επιτευχθεί αρκετά ικανοποιητικά γι' αυτούς, αλλά απομένουν αρκετοί ακόμα! Σε παρόμοιες όπως πιο πάνω περιπτώσεις, δύο είναι οι βασικοί στόχοι τους: Να δημιουργούν προβλήματα στις σχέσεις μου με τους γύρω μου και, κυρίως, να περάσει στο κοινό η επιθυμητή γι' αυτούς άποψη ότι: "Δεν υπάρχει κανένα κύκλωμα, κάποια "χαμίνια" του κάνουν ζημιές στο αυτοκίνητο - και όπου αλλού"! Ο αναγνώστης - ο καλοπροαίρετος, ωστόσο - θα καταλάβει πολλά αν διαβάσει τις παραπάνω θεματικές ενότητες. Άλλωστε, το ίδιο το παραπάνω"χαμίνι" - και όχι μόνο, βέβαια - από το ίδιο το κύκλωμα χρησιμοποιείται! Υπάρχει και ο εξής στόχος: Λένε στον κόσμο ότι στήνουν ένα σκηνικό, για να αποσπάσουν δήθεν από μένα κάποια πληροφορία - π. χ. εδώ, στην περίπτωσή μας, αν έχω πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας - το βρίσκει ο κόσμος αρκετά ενδιαφέρον και συμμετέχει σ΄αυτό το σκηνικό, χωρίς, ωστόσο, να είναι σε θέση κάποιοι να καταλάβουν ως ποιο βαθμό και σε ποιο βάθος συμμετέχουν σε μία διαδικασία που κατευθύνεται στα παρασκήνια και όχι φανερά! Δεν είναι σε θέση κάποιος να γνωρίζει πόσα πρόσωπα συμμετέχουν σε ένα παρόμοιο σκηνικό και με ποιο ρόλο ο καθένας. Έτσι, όλοι γίνονται συμμέτοχοι και συνένοχοι, τελικά, οπότε στηρίζουν στη συνέχεια το "σύστημα", καθώς χωρίς να το καταλάβουν έχουν γίνει ήδη εξάρτημά του! Κάποιοι πολύ πιθανόν να έχουν και άλλα κίνητρα και οφέλη. Αυτό καθόλου δεν το αποκλείω. Όλα γίνονται εν κρυπτώ και παραβύστω! Το "χαμίνι" εδώ έπρεπε να στηθεί, εννοείται, εκεί στο αυτοκίνητο και να περιμένει να τον ιδεί ο γείτονας - αυτό τουλάχιστο περιλάμβανε το σενάριο  - και να το μάθω εγώ! Πού τα πουλάτε αυτά, ανόητοι; Τέλος, πέρα από τις απαξιωτικές για το πρόσωπό μου διεργασίες - και τη σύγχυση που νομίζουν ότι θα μου δημιουργήσουν - στοχεύουν και στο να με αποσπούν από τις δημιουργικές μου απασχολήσεις! Ουδεμία αμφιβολία ότι πρόκειται για πολύ "αξιόπιστους" και σπουδαίους....κοπρίτες!

1 Φεβρουαρίου 2018:

  Οι κοπρίτες ξαναχτύπησαν! Χτες, 31 του Γενάρη - ημέρα Τετάρτη - μου άνοιξαν πάλι το αυτοκίνητό μου και άναψαν τα αλάρμ αυτή τη φορά!
    Το πρωί, χτες, πήγα για μία δουλειά εκτός Βόλου. Επιστρέφοντας κατά τις 11 παρά δέκα, βρήκα θέση και παρκάρισα το αυτοκίνητο στο ίδιο σημείο - αλλά διαφορετικό από εκείνο που ανέφερα στο πιο πάνω περιστατικό. Τοποθέτησα το κάλυμμα και το έδεσα σε τρία σημεία, εξωτερικά. Κατά τις πέντε και κάτι το απόγευμα, μου τηλεφωνεί ένας γείτονας - από την ίδια πολυκατοικία - που έβλεπε πολύ καλά το αυτοκίνητο απέναντι στο δρόμο, και μου λέει ότι τα αλάρμ είναι αναμμένα! Μου φάνηκε πολύ περίεργο. Κατέβηκα αμέσως και, όντως, τα αλάρμ ήταν αναμμένα, αλλά η πόρτα του αυτοκινήτου κλειστή! Άλλαξαν, προφανώς, κάπως το μέχρι τώρα "σενάριο", για να το κάνουν πιο....ενδιαφέρον! Άλλωστε, έτσι κάνουν και επίδειξη δύναμης αυτοί οι κοπρίτες. Μέρα "μεσημέρι" και δεν τους είδε κανείς; Μπορεί και να είδαν κάποιον στο αυτοκίνητο, αλλά ποιος δίνει σημασία; Μήπως γνωρίζει ο κόσμος τι συμβαίνει και τίνος είναι τα αυτοκίνητα στο δρόμο; Άλλωστε, δεν πρέπει να είχαν πολλή ώρα τα αλάρμ αναμμένα. Η μπαταρία δεν είχε επηρεαστεί καθόλου. Με το που γύρισα το κλειδί, άναψε αμέσως. Καινούρια μπαταρία είναι, αλλά αν ξανασυμβεί μία-δύο φορές ακόμα, θα μου την αχρηστέψουν και αυτή - όπως και άλλες δύο μέχρι στιγμής στο ίδιο αυτοκίνητο, μέσα σε μικρό σχετικά διάστημα! Η μόνη διαφορά με τις προηγούμενες περιπτώσεις είναι ότι τώρα τα σαμποτάζ γίνονται και την ημέρα, αλλά εκμεταλλευόμενοι συγκεκριμένες ώρες και τα πλεονεκτήματα της κάθε θέσης του αυτοκινήτου. Τη συγκεκριμένη ώρα, που προανέφερα, όλα είναι κλειστά και ο κόσμος ξεκουράζεται στο σπίτι του. Και να ιδεί κάποιος κάτι, δεν θα δώσει ιδαίτερη σημασία, όπως είπα. Κι εγώ κοιμόμουν, είναι αλήθεια, το τηλεφώνημα με ξύπνησε! Οι κοπρίτες αυτοί λαμβάνουν υπόψη τους κάθε λεπτομέρεια και γνωρίζουν τα πάντα, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τις δικές μου συνήθειες, αλλά και όλων, γενικά, των ανθρώπων, στο μέρος όπου πρόκειται να δράσουν! Το πολύ-πολύ να έχουν συνεννοηθεί και με κάποιους στις γύρω πολυκατοικίες ότι δήθεν στ' αστεία κάνουν ό,τι κάνουν - κι εκείνοι το πιστεύουν! Ε, αυτό πρέπει να ισχύει και στην περίπτωσή μας! Τίποτε άλλο δεν θα πω αυτή τη στιγμή και ποιες σκέψεις*έκανα με όσα είδα και διεπίστωσα. Η μόνη αντίδρασή μου ήταν να δημοσιεύσω σήμερα την υπ' αριθ. 91 θεματική ενότητα στον ιστότοπό μου, η οποία έχει την αξία της! Αξίζει, νομίζω, να τη διαβάσετε!
   Αν κάποιοι κάνουν τη σκέψη ότι ενδεχομένως να είχα ξεχάσει εγώ τα αλάρμ αναμμένα, απαντώ: Αυτό είναι αδύνατο να είχε συμβεί. Πρώτον, γιατί, πριν τοποθετήσω το κάλυμμα στο αυτοκίνητο, καθαρίζω πάντα τις σκόνες του γύρω-γύρω, με ειδικό ξεσκονιστήρι. Τρεις φορές γύρισα γύρω από το αυτοκίνητο, οπότε δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Άλλωστε, εξ συνηθείας πλέον, πάντα ελέγχω τα φώτα πριν τοποθετήσω το κάλυμμα. Το πιο καίριο, όμως, είναι αυτό εδώ: Αν εγώ είχα ξεχάσει τα αλάρμ αναμμένα - που θυμάμαι κιόλας ότι δεν τα είχα ανάψει καθόλου - από τις 11 η ώρα, όπως προείπα, μέχρι τις πέντε το απόγευμα, η μπαταρία θα είχε αδειάσει τελείως. Μετά από 2-3 ώρες δεν θα φαίνονταν καν αναμμένα τα αλάρμ! Αυτά, για να ξέρουμε τι λέμε!

* Λίγη προσοχή εδώ: Κάποιος μου είπε το εξής: "Σου ανοίγουν το αυτοκίνητό σου και δεν έχεις βάλει συναγερμό"; Ένας άλλος μου είχε πει να αλλάξω την πόρτα του αυτοκινήτου, άρα, μαζί θα αλλάξει και το κλειδί που το κύκλωμα της απάτης έχει στα χέρια του! Ακούστε την απάντησή μου:
    Κατ' αρχάς, ο καθένας σκέφτεται ως να ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τους το γεγονός ότι εγώ είμαι στοχοποιημένος - και μάλιστα με....μπόλικο καμουφλάζ και παραπλανητικά τρυκ - χωρίς αυτό να έχει δηλωθεί επισήμως από κανέναν. Ποιος θα τολμούσε, άλλωστε, αυτό να το κάνει; Είναι τελείως διαφορετικές, λοιπόν, περιπτώσεις η δική μου και των άλλων. Έπειτα, αν κάθε φορά που αυτοί οι "κάφροι" κάνουν κάτι στο αυτοκίνητό μου κι εγώ - αμυνόμενος - παίρνω αντίστοιχα μέτρα, είναι βέβαιο ότι το αυτοκίνητό μου θα το ....ξαναγοράσω! Όπως έχω γράψει και στην υπ' αριθ. 78 θεματική ενότητα αυτού του ιστότοπου, τρεις κλειδαριές έχω στο σπίτι μου και πάλι έμπαιναν μέσα! Όπως γράφω, επίσης, στο διαμέρισμά μου είχα τοποθετήσει κάμερα παρακολούθησης και τη βγάζανε εκτός λειτουργίας κάθε φορά που έμπαιναν μέσα! Το ίδιο θα συνέβαινε και με το συναγερμό - αν θα έβαζα - τη στιγμή που θα έδινα του κόσμου τα χρήματα για να τον τοποθετήσω! Πέρα από τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουν, από τον ίδιο τον τεχνίτη θα έπαιρναν τις κατάλληλες οδηγίες και θα έβγαζαν αμέσως το συναγερμό εκτός λειτουργίας! Όσο για την αλλαγή της πόρτας, κάτι ανάλογο θα έλεγα κι εδώ: Ήδη, έχουν μελετήσει οι ..."φήλοι" μας κάθε κίνηση που θα μπορούσα εγώ να κάνω και έχουν λάβει από καιρό τα μέτρα τους, ώστε να ακυρώσουν κάθε προσπάθειά μου να τους στερήσω το κλειδί του αυτοκινήτου μου! Αυτό είναι απολύτως εξακριβωμένο! Από την άλλη, η πόρτα του αυτοκινήτου μου - η καινούρια, εννοείται - είναι πανάκριβη. Μεταχειρισμένη δεν έχω βρει στην αγορά, αλλά και να έβρισκα δεν θα την άλλαζα, γιατί το κλειδί είναι βέβαιο ότι θα μπορούσαν να το έχουν στα χέρια τους, τη στιγμή κατά την οποία έχουν τον τρόπο να "πείθουν" ή να παραπλανούν και να αποσπούν αμέσως τη συνεργασία του καθενός! Το ίδιο αν τοποθετούσα μία καινούρια! Το κλειδί του αυτοκινήτου μου είναι κεντρικής σημασίας για το κύκλωμα. Είναι το....κλειδί της υπόθεσής μας! Καλύτερα, λοιπόν, να ξέρω ότι αυτοί έχουν το κλειδί του αυτοκινήτου μου, παρά να νομίζω ότι δεν το έχουν και .....να το έχουν! Τότε είναι ακόμα πιο επικίνδυνο! Μήπως τώρα αρχίζουν κάποιοι να αντιλαμβάνονται πώς λειτουργεί το κύκλωμα της απάτης;

11 Ιουνίου 2018 (Δευτέρα):
    Υπάρχουν κάποιες εξελίξεις - καθόλου ευχάριστες - σε θέματα που έχουν να κάνουν με το αυτοκίνητό μου, αλλά αυτή τη φορά όχι γιατί μου ανοίγουν το αυτοκίνητο. Εδώ και αρκετό καιρό, δεν έχω πλέον ενδείξεις ότι μου άνοιξαν το αυτοκίνητό μου και μου έκαναν ζημιές σε μηχανήματα ή καλώδια, αλλά μου συνέβησαν άλλης μορφής σαμποτάζ, φυσικά από το κύκλωμα της απάτης! Κατ' αρχάς, δεν ξανασυνέβη να....φυσήξει δυνατός αέρας και να φύγει εντελώς από τη θέση του το κάλυμμά του (η κουκούλα)! Το τελευταίο συμβάν, όπου ο ...δυνατός αέρας κατάφερε να παρασύρει το κάλυμμα - που είναι πάντα πολύ καλά δεμένο σε τρία σημεία του αυτοκινήτου - ήταν στις 17 του Γενάρη 2018! Μάλιστα, στις 18 του μηνός, που μίλησα με κάποιον Θανάση για τη γιορτή του, εκείνος "γνώριζε" ότι είχε ...δυνατό αέρα στο Βόλο την προηγούμενη μέρα - και ο νοών νοείτω! Τώρα, όμως, κάνουν κάτι άλλο: Με κάποιο αιχμηρό εργαλείο, σχίζουν ελαφρά και ανοίγουν μικρές τρυπούλες στο κάλυμμά του, οπότε, όπως γίνεται αντιληπτό, από τη μια το νερό της βροχής περνά εύκολα πλέον στην επιφάνεια του αυτοκινήτου, ενώ από την άλλη πρέπει να ξαναγοράσω άλλο κάλυμμα. Αυτοί οι ...καννίβαλοι, ξέρετε, όλα τα συνυπολογίζουν, ώστε - πότε από εδώ και πότε από εκεί - να υπάρχει οικονομική αφαίμαξη!
    Άσχημες εξελίξεις έχουμε και σε ένα άλλο θέμα, όπως θα δούμε στην πιο κάτω ενότητα!

                                         Φράκαρε η ζωή μας σε μια...τσιμούχα!

      Την Παρασκευή ( 8 Ιουνίου), καθώς το αιρκοντίσιον του αυτοκινήτου μου είδα ότι έχει πολύ λίγη ψύξη, σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να επισκεφτώ ένα ηλεκτρολογείο για να βάλω φρεόν. Τι ήταν να το έχω πει σε έναν γνωστό μου - αξιόπιστο πρόσωπο - που έχει συνεργείο; Κάποιοι εκεί το άκουσαν και το "σφύριξαν" στο κύκλωμα, οπότε αυτοί έβαλαν τους τσιλιαδόρους τους για να δουν σε ποιο ηλεκτρολογείο θα πάω. Είναι αλήθεια ότι δεν πήγα στο ίδιο συνεργείο που πήγαινα συνήθως, μετά από εκείνο που μου είχε συμβεί πέρυσι - όπως αυτό το περιστατικό το είχα καταγράψει στο πρώτο θέμα αυτής ενότητας, στις 30 Ιουνίου 2017. Δεν τον θεωρώ πλέον αξιόπιστο πρόσωπο και δεν θα συνεχίσω τις επισκέψεις μου στο ηλεκτρολογείο του στο εξής! Πήγα σε ένα άλλο, αλλά το κύκλωμα το ανακάλυψε αμέσως! Άνθρωποί του ήταν εκεί και με...περίμεναν για τα γνωστά - για να παραπλανήσουν το εκεί περιβάλλον και ασφαλώς να σαμποτάρουν, τόσο τη διαδικασία της εξυπηρέτησής μου όσο και το κόστος των εργασιών! Μου είπε, αρχικά, για το κόστος της εργασίας του ο "κύριος" του ηλεκτρολογείου, αλλά λίγο αργότερα - αφού μίλησε με τη...γραμματέα του - είδε ότι το κόστος ήταν αρκετά μεγαλύτερο! Μετά από τρία τέταρτα περίπου της ώρας, έκανε τη διάγνωση: Δυο τσιμούχες ( δυο λαστιχένιες ροδελίτσες, δηλαδή) έπρεπε να αλλάξει, μου είπε, γι' αυτό και μία μικρή διαρροή που είχα στο φρεόν. Έξτρα, εννοείται, αυτό. Μου ζήτησε 15 ευρώ και πήγε με το μηχανάκι του να τις αγοράσει, αλλά επέστρεψε με άδεια χέρια. Σε μία πόλη σαν το Βόλο, δεν βρήκε πουθενά τις δύο αυτές τσιμούχες! " Θα τις παραγγείλω, μου είπε. Τη Δευτέρα, στις δέκα η ώρα, θα είναι εδώ, έλα να τις περάσω και να συμπληρώσω και το φρεόν". Τηλεφώνησα τη Δευτέρα στις 10, αλλά δεν είχαν έρθει ακόμα οι δυο τσιμούχες. "Τηλεφώνησέ μου στις 12, μου λέει, πρέπει να έχουν έρθει". Του τηλεφώνησα κατά τις 11.30" και βγήκε η γραμματέας του. "Έχουν έρθει οι τσιμούχες", μου λέει. Ζήτησα να μιλήσω με τον "κύριο", αλλά δεν ήταν εκεί. "Πήγε κάπου να πάρει ένα εξάρτημα. Ξαναπάρτε σε πέντε λεπτά". Πήρα σε 10 λεπτά και μου λέει η γραμματέας του: "Πάρτε στις δύο η ώρα, για να σας πει πότε θα έρθετε"! 
- Σας παρακαλώ, κυρία μου, είπαμε για τις δέκα το πρωί, πήγαμε στις 12 και τώρα μου λέτε να πάρω τηλέφωνο στις δύο για να κλείσω άλλο ραντεβού; Δώστε μου να μιλήσω με τον "κύριο"!
- Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή. Πήγε για να πάρει κάτι! Και συνεχίζει ως εξής: "Γιατί δεν σας βολεύει μετά τις δύο; Κοιμάστε το μεσημέρι"; Είπα να τη...στείλω κανονικά, αλλά κρατήθηκα εκείνη τη στιγμή! Κατά τις δύο παρά κάτι, ξανατηλεφώνησα:
- Το Δημήτρη θα ήθελα. Μπορώ να του μιλήσω;
- Δεν είναι εδώ. Πήγε να πάρει τσιμούχες!
   Ε, τότε πια ο εμπαιγμός ήταν ολοφάνερος και δεν κρατήθηκα! Της έβαλα τις φωνές και της είπα ότι τους κατευθύνει το κύκλωμα της απάτης! Δεν ξαναπέρασα από το ηλεκτρολογείο τους, ούτε θέλω να τους ξαναδώ στα μάτια μου! Υπέρ...των καννίβαλων και τα 15 ευρώ που του είχα δώσει για τις δυο τσιμούχες! Και ξέρετε ποιος ήταν ο λόγος που ο "κύριος" αυτός ακολουθούσε αυτή την παρελκυστική και αναξιόπιστη τακτική - όπως αργότερα διαπίστωσα; Γιατί την Παρασκευή δεν ξανάβαλε τις δυο τσιμούχες στο αυτοκίνητό μου, όπως είχαμε συμφωνήσει, παρά τις κράτησε χωρίς να μου το πει! Μου είχε πει, δηλαδή, και ψέματα ότι έβαλε τις τσιμούχες επάνω στο αυτοκίνητό μου! Γι' αυτό και τη Δευτέρα σκεφτόταν ως εξής: "Πού θα πάει; εδώ θα έρθει! Δεν έχει τις τσιμούχες για να παραγγείλει άλλες"! Να, όμως, που δεν πέρασα, ούτε θα ξαναπεράσω από εκεί! Ευτυχώς, που υπάρχουν και άλλοι επαγγελματίες, πιο αξιόπιστοι - και αυτοί πλέον θα επιβιώσουν - που δεν γίνονται υποχείρια και ανδρείκελα κανενός κυκλώματος!

(Είναι αλήθεια ότι είχα ιδεί τις κινήσεις κάποιων προσώπων εκεί, την Παρασκευή, και, από το γνωστό πια σε μένα τρόπο που βλέπω ότι "στήνονται" κάπου, κατάλαβα ότι το κύκλωμα - τα εδώ τσιράκια τους, δηλαδή, για να είμαι ακριβής - βρισκόταν μπροστά μου! Ενδεχομένως, να περίμεναν κάποια....επίθεση από μέρους μου, ώστε να εκτεθώ στα μάτια των άλλων! Αυτό είναι πάντα μέσα στους στόχους τους, αλλά δεν τους βγήκε αυτή τη φορά. Ποιος ξέρει; Μπορεί να τους βγει την επόμενη! Δεν περίμενα, όμως, αυτές τις εξελίξεις της Δευτέρας! Ήταν ό,τι χειρότερο για μένα, αλλά αρκετά καλό για εκείνους! Πιο κάτω, θα δούμε πού "κολλάει" και τι συμπεραίνεται από τη φράση της γραμματέως:"Κοιμάστε το μεσημέρι"; Εδώ υπάρχει αρκετό....μαγείρεμα)!

                           Σαμποτάζ εναντίον μου και σε νέο πεδίο!

    Το τελευταίο διάστημα, έχουμε άσχημες εξελίξεις και σε ένα νέο πεδίο δράσης για το κύκλωμα! Αυτό έχει να κάνει με την ηρεμία μου στην πολυκατοικία, όπου διαμένω - σε σχέση και με κάποια πρόσωπα μέσα σ' αυτή - αλλά και με τις ώρες του ύπνου και της κοινής ησυχίας! Ήδη, έχω διανείμει μία επιστολή μου προς τους ενοίκους της πολυκατοικίας, αλλά έχω ενημερώσει - γραπτά και προφορικά - και την αστυνομία. Υπάρχουν στην πολυκατοικία ένοικοι που - είναι πλέον φανερό - συνεργάζονται με τους γνωστούς κύκλους, προκειμένου να μου δημιουργούν καινούρια προβλήματα και να με αποσπούν από τις δημιουργικές μου ασχολίες. Και δεν περιορίζονται κάποιοι - ειδικά μία διπλανή κυρία, την οποία τη φέρανε εδώ και δεν ήρθε μόνη της, όπως έγινε αντιληπτό! - να κάνουν ενορχηστρωμένους θορύβους (και όχι φυσιολογικούς) μόνο σε ώρες μη κοινής ησυχίας, αλλά και σε ώρες κοινής ησυχίας, όταν θα έπρεπε να ξεκουραστεί κανείς για λίγη ώρα! Μετά τις κινήσεις μου για την ενημέρωση της αστυνομίας, είχαμε 4-5 μέρες χωρίς να έχει συμβεί ο παραμικρός θόρυβος στην πολυκατοικία. Έκπληξη, μεν, αλλά και ευχάριστη συμβιωτική κατάσταση μέσα σ' αυτή! Θα νόμιζε κανείς ότι κάτι άλλαξε μέσα σ' αυτό το....σπιρτόκουτο! Αμ, δε! Χθες, Κυριακή, όλα ανατράπηκαν! Από τις 3.30', που άκουσε η διπλανή μου - ένα μεσοτοίχι μας χωρίζει - ότι έκλεισα τον ήχο της τηλεόρασης, άρχισε αμέσως τα επίτηδες χτυπήματα και το σύρσιμο του τραπεζιού, μία θλιβερή κατάσταση που κράτησε μέχρι τις 5.30'! Κράτησε, δηλαδή, ολόκληρο το χρονικό διάστημα της κοινής ησυχίας! Φυσικά, όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, ύπνος ούτε λεπτό! Να πού "κολλάει", όπως είπα πιο πάνω, η φράση της γραμματέως του ηλεκτρολογείου! Γνώριζε κάτι για το τι συνέβη την Κυριακή η γραμματέας; Αποκλείεται! Απλώς της "έβαλαν" στο στόμα τη φράση - με κάποιο άλλο αιτιολογικό - και εκείνη σαν ανδρείκελο και φερέφωνο την επανέλαβε σε μένα! Την παραπλάνησαν, αλλά αυτό δεν συνιστά σε καμία περίπτωση και δικαιολογία!
   Το κόστος για μένα, από μία παρόμοια άσχημη κατάσταση, είναι μεγάλο. Δεν είναι μόνο η κούραση, όταν δεν μπορείς να κλείσεις μάτι, αλλά κυρίως είναι ότι με αυτή την ψυχολογία και το μη καθαρό μυαλό δεν μπορείς να διαβάσεις ξένη γλώσσα - τα αγγλικά, εν προκειμένω, με τα οποία ασχολούμαι το τελευταίο διάστημα - ούτε να έχεις την απόδοση που θα ήθελες. Αυτό σημαίνει ότι, εκτός από τον ύπνο, χάνεις ουσιαστικά και ολόκληρο το απόγευμα! Αυτά, ας τα γνωρίζει πλέον - μαζί με όλα, όσα της ανέφερα - και η αστυνομία! Κανέναν δεν ενόχλησα, ούτε ποτέ επιχείρησα να διαταράξω την ησυχία και την ηρεμία κανενός μέσα στην πολυκατοικία - αντίθετα, μάλιστα, πάντα συνέβαλα στην ομαλή συμβίωση μέσα σ' αυτή - και όμως το κύκλωμα της απάτης έχει άλλη άποψη, πιο....σωστή, ως φαίνεται και όλως περιέργως βρίσκει και συνεργούς, οι οποίοι έχουν πάντα κάποιες δικαιολογίες έτοιμες, που το κύκλωμα τους τις "έβαλε" κι αυτούς στο στόμα! Μακάρι κάποιος να μου τις έλεγε και σε μένα, αλλά δυστυχώς σιγή ιχθύος επ΄αυτού! Τότε θα άκουγε κανείς αυτά που ποτέ δεν άκουσε μέχρι σήμερα, εκτός από τα fakenews και κάποιες παραπλανητικές και απαξιωτικές ατάκες εναντίον μου, που ακούει συχνά!

19.9.2018:

         Τα τελευταία νέα με το κύκλωμα της απάτης:

1. Πληρωμές μου σε Τράπεζες δεν εμφανίζονται στους λογαριασμούς μου, παρά μόνο όταν εγώ προχωρήσω σε παρεμβάσεις μου στις Τράπεζες! Μάλιστα, προχτές πήγα για το σκοπό αυτό και το σύστημα έκανε δύο μέρες να μου εμφανίσει το σχετικό λογαριασμό! Στόχος τους; Να χάνω τον πολύτιμο χρόνο μου, αλλά, όχι λιγότερο, να δημιουργούνται τριβές και, ενδεχομένως, αντεγκλήσεις με τους υπαλλήλους - άρα, περαιτέρω δυσφημίσεις για το πρόσωπό μου!

2. Facebook: Το όνομά μου, στο προφίλ μου, είναι: Πάττας Γεώργιος. Και, όμως, από προχτές πρόσεξα ότι, όταν κάνω κάπου like, το όνομά μου εμφανίζεται πλέον ως George Pattas! Δεν έφτανε που δεν έχω το χρόνο να μπαίνω στα προφίλ των φίλων μου, για να ιδώ κάτι ενδιαφέρον, τώρα δεν μου εμφανίζουν και το πραγματικό μου όνομα, όπως συνέβαινε πάντα, καθώς με το όνομα "George Pattas" υπάρχει τουλάχιστο άλλος ένας στο Μέσο αυτό!

3. Εμπόδια είδα ότι μου δημιουργούν, αρκετές φορές,  ακόμα και όταν θέλω να μπω στον προσωπικό μου ιστότοπο, το "Φηγουσιώτη"! Ουδεμία αμφιβολία ότι και εδώ - στον αλγόριθμο - μπαίνουν βρώμικα χεράκια, όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις, τόσο στην πραγματική μου ζωή όσο και την ψηφιακή! Προφανώς, γιατί θέλουν να με....βοηθήσουν! Μεγάλη η...χάρη τους! Ενδεχομένως, μάλιστα, κάποιοι από αυτούς να εμφανίζονται με το μανδύα του...φίλου, αντί του πραγματικού: "φήλοι"!

23.11.2018 (Σάββατο):
1. Σήμερα, βγήκα στην πόλη λίγο πριν το μεσημέρι, αφού πρώτα πέρασα και πλήρωσα τα "κοινόχρηστα", στην κ. Παπακώστα. Εννοείται ότι κλείδωσα κανονικά, όπως πάντα, όλες τις κλειδαριές στο διαμέρισμά μου: την κύρια κλειδαριά, την κλειδαριά ασφαλείας και αυτή του ειδικού προφίλ που έχω περάσει ο ίδιος πίσω από την πόρτα! Μετά από δύο ώρες περίπου, που επέστρεψα, βρήκα την κύρια κλειδαριά ξεκλείδωτη! Και, μάλιστα, όχι απλώς ξεκλείδωτη, αλλά με την πόρτα ανοιχτή! Δηλαδή, μόλις γύρισα την κλειδαριά ασφαλείας, η πόρτα άνοιξε αμέσως και κρατιούνταν κλειστή μόνο από την αλυσίδα της κλειδαριάς ειδικού προφίλ! Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μέσα στην πολυκατοικία - ή έστω που μπαίνει στην πολυκατοικία - έχει το κλειδί της κύριας κλειδαριάς της πόρτας του σπιτιού μου! Μέσα στο διαμέρισμα, βέβαια, δεν μπορεί να μπει χωρίς να ανοίξει και τις άλλες κλειδαριές, αλλά μπορεί να πάρει πράγματα, που βρίσκονται στα συρτάρια του κομοδίνου αριστερά της εισόδου στο διαμέρισμα: φαγώσιμα, διάφορα φακελάκια αφεψημάτων, χαρτί εκτύπωσης, βιβλία, άλλα αντικείμενα - μέχρι και κάλτσες....!

2. Κατά τις 3.30΄μ.μ., ακούστηκαν - για πρώτη φορά μετά την επιστροφή μου στο Βόλο στις 16 του μηνός - διακριτικά χτυπήματα από το επάνω διαμέρισμα, τα οποία επαναλαμβάνονταν κατά τακτά , αλλά αραιά, χρονικά διαστήματα (ανά εικοσάλεπτο, περίπου). Αυτά καθ' αυτά τα σημερινά διακριτικά χτυπήματα, δεν έχουν τόση σημασία από μόνα τους, παρά το γεγονός ότι ενόχληση υπήρξε - όχι όμως όπως παλαιότερα ( βλ. πιο πάνω, 11.6.2018). Θα αποκτήσουν σημασία, αν επαναληφθούν - πόσω μάλλον αν πάρουν άλλη, πιο έντονη και συχνότερη μορφή - αλλά και αν συνδυαστούν με άλλα περιστατικά! Το όνομα της κυρίας στο επάνω διαμέρισμα είναι: Κάτια Λαμπροπούλου και του γιου της: Γιάννης Λαμπρόπουλος (εναντίον του οποίου έχω κάνει και αναφορά στο αστυνομικό Τμήμα Βόλου τον Ιούνιο)!
    Λέτε, τα δύο αυτά περιστατικά - 1 και 2 της 23.11.2018 - να έχουν άμεση σχέση μεταξύ τους; Είναι πολύ πιθανόν! Αυτό το στοιχείο προκύπτει τώρα - υπόψη!

9 Δεκεμβρίου 2018:
 
     Χθες το βράδυ, από τις 9 μέχρι τις 11.15', περίπου, άκουσα αρκετούς θορύβους από το επάνω διαμέρισμα, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερα ενοχλητικό. Το ιδιαίτερο ήρθε αργότερα. Κατά τις 3.30' τα μεσάνυχτα, μέσα στον ύπνο φυσικά, ακούστηκε ένας πολύ δυνατός θόρυβος, σαν κάποιο πολύ βαρύ αντικείμενο να έπεσε στο πάτωμα! Ξύπνησα και δεν ξανακοιμήθηκα!

12 Δεκεμβρίου 2018:

    Μέχρι σήμερα, ήταν αρκετά πλούσια η θεματολογία των σεναρίων που το κύκλωμα της απάτης εξύφαινε σε βάρος μου, μέσα από στημένα tricks (σαμποτάζ, προπαγάνδα, μποϋκοτάζ, δυσφημιστικές ατάκες μέσω υποδείξεων ή λευκών φημών, κλοπές διάφορες κ.λ.π.)! Εδώ και λίγο καιρό, ωστόσο, το προσφιλές τους...σπορ - το κυρίως "μενού" τους, θα έλεγα - είναι η χρησιμοποίηση γυναικών!* Όχι, φυσικά, για να δημιουργήσω σχέσεις μαζί τους, αλλά, αντιθέτως, να...τσιμπήσω εγώ και, μετά από ολιγόλεπτη συζήτηση, ή να εξαφανιστούν, ή να κλείσουμε ραντεβού και να μην εμφανιστούν ποτέ σ' αυτό! Σήμερα, ήταν μία από αυτές τις περιπτώσεις - κάπως διαφοροποιημένη, βέβαια. Γνωρίζουν σε ποια μάρκετ πηγαίνω για τα ψώνια μου και πάντα παρακολουθούν ποιον δρόμο θα πάρω το πρωί που θα βγω. Σε καθένα απ' αυτά, έχουν, ως φαίνεται, και μία γυναίκα έτοιμη - καλά προετοιμασμένη στο ρόλο της - και έρχεται για...ψώνια στο μάρκετ που έχω ήδη μπει εγώ. Συνήθως, αναθέτουν το ρόλο αυτό σε όμορφες "παρουσίες" που κάθε άντρας θα τις πρόσεχε. Για κάθε μία από αυτές, θα μπορούσα να γράψω και ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα! Όχι ενδιαφέρον, όμως, για μένα, όπως προανέφερα. Σε μένα μόνο προβλήματα θέλουν να δημιουργούν, για να με ρίχνουν ψυχολογικά ή να με εκθέτουν σε άλλες περιπτώσεις! Ενδεχομένως, να σκέφτονται και τα....λεπτά μου αισθήματα!
    Μπήκα, λοιπόν, στο μάρκετ και πήγα στο χώρο όπου βρίσκονταν τα πράγματα που ήθελα να αγοράσω. Στο μανάβικο, συγκεκριμένα. Μετά από λίγο, όπως κοιτούσα προς την είσοδο, είδα ένα κοριτσόπουλο να ψάχνει γύρω με το βλέμμα του. Άγνωστη ήταν για μένα. Μόλις με είδα - σίγουρα θα της είχαν δείξει και φωτογραφία μου - αμέσως σταμάτησε διακριτικά την περιφορά του βλέμματός της. "Ηρέμησε", φόρεσε τη...φυσιολογική της πόζα και άρχισε να κοιτάζει τα ράφια. Ε, να μην αγοράσει και κάτι; δεν γινόταν! Πήρα λίγα φρούτα και, ενώ κατευθυνόμουν προς το δεύτερο όροφο όπου πάντα πηγαίνω για χαρτικά, κουζινικά και άλλα είδη, τσουπ! αυτή στεκόταν μπροστά στο ψυγείο και "κοιτούσε" τα γαλακτοκομικά. Ανέβηκα τις σκάλες, κοιτώντας συνεχώς προς το μέρος της. "Να δεις που θα έρθει επάνω, είπα μέσα μου". Πράγματι, σε λίγο ανέβηκε επάνω και ήρθε αμέσως κοντά μου! Μία λεπτούλα ήταν, καθόλου όμορφη, κοντούλα, εκεί γύρω στα 17 ή 18! Έξω δεν θα την κοιτούσα ποτέ, ούτε καν θα την πρόσεχα σαν γυναίκα! Εδώ, όμως, ήθελα να δω τι θα μου 'λεγε - γιατί ήμουν σίγουρος ότι ήταν στημένη περίπτωση. Γύρισα προς το μέρος της - διασταυρωθήκαμε στον ίδιο διάδρομο - και της μίλησα. Μετά από λίγα γλυκόλογα, της είπα αν πηγαίνει στο σχολείο. "Σπουδάζω", μου λέει. "Δηλαδή, είσαι φοιτήτρια;", της λέω. "Ναι!", μου απαντά κι έφυγε γρήγορα για να κατέβει τις σκάλες. Νόμισα ότι αυτό ήταν όλο, αλλά είχε και το κερασάκι της η συνέχεια. Κατέβηκα τις σκάλες, μετά από 6-7 λεπτά, και αυτή βρισκόταν στο ταμείο. Πρόσεξα, όμως, το εξής, πηγαίνοντας προς το ταμείο: Δεν καθόταν στη θέση της, όπως γίνεται με κάθε πελάτη, για να περάσει από το ταμείο, παρά στεκόταν στο πλάι και άφηνε στους άλλους να περνούν μπροστά της. Πήρε κανονικά τη θέση της, μόνο όταν εγώ πλησίασα για να μπω στη σειρά! Εκεί ήταν όλο το φιλέτο του...σεναρίου! Όπως  το είχαν προσχεδιάσει, έτσι και έγινε: Να βρεθεί, στο τέλος, μπροστά μου! "Σε ποια σχολή πηγαίνεις"; "Σε....."! (Επίτηδες, δεν ακούστηκε καλά)! "Ποια είπατε"; "Σε...μία"! μου απαντά, σε έντονο ύφος! Τώρα γύρισε κανονικά προς το ταμείο. Ο ρόλος της σχεδιάστηκε να τελειώσει εκεί! Περίμενε τώρα τη δική μου αντίδραση, αλλά δεν ήρθε ποτέ! Μετά από λίγο - και πριν περάσει από το ταμείο - την είδα να φεύγει! Δεν είχε αγοράσει τίποτε! Το πιο πιθανό σενάριο - που μάλλον είχαν υπολογίσει - ήταν να αντιδράσω και να της μιλήσω άσχημα. Ποντάριζαν, δηλαδή, εδώ στο να εκτεθώ στον κόσμο που βρίσκονταν μέσα στο κατάστημα! Τι κρίμα! Διαψεύστηκαν!
    Δεν ήταν κάτι το σημαντικό, όλο αυτό που περιέγραψα, αλλά ήταν ενδεικτικό. Στο παρελθόν, είχαν συμβεί πολύ πιο έντονα πράγματα, με ραντεβού, τηλεφωνήματα και άλλα. Ακόμα και ανήλικα κοριτσάκια μου βάζανε στο δρόμο μου, κάποια από τα οποία με φιλούσαν κιόλας! Προφανώς, στόχευαν στο να με παρασύρουν και να ...(καταλαβαίνετε)! Αν εδώ στόχευαν στο να βγάλουν πολύ εύκολα την ατάκα του παιδεραστή(!), στην πιο πάνω περίπτωση νόμισαν ότι θα μου κολλούσαν εύκολα το χαρακτηρισμό του "μισογύνης"- και ποιος ξέρει τι άλλο! Σε μένα; Από αυτούς μπορεί κανείς να περιμένει τα απίστευτα! Και όλα αυτά, μπροστά στα μάτια ανυποψίαστων, θέλω να πιστεύω. Γιατί  υπήρχαν περιπτώσεις - όπως μία περίπτωση πάλι σε μάρκετ στη γενέτειρα, πριν από δύο περίπου μήνες, όπου είχαν τοποθετήσει και κλακαδόρους - "παρατηρητές" στο ταμείο! Η κοπέλα του ταμείου, πάντως, δεν γνώριζε τίποτε. Δεν ήταν μέσα στο σενάριό τους! Τέλος, αν εδώ κατέγραφα όλες τις πολύ πιο βαριές περιπτώσεις, που μου είχαν στήσει στο παρελθόν, κινούμενοι σε όλα τα επίπεδα της βρωμιάς και της απάτης, τότε εσείς οι ίδιοι, αγαπητοί αναγνώστες, θα τους απευθύνατε - να είστε σίγουροι γι' αυτό - τους πιο βαρείς χαρακτηρισμούς που μπορεί να υπάρχουν, για να εκφράσει κανείς την απέχθειά του και την αηδία του ότι ανήκει στη συνομοταξία του ανθρώπινου είδους! Θα προσβάλλονταν ακόμα και τα τετράποδα! Bρώμικοι!!

* Χρησιμοπούν θέματα - και λεπτομέρειες - που δύσκολα μπορεί κανείς να τα καταλάβει, μα, κι αν τα καταλάβει, να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση να τα εκμυστηρευθεί - πόσω μάλλον να τα δημοσιοποιήσει (γραπτά)! Το ίδιο, μπαίνουν σε χώρους, για τους οποίους δύσκολα μπορεί κάποιος να ανοιχτεί και να μιλήσει σε μένα, επομένως, πολύ δύσκολα να μάθω τι ακριβώς διακινούν στον κόσμο!

23.1.2019 (Τετάρτη):
         
   Σήμερα είχαμε "ιστορίες"! Κατά τις 9.30' το πρωί - και ενώ ετοιμαζόμουν να βγω στην πόλη - άρχισαν από το επάνω διαμέρισμα, της Λαμπροπούλου, να κάνουν θόρυβο, αρκετά έντονους. Κάπου ένα δεκάλεπτο. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, ετοιμάστηκα και βγήκα έξω. Την ώρα που κλείδωνα την πόρτα, άκουσα στο επάνω προαναφερθέν διαμέρισμα να κλείνει κάποιος γρήγορα την πόρτα και να κατεβαίνει. Ήταν ο γιος της κυρίας, ο Γιάννης Λαμπρόπουλος, εναντίον του οποίου, στις 3.6.2018, είχα κάνει αναφορά στο Αστυνομικό Τμήμα Βόλου για απειλές εναντίον μου. Σαν να μουρμούρισε κάτι στις σκάλες που κατέβαινε, αλλά ούτε καλά ακούστηκε, ούτε έδωσα σημασία.
   Το μεσημέρι, κατά τις 2.40', ξάπλωσα για λίγο να ξεκουραστώ. Στις τρεις και κάτι, ακούω συνεχείς θορύβους πάλι από το επάνω διαμέρισμα - η διπλανή πλέον μάλλον παραιτήθηκε να θορυβεί, θέλω να πιστεύω. Οι θόρυβοι ήταν συνεχόμενοι και έντονοι. Φυσικά, ξύπνησα και δεν ξανακοιμήθηκα. Σε ώρες κοινής ησυχίας αυτά, υπόψη! Τώρα, τι τους κάνεις; Να καλέσω στην αστυνομία; Τελικά, δεν την κάλεσα αυτή τη φορά. Μόνο τους έβαλα τις φωνές που ακούστηκαν μέχρι έξω! Σίγουρα θα επανέλθουν, καμία αμφιβολία πλέον γι' αυτό! Έτσι τους συμβουλεύουν, ως φαίνεται! Πρέπει να...παραχθούν γεγονότα, γιατί έχουν μείνει....νηστικοί ήδη αρκετό καιρό. Αυτή είναι τώρα, όπως δείχνει η κατάσταση, η μόνη πνευματική τους τροφή! Μόνο έτσι τρέφεται ο έσω....καννίβαλος!

6.3.2019 (Τετάρτη):

    Κάπου-κάπου θυμούνται τις παλιές....καλές συνήθειές τους και τις....ένδοξες μέρες τους οι δυο γείτονές μου - δίπλα μου και αποπάνω ακριβώς! Και να δείτε με τι...καλή προαίρεση μου μιλούσαν κάποτε! Τους είχαν μιλήσει ήδη, βέβαια, οι κοπρίτες του κυκλώματος, ώστε να δείχνουν απολύτως ευγενικοί απέναντί μου. Αυτή ήταν και είναι η γραμμή τους, γενικά: Μπροστά μου ευγενέστατοι και ό,τι κάνουν εναντίον μου να γίνεται αθόρυβα και με ύπουλο τρόπο! Έτσι, στον κόσμο θα φαίνονται μόνο οι δικές μου αντιδράσεις - οι οποίες ενίοτε δεν είναι και οι πιο ευγενικές - είναι αλήθεια! Αυτό έλειπε: Να τους πούμε και..."ευχαριστώ"! Οι φωνές μου, βέβαια, κάπου-κάπου, δεν στοχεύουν τόσο σ' αυτά τα ανδρείκελα όσο στο ίδιο το κύκλωμα της απάτης! Κάποια στιγμή, θα δώσω στον κόσμο περισσότερες εξηγήσεις και γι' αυτό το θέμα. Οι πρακτικές, που ακολουθούν τα οπουδήποτε τσιράκια τους, όλες δικές τους είναι! Ουδεμία αμφιβολία επ' αυτού! Τίποτε από όσα μου συνέβησαν - ή μου συμβαίνουν - στη ζωή μου, δεν θα υπήρχε χωρίς το κύκλωμα! Ίσως, μόνο κάποιο κερασάκι στην τούρτα της απάτης τους να βάζουν αυτά τα ανδρείκελά τους - αφού πρώτα τους έκαναν εξάρτημα του συστήματός τους!
    Χθες τα μεσάνυχτα, λοιπόν - κατά τις τρεις η ώρα - άρχισαν πάλι να χτυπούν οι αποπάνω! Αυτό κράτησε κάπου δέκα λεπτά περίπου και μετά συνέχιζαν ελαφρά ανά πολύ αραιά διαστήματα - μισάωρο ή και περισσότερο! Προφανώς, έτσι τους συμβούλεψαν. Το καταγράφω αυτό για να υπάρχει στα πεπραγμένα τους!
     Αλλά και η διπλανή θυμήθηκε τα παλιά, στις 7 και στις 16 του Φλεβάρη. Μου έκανε εντύπωση αυτό, γιατί είχε πολύ καιρό να γίνει τόσο ενοχλητική! Μου έκανε εντύπωση και για έναν ακόμα λόγο: Την ίδια μέρα, στις 7 του Φλεβάρη - κατά τις 11.30' π.μ. - είχα περάσει από την κ. Παπακώστα και πλήρωσα τα κοινόχρηστα. Για λίγο, το έφερε η κουβέντα στη διπλανή. Όταν αυτή είχε έρθει στο διπλανό σε μένα διαμέρισμα, αρχικά είχαμε πολύ καλές σχέσεις, αλλά σιγά-σιγά έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο: Έπαιρνε εντολές! Αυτός ήταν και ο λόγος που οι σχέσεις μας διερράγησαν πλήρως! Ε, λοιπόν, από τότε αυτή η "κυρία" - και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα - έλεγε στον τότε διαχειριστή, το Βαγγέλη Παπακώστα, ότι δεν είχε χρήματα για να πληρώσει τα κοινόχρηστά της! Μου τα έλεγε τότε ο, μακαρίτης πια, Βαγγέλης και δεν το πίστευα! Είναι δυνατόν! Γιατί το έκανε αυτό η "κυρία"; Απορίας άξιον! Αν δεν έχει να πληρώσει τα κοινόχρηστα (50 και 60€ το μήνα) ένας υπάλληλος, τότε ποιοι θα έχουν, οι άνεργοι; Έπαιζε κάποιο ρόλο η "κυρία" με όλα αυτά τα καμώματά της τότε. Και συνεχίζει να τον παίζει, ως φαίνεται, όπως δείχνουν και κάποια άλλα συμβάντα που δεν θα ήθελα εδώ να αναφέρω αυτή τη στιγμή. Μένω μόνο στα τωρινά.

30.3.2019(Σάββατο):
  (Εισαγωγή: Πέρυσι, στις 4.6.2019, κατέθεσα στην αστυνομία αναφορά  ότι η διπλανή σε μένα κάνει πολύ ενοχλητικούς θορύβους - επίτηδες, εννοείται - έχοντας ως "σύμμαχο" την ακριβώς από πάνω μου, στην πολυκατοικία, οικογένεια Λαμπροπούλου (μητέρα και γιος ανύπαντρος). Κατά καιρούς, στη συνέχεια, όπως αναφέρω και σε προηγούμενες ημερομηνίες αυτής της θεματικής ενότητας, υπήρξαν αρκετά ενοχλητικά χτυπήματα, έως πολύ ενοχλητικά. Τον τελευταίο καιρό, οι ενοχλητικοί αυτοί θόρυβοι προέρχονται αποκλειστικά από την πάνω από μένα οικογένεια Λαμπροπούλου, οπότε φτάνουμε στην παραπάνω ημερομηνία).
   Την παραπάνω ημέρα, η προαναφερόμενη οικογένεια άρχισε να ενοχλεί φορτικά - με πολύ έντονα χτυπήματα, αδικαιολόγητα και μη φυσιολογικά - από τις 4.20' περίπου το απόγευμα μέχρι τις 7 το βράδυ! Την ώρα, δηλαδή, που εγώ συνηθίζω να διαβάζω αγγλικά.

2.4.2019 ( Τρίτη):

    Την ημέρα αυτή, η οικογένεια Λαμπροπούλου άρχισε να χτυπά πάλι πολύ ενοχλητικά, από τις 3 περίπου το απόγευμα μέχρι τις 4.30' μ.μ.! Σε ώρες κοινής ησυχίας, δηλαδή! Πού να κοιμηθείς λίγο και να ξεκουραστείς! Αδύνατο! Τότε, τοιχοκόλλησα κι εγώ ένα ενυπόγραφο κείμενο στην πολυκατοικία ( στο ασανσέρ, στην είσοδο, εσωτερικά, και στην κάτω γωνία, εξωτερικά). Το κείμενο αυτό ήταν γενικού χαρακτήρα - δεν ανέφερα ονόματα - και έγραφα τα εξής:
                                       
                                           " Η μέγιστη αποτυχία στη ζωή!
    Η μέγιστη αποτυχία στη ζωή δεν είναι, ούτε επαγγελματική, ούτε οικονομική. Η μέγιστη αποτυχία στη ζωή έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση ή όχι του προορισμού του ανθρώπου και του νοήματος της ζωής. Άνθρωποι που δεν αισθάνονται καμία χαρά από την προσωπική τους δημιουργία, σε κάθε στιγμή, και τη μόνη χαρά την αντλούν από τη ζημιά και τον πόνο που μπορούν να προκαλέσουν στο διπλανό τους, αυτοί δεν μπορούν να νοούνται άνθρωποι, ακριβώς γιατί δεν έχουν προορισμό ζωής! Είναι άχθη αρούρης! Βάρος της γης και της ζωής! Πραγματικά σκουπίδια!
   Τα άσχημα λόγια - όσο άσχημα κι αν είναι - επανορθώνονται με ένα "συγνώμην". Οι ζημιές* που προκλήθηκαν από ζημιογόνες και παράνομες πράξεις και συκοφαντίες ΠΟΤΕ! Το γνωρίζουν αυτό οι κύκλοι της ανομίας, της ανωμαλίας και της απάτης; Τα ανδρείκελά τους - που δεν έχουν προορισμό ζωής - σίγουρα δεν το γνωρίζουν! Και να δεις ότι αυτοί θέλουν να είναι και....από πάνω και από...δίπλα"!

                               Τρεις μέρες ευχάριστης διαβίωσης στην πολυκατοικία!

    Το τι επακολούθησε, είναι απίστευτο! Τρεις μέρες απόλυτης ησυχίας στην πολυκατοικία. Ούτε καν φυσιολογικοί θόρυβοι δεν ακούγονταν! Χαιρόσουν να εργαστείς και να ξεκουραστείς το μεσημέρι και τη νύχτα! Που σημαίνει ότι - αν κρίνουμε από τα πιο πάνω γραφόμενά μου και τη θεματική ενότητα 78 αυτού του ιστότοπου - κάποιοι έχουν κάνει την πολυκατοικία αβίωτη και χώρο κάθε ανομίας, ψυχροπολεμικής τακτικής και ασέβειας προς το συνάνθρωπο! Ντροπή σας!

 (Σημείωση: Τα παραπάνω τοιχοκολλημένα χαρτιά έμειναν στη θέση τους μόνο για λίγες ώρες. Μετά εξαφανίστηκαν - προφανώς γιατί το περιεχόμενό τους "έκαιγε" κάποιους. Ποιοι είναι αυτοί; Ο καθένας μπορεί να καταλάβει πλέον)!

*Εννοούσα τις μεγάλες ζημιές που μου έγιναν, κατά καιρούς: στο αυτοκίνητο, μέσα στο σπίτι και σε πράγματά μου, εννούσα τη μεγάλη οικονομική μου αφαίμαξη κ.ά.! Κάποιες από αυτές τις ζημιές τις έχω καταγράψει στον παρόντα ιστότοπό μου (θεματικές ενότητες 58,62,78,79,115 και αλλού).

8.4.2019 (Δευτέρα):
  
    Τη νύχτα - ξημερώνοντας Δευτέρα - συνέβη το εξής:
Από την οικογένεια Λαμπρόπουλου (πάνω από μένα), ακούστηκαν δύο πολύ δυνατά χτυπήματα, κατά τις 2.50' περίπου το ένα και κατά τις 3.10' περίπου το δεύτερο! Φυσικά, πετάχτηκα από το κρεβάτι και δεν ξανακοιμήθηκα! Τους έβαλα τις φωνές, όπως τους ταιριάζει στην περίπτωση, καθώς είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα χτυπήματα γίνονται επίτηδες για να ενοχλήσουν και να εξοργίσουν! Πάντως, εγώ ΠΟΤΕ δεν ενόχλησα κανέναν μέσα στην πολυκατοικία, απεναντίας μάλιστα: Ήμουν απόλυτα εντάξει στις υποχρεώσεις μου, συνεργάσιμος και αλληλέγγυος στους ενοίκους της - εκτός από εκείνους που δημιουργούν συνεχώς προβλήματα! Σ' αυτούς, είμαι και θα είμαι εναντίον τους, όσο ακόμα συνεχίζουν την ίδια τακτική μέσα στην απρόσωπη αυτή κατοικία! Κατευθύνονται!

                                                             Τυχαίο είναι;

   Δεν είναι τυχαίο ότι το κύκλωμα της απάτης - όπως εγώ δικαίως τους αποκαλώ, μετά από όσα μου συνέβησαν - επέλεξε αυτές τις δύο περιπτώσεις (από δίπλα και από πάνω) για να προκαλούν επίτηδες θορύβους!  Μόνο αυτοί μπορούν να ενοχλήσουν εμένα. Οι άλλοι μέσα στην πολυκατοικία δεν το μπορούν. Εκτός του ότι οι θόρυβοί τους δεν θα ακούγονταν - ή έστω ελάχιστα θα ακούγονταν  - σε μένα, από την άλλη θα ενοχλούσαν περισσότερο τις υπόλοιπες οικογένειες κι αυτό δεν τους συνέφερε! Πάντως, πρέπει να ομολογήσω ότι η διπλανή σε μένα τον τελευταίο καιρό δεν είναι καθόλου ενοχλητική - μετά τον περυσινό...παροξυσμό, όπως είχα τότε αναφέρει τα συμβάντα και στην αναφορά μου προς την αστυνομία αλλά - κάποια από αυτά - και πιο πάνω. Για να δούμε, τι άλλο θα σκαρφιστούν κάποιοι και τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια!

16.4.2019(Tρίτη):

    Πάλι τα ίδια σήμερα! Θέμα των ημερών, οι θόρυβοι που γίνονται επίτηδες, στην πολυκατοικία,  από τις δύο προαναφερόμενες πιο πάνω περιπτώσεις: πάνω από μένα και από δίπλα! Πιο πάνω, έγραφα: "να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει η συνέχεια". Πολύ άσχημη η συνέχεια, ως φαίνεται! Μη φυσιολογικά χτυπήματα - κάποιες φορές μάλιστα πολύ δυνατά - και συνεχόμενα! Σήμερα, συνέβη το εξής: Οι από πάνω χτυπούσαν λίγες φορές και σε ώρα κοινής ησυχίας. Μετά τις τις έξι η ώρα, όμως, που εγώ άρχισα να διαβάζω αγγλικά, έστησαν....συναυλία! Τους έβαλα τις φωνές, φυσικά - και τους...στόλισα κι εγώ, ανάλογα! Ξέρετε, τι άλλο κατάλαβα; Αυτοί πλέον δεν κάνουν τίποτε άλλο στον ελεύθερο χρόνο τους. Παρακολουθούν για να ακούσουν τι εγώ κάνω στο διαμέρισμά μου! Αν είμαι στην κουζίνα, στον υπολογιστή ή στο τραπέζι που διαβάζω! Κάθε τι, βέβαια, το μεταδίδουν στο κύκλωμα των...αγρίων ενστίκτων! Αυτοί κι αν δεν είναι οι σύγχρονοι....καννίβαλοι, με παπιγιόν, που τρώνε το κρέας με μαχαίρι και πηρούνι! Διαφέρουν σε τίποτε από τους...προγόνους τους;

23.4.2019(Τρίτη):

    Η οικογένεια Λαμπρόπουλου σήμερα - μητέρα και γιος - πάνω ακριβώς από μένα, μην έχοντας πού να ξεσπάσουν τα νεύρα τους, ως φαίνεται, χτυπούσαν όλο το διάστημα της κοινής ησυχίας, από τις 3μ.μ. μέχρι τις πέντε και μισή! Φυσικά, δεν μιλάμε εδώ για θορύβους φυσιολογικούς - που όλοι γωρίζουμε ποιοι είναι - αλλά για θορύβους που γίνονται επίτηδες! Το περίεργο με αυτούς είναι ότι παλαιότερα, όταν ζούσε ο άνδρας της κυρίας αυτής, είχαμε πολύ καλές σχέσεις. Ο άνδρας της ήταν ένας θαυμάσιος άνθρωπος. Τώρα, τι συνέβη αργότερα - μετά το θάνατο του άνδρα της - και μου φέρονται μ' αυτόν τον απαίσιο τρόπο, σε βαθμό που να μην μπορώ να κάνω τη δουλειά μου, αυτό μου είναι ανεξήγητο! Ας βγουν να μου πουν, αν εγώ τους έχω κάνει ποτέ κακό - ή αν τους ενόχλησα στο ελάχιστο - και θα τους δικαιολογήσω! ΠΟΤΕ δεν συνέβη κάτι τέτοιο! Άρα, πού καταλήγουμε; Στο κύκλωμα της απάτης πάλι! Αυτοί, δηλαδή, που διέδιδαν ότι εγώ ήμουν δημιουργός προβλημάτων, ενώ ήταν ακριβώς εκείνοι που τα δημιουργούσαν! Τσιράκια τους, προφανώς, είναι και οι προαναφερόμενοι.
   Ο μακαρίτης ο Γ. Λαμπρόπουλος ήταν ένας εξαίρετος κύριος. Τώρα, αν βλέπει αυτούς που άφησε πίσω του, θα αισθάνεται μόνο ντροπή και αηδία! Τις κατάρες του μάλλον θα τους στέλνει!

(Tο πρωί, κατά τις δέκα, βλέπω να κατεβαίνει τις σκάλες κάποιος. Νόμισα ότι ήταν ο Λαμπρόπουλος - ο Γιάννης - και του φωνάζω, δυνατά:
- Λαμπρόπουλε, σε θέλω για λίγο!
   Τότε είδα να γυρίζει πίσω δύο, τρία σκαλοπάτια στη σκάλα, ώστε να με βλέπει στην ανοιχτή πόρτα του διαμερίσματός μου, ο αδερφός του Γιάννη, ο Βαγγέλης, ο οποίος δεν μένει στην πολυκατοικία μας. Αυτό το πρόσωπο το εκτιμούσα - και τον εκτιμώ - είχαμε πάντα πολύ καλές σχέσεις, οι οποίες ποτέ δεν διερράγησαν όπως συνέβη με τους άλλους!
- Εσύ είσαι, Βαγγέλη; του λέω. Από σένα δεν έχω κανένα παράπονο. Νόμισα ότι ήταν ο Γιάννης.

    Του είπα τι συνέβη τη νύχτα με τους δικούς του, γι' αυτό και ο τόνος της φωνής μου. "Συγνώμην", του λέω, "αλλά αυτά συμβαίνουν αρκετό καιρό τώρα" - και του εξήγησα εν ολίγοις όσα γράφω πιο πάνω. Αυτά που γράφω εδώ σε παρένθεση, τα έγραψα στις 3.4.2019 (Παρασκευή πρωί). Σας λέω, λοιπόν, ότι από τις 23.4.2019 μέχρι σήμερα, δεν ξανασυνέβη το παραμικρό! Οι θόρυβοι και οι ενοχλήσεις ελάχιστες!Για να δούμε, όμως, και τη συνέχεια, πριν βγάλουμε οριστικά συμπεράσματα)!

1.6.2019 (Σάββατο):

   Από τις 23 Απριλίου - τελευταία ανάρτηση εδώ - είναι αλήθεια ότι υπήρξαν αρκετές μέρες πολύ καλής στάσης των ενοίκων στα δύο αναφερόμενα (πιο πάνω) διαμερίσματα - πάνω και δίπλα από μένα. Στο διάστημα αυτό, μπορούσα αυτές τις μέρες να κάνω απρόσκοπτα τις δουλειές μου - συγγραφικού και ερευνητικού χαρακτήρα. Υπήρξαν, όμως, και κάποιες μέρες που ξεπέρασαν κάθε όριο θράσους! Ούτε τις ώρες κοινής ησυχίας δεν σεβόντουσαν! Χτυπούσαν συνεχώς, πότε ο ένας και πότε ο άλλος. Φυσικά, όλα αυτά επίτηδες, κατευθυνόμενα και σε συνεννόηση μεταξύ τους! Κάποιοι φοβούνται και άλλες αποκαλύψεις μου και τους χρησιμοποιούν!
    Σήμερα, έπεσα να ξεκουραστώ κατά τις 2.40' το μεσημέρι. Η διπλανή κυρία - η οποία παρακολουθεί πάντα και αδιαλείπτως τις κινήσεις μου, μέσω των φυσιολογικών μικροθορύβων της τηλεόρασης, της βρύσης στην κουζίνα και στην τουαλέτα κ.λ.π. - καταλαβαίνει και πότε πέφτω να ξεκουραστώ. Ε, τότε είναι που αρχίζει για εκείνη η....δημιουργική εργασία! Μόνο έτσι...επενδύει το χρόνο της - δεν έχει κάτι άλλο να κάνει! Και σ' αυτές τις περιπτώσεις - όταν αξιοποιούνται τα μικροπάθη και οι προσωπικές διαφορές - το μίσος ξεχειλίζει! Από τις 2.40' μέχρι τις 3.05', δεν σταμάτησε να χτυπάει και να σέρνει το τραπέζι. Φυσικά, δεν κοιμήθηκα καθόλου. Σηκώθηκα και πήρα τηλέφωνο στην αστυνομία. Σε πολύ λίγη ώρα, ήρθαν δύο αστυνομικοί, τους ενημέρωσα πού διαμένει η "κυρία" και χτύπησαν το κουδούνι της - και την πόρτα. Δεν άνοιξε ποτέ, παρά το γεγονός ότι ήταν μέσα! Είχε ακούσει και την κουβέντα που είχα με τους αστυνομικούς, προφανώς. Καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει να σου τύχει κακός γείτονας, πόσω μάλλον να είναι και κατευθυνόμενος!
   Σε δύο μέρες, κλείνει ένας χρόνος από πέρυσι που έκανα την αναφορά μου εναντίον της παραπάνω "κυρίας", για τον ίδιο λόγο! Για κάποιο διάστημα, είχε τις...καλές της! Όταν, όμως, ήθελε να ξεσπάσει τα νεύρα της, τότε την "πλήρωναν" τα τραπέζια της και εγώ!
Και κάτι ακόμα ( ενδιαφέρον): Μέχρι πρότινος, στο θυροτηλέφωνο της πολυκατοικίας υπήρχε το όνομα αυτής της "κυρίας": Τσαλαζίδου Γεωργία! Τώρα δεν υπάρχει! Γιατί, άραγε; Γιατί θέλει να κρυφτεί για τα πεπραγμένα της, προφανώς! Κατόπιν υποδείξεως; Το πιο πιθανόν! Πάντως, οι αστυνομικοί δεν μπόρεσαν να τη συναντήσουν και να της μιλήσουν, ούτε από το θυροτηλέφωνο, ούτε στο διαμέρισμά της, όπου βρισκόταν και δεν τους άνοιξε, όταν χτύπησαν το κουδούνι της! Και τώρα, τι λέει ο νόμος; Τουλάχιστο ο νόμος. Γιατί, από δεοντολογίες, καλή προαίρεση, καταστατικό της πολυκατοικίας - ούτε το είδα ποτέ, παρότι το ζήτησα πολλές φορές! - και σεβασμό στους άλλους ενοίκους, ούτε λόγος! Τι λένε για όλα αυτά οι....φήλοι μας; Ξέρουν αυτοί!! Τρίβουν τα χέρια τους, ασφαλώς!

20.6.2019(Σάββατο):

  Φέτος καθυστέρησα να ανέβω στη γενέτειρα, λόγω περιπτώσεων ανάγκης αλλά και ...στημένων σεναρίων! Έτσι, κατέληξα να φύγω την ημέρα του Αη-Λιά!
  Κουβάλησα τα πράγματά μου από την προηγούμενη μέρα στο αυτοκίνητο και έδεσα σε τρία σημεία (με σχοινί) το κάλυμμά του. Το πρωί, που πήγα στο αυτοκίνητο, είδα το σκοινί πάνω από το πορτ μπαγκάζ τραβηγμένο αρκετά πιο κάτω από το κανονικό σημείο. Το πρόσεξα, αλλά δεν έδωσα και ιδιαίτερη σημασία. Είχε, όμως, σημασία. Το κατάλαβα, όταν, φτάνοντας το απόγευμα στο σπίτι μου στη γενέτειρα, είδα ότι λείπει μία τσάντα (πλαστική με πράγματα που είχα αγοράσει). Ήταν προφανές ότι τη νύχτα, στο Βόλο, άνοιξαν το αυτοκίνητό μου και αφαίρεσαν την τσάντα! Περίπου 25-30€ ήταν η αξία των πραγμάτων, αλλά τι σημασία έχει μόνο αυτό; Δεν ήθελαν ποτέ να μου τα αφαιρέσουν όλα μαζί - θα μπορούσαν και να το κάνουν. Λίγα-λίγα ήταν το πρόγραμμά τους και με ποικίλους τρόπους:κλοπές, ζημιές, σαμποτάζ, μποϋκοτάζ, συνωμοσίες και κομπίνες που κοστίζουν. Η μεγαλύτερη όλων κομπίνα, φυσικά, η αφαίμαξη των οικονομιών μου που είχα αποκτήσει, όταν ήμουν αποσπασμένος στη Γερμανία, ως δάσκαλος! Μόνο το αυτοκίνητο μου έμεινε - αν και σ' αυτό μου είχαν κάνει αρκετές ζημιές! Τελικά, αν αθροιστούν όλα τα μεγάλα, μικρά και μεγαλύτερα ποσά, που μου αφαίρεσαν όλα αυτά τα χρόνια, μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα, τότε δεν μιλάμε για μία περιουσία ολόκληρη αλλά για δύο και τρεις περιουσίες! Κατά τα άλλα, δεν....συνέβαινε τίποτε το σπουδαίο, όπως κάποιοι έλεγαν στον απληροφόρητο κόσμο!
    Επέστρεψα στο Βόλο στις 12 Αυγούστου. Την επομένη, επισκέφθηκα ένα συγκεκριμένο μαγαζί για μία επισκευή και την άλλη μέρα είπαμε να ξαναπεράσω. Ε, την άλλη μέρα, που ξαναπέρασα, είχαν στήσει δύο ανόητους εκεί στο μαγαζί. Ο ένας στεκόταν στην πόρτα και κοιτούσε μακριά στο βάθος, αλλά δεν...έβλεπε εμένα που ήθελα να μπω και με εμπόδιζε! Το ίδιο συνέβη - με το ίδιο πρόσωπο - και όταν ήθελα να βγω! Σαφώς, όλο το σκηνικό είχε σχέση με την κλοπή της σακκούλας από το αυτοκίνητό μου. Φορτισμένος, όπως ήμουν από το γεγονός - και αντιλαμβανόμενος το στήσιμό τους - θα μπορούσα, αν του μιλούσα άσχημα στην πόρτα, να στηθεί ακόμα και καβγάς μεταξύ μας, με στόχο να δοθεί η εντύπωση ότι εκνευρίζομαι και δημιουργώ εγώ επεισόδια χωρίς σοβαρό λόγο! Η εντύπωση αυτή οι κύκλοι της απάτης ήθελαν να περάσει κυρίως στον καταστηματάρχη, με τον οποίο έχουμε πολύ καλή φιλία, ώστε να αρχίσει το πρώτο ρήγμα στη φιλία μας! Ένας στόχος είναι και αυτός: να σπάσουν, όσο το δυνατόν, όλες τις φιλίες και τις συμμαχίες μου με τον κόσμο! Ο άλλος βασικός τους στόχος είναι να δημιουργείται η εντύπωση στον κόσμο - που δεν γνωρίζει τι γίνεται στο βάθος της υπόθεσης - ότι αφορμή ζητώ να τσακωθώ μαζί τους, χωρίς σοβαρό λόγο και ότι δεν είμαι στα συγκαλά μου! Αυτά ήταν από την αρχή μέσα στο πρόγραμμά τους, ώστε να καλύπτονται και οι ίδιοι και το σχέδιό τους εναντίον μου!

23.8.2019(Παρασκευή):

    Τώρα, τελευταία, το κύκλωμα περιορίζεται στο να μου δημιουργεί προβλήματα με τον κόσμο, μέσω των μικροεπισκευών ρούχων, σεντονιών κ.ά.! Σε τρεις περιπτώσεις, τον τελευταίο καιρό, μου δημιούργησαν πρόβλημα με μικροεπιδιορθώσεις πανταλονιών και σεντονιών! Άλλα συμφωνούσαμε να κάνουν οι κυρίες - γιατί γυναίκες κυρίως ασχολούνται με το αντικείμενο αυτό - και άλλα αυτές έκαναν ή δεν έκαναν! Λες και έπρεπε να είχαμε κάνει γραπτό συμφωνητικό - με υπογραφές και συμβολαιογραφική πράξη! Καμία πλέον εμπιστοσύνη με κανέναν! Αυτός είναι ένας μόνο από τους στόχους του κυκλώματος της απάτης, στο σημερινό μας κόσμο! Δηλαδή, αντί να προσπαθούμε να μειώσουμε κάπως τη γραφειοκρατία, αναγκαστικά θα πρέπει - μέσω και αυτών των φαινομένων -  να την αυξήσουμε! Βρε, τους άθλιους. Άρα, από παρόμοια κυκλώματα - και όχι μόνο, βέβαια - φτάσαμε σήμερα σ' αυτή τη γραφειοκρατική κατάντια, όπου θα πρέπει ακόμα και για ασήμαντες περιπτώσεις συμφωνιών να κάνουμε γραπτά συμφωνητικά μεταξύ μας! Έτσι, και αυτές οι ανόητες θα πληρώνουν στην εφορεία - που σήμερα δεν πληρώνουν τίποτε - και το κόστος μιας μικροεπιδιόρθωσης ρούχων θα ανεβεί κατακόρυφα! Βρε, ανόητοι!
     Αυτή τη φορά, συνέβη το εξής: Πήγα ένα παντελόνι για στένεμα σε μία γνωστή μου. Πήγαινα και άλλες φορές στο μαγαζί της, όπου έχει και διάφορα άλλα μικροπράγματα μέσα. Πολύ καλές οι μέχρι σήμερα σχέσεις μας. Αυτό θα κάνεις, της λέω. Την Τετάρτη το πρωί αυτό ( 21 Αυγούστου). Πότε θα είναι έτοιμο; της λέω. - Έλα, αύριο (Πέμπτη)) το απόγευμα να το πάρεις.
     Πήγα την επομένη το απόγευμα, δεν το είχε έτοιμο!
- Σας παρακαλώ, της λέω, αύριο φεύγω για διακοπές - της το είχα πει ήδη αυτό - και θέλω να το έχω αύριο πρωί.
- Οκέι, έλα το πρωί, στις δέκα, να το πάρεις.
    Το πρωί, ξαναπηγαίνω, αλλά και πάλι δεν το είχε έτοιμο! Μάλιστα, μου το είπε με ένα χαμόγελο (της...κόμπρας) ότι δεν το ετοίμασε ακόμα! "Το ...ξέχασα"! μου λέει.
     Τι λέτε, κυρία μου, δεν συμφωνήσαμε για σήμερα στις δέκα; της λέω κάπως έντονα.
- Το...ξέχασα, μου λέει! Και τώρα τι θέλεις; μου απαντά με περίσσιο θράσος και εκνευρισμένη πλέον!
- Τι να θέλω, κυρία μου; το παντελόνι που συμφωνήσαμε να το φτιάξεις θέλω και δεν το έκανες πάλι!
- Ωραία, πάρ' το και φύγε, το ξέχασα!
    Αυτό το θράσος η κυρία δεν το είχε ποτέ πριν. Οι σχέσεις μας, είπα, ήταν άριστες μέχρι τότε. Τώρα, ποιος της έδωσε αυτό το θρασύτατο ύφος; Το κύκλωμα, φυσικά! Αισθανόταν αυτούς δίπλα της, καλυμμένη (και δυνατή) για ό,τι δεν έκανε, ενώ το είχαμε συμφωνήσει! Είδα μία μαυροφόρα μέσα όταν πήγα στο μαγαζί, που έφυγε αμέσως μόλις με είδε. Τσιράκι του κυκλώματος ήταν, όπως φάνηκε, και αυτή την "κατήχησε". Βρώμισε ο τόπος με τα σκ....'α του κυκλώματος! Λεπτομέρειες; Μα, εκεί κρύβεται ο διάολος, καθώς λέει ο λαός! Για τις...χοντρομέρειες, όμως, δεν είπαν τίποτε στον κόσμο οι πραγματικά διαβολικοί αυτοί κύκλοι της απάτης, της παραπλάνησης, των αγρίων ενστίκτων και του καννιβαλικού πνεύματος!
    Πήρα το παντελόνι κι έφυγα, αλλά φυσικά, δεν παρέλειψα να τη στολίσω!
- Δηλαδή, κυρία μου, εγώ σε πληρώνω και άλλους εσύ ακούς τι σου λένε; Ντροπή σου, β........α !(στην ψυχή, εννοούσα). (Της έβαλα τις φωνές, που ακούστηκαν μέχρι...την παραλία)!

5.11.2019 (Τετάρτη):

    Επιστρέφοντας από τη γενέτειρα πριν από λίγες μέρες, θα μπορούσα εδώ να καταγράψω κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις στημένων σκηνικών εναντίον μου. Θα περιοριστώ, ωστόσο, μόνο σε δύο που έχουν ιδιαίτερη σημασία. Στην πρώτη περίπτωση, θα κάνω μία πολύ σύντομη αναφορά αυτή τη στιγμή, γιατί η επόμενη περίπτωση είναι που με ταλαιπωρεί αφάνταστα αυτή την περίοδο:

1. Σας έτυχε ποτέ να πάτε κάπου να κάνετε μία επείγουσα δουλειά σας και στα καλά καθούμενα - εκεί που τίποτε δεν προμήνυε κάτι τέτοιο - να βρείτε το μπελά σας; Εμένα μου συνέβη στο Μουζάκι, στις 21.9.2019 (Σάββατο) και, σαν συνέχεια, μετά από τέσσερις μέρες, στις 25 (Τετάρτη) του μηνός! Αν θα μπορούσα να περιγράψω συμβολικά, με ένα emoji, το όλο σκηνικό που μου δημιούργησε ο υπέυθυνος του χώρου οικοδομικών υλικών, όπου βρέθηκα, θα επέλεγα ένα εικονίδιο - αν υπήρχε -  να μουντζώνει και με τα δύο χέρια! Κατευθυνόμενα ήταν όσα μου συνέβησαν στις παραπάνω ημερομηνίες, καθώς ελάχιστα με γνώριζε ο εν λόγω "κύριος" - άρα, ενήργησε ως ανδρείκελο σε ό,τι του είπαν κάποιοι άλλοι - αλλά τι σημασία; Σε άλλον θα ρίξουμε την ευθύνη; Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τον ίδιο και κανέναν άλλον! Έχω κρατήσει την απόδειξη με τα υλικά που αγόρασα από το χώρο, που προανέφερα, οπότε ενδεχομένως να χρειαστεί να επανέλθω κάποια στιγμή με αναλυτική καταγραφή των γεγονότων των δύο αυτών ημερών. Και θα επανέλθω με όνομα πλέον, γιατί υπάρχουν και άλλοι με οικοδομικά υλικά στο Μουζάκι και δεν θα πρέπει να αφήνουμε υποψίες και αιχμές για τους άλλους που δεν έχουν καμία συμμετοχή. Έχω κρατήσει και το άσπρο μπουφάν, με όλα τα στοιχεία επάνω του, που βρισκόταν στη θέση του συνοδηγού, όταν ο αναίσχυντος αυτός "κύριος" μου άνοιξε το αυτοκίνητό μου, την ώρα που εγώ πήγα να πληρώσω μέσα στο γραφείο! Μάλιστα, παρακολουθούσε, ως φαίνεται, τις κινήσεις μου και, όταν εγώ κλείδωσα το αυτοκίνητό μου και κατευθυνόμουν προς το σπιτάκι-γραφείο - αριστερά όπως μπαίνουμε στο χώρο - αυτός βγήκε από το γραφείο και, κατευθυνόμενος προς το σημείο όπου βρισκόταν το αυτοκιίνητό μου, με συνάντησε - επιδίωξε να με συναντήσει, δηλαδή - και με χαιρέτισε με πολλή....ευγένεια! Μία σκηνή βγαλμένη κατευθείαν από την κυνικά υποκριτική ευγένεια που οι κύκλοι της απάτης περικλείουν στη μεθοδολογία τους! Πού βρήκε, όμως, το κλειδί του αυτοκινήτου μου; Ίσως να τα παρέβλεπα όλα και να μην είχα ασχοληθεί καν με το θέμα, αν δεν υπήρχε αυτό το ερώτημα που εμπεριέχει το στοιχείο ενός ακόμα σκανδάλου στην προσωπική μου υπόθεση!

2.            Η συστηματική διατάραξη της προσωπικής μου ησυχίας στο διαμέρισμά μου!

    Το ζήτημα της συστηματικής διατάραξης της προσωπικής μου ησυχίας στο διαμέρισμά μου είναι το κλειδί της υπόθεσής μου αυτή τη στιγμή. Ένας που έχει ως βασική του ενασχόληση το γράψιμο και το διάβασμα, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί και να δημιουργήσει αν έχει καθημερινά μπροστά του αυτό το πρόβλημα. Κατευθυνόμενα είναι όλα αυτά - γι' αυτό και κάποιες φορές τους βάζω τις φωνές - αλλά, όπως είπα και πιο πάνω, δεν θα αναζητήσουμε ευθύνες από άλλους παρά από τους μόνιμα διαπράττοντες το αδίκημα. Μέχρι πέρυσι, ήταν δύο οι περιπτώσεις αυτές: Οι από δίπλα στο δικό μου διαμέρισμα και οι ακριβώς πάνω από μένα. Ήδη, οι διπλανοί, εδώ και αρκετούς μήνες, έχουν σταματήσει εντελώς να με ενοχλούν. Όχι, όμως, και οι από πάνω. Μία γριά, χήρα, με τον ανύπαντρο, αρκετά μεγάλο στην ηλικία, γιο της διαμένουν σ' αυτό το διαμέρισμα (ιδιόκτητο), με τους οποίους, μάλιστα, παλαιότερα - όταν ακόμα ζούσε ο μακαρίτης ο άντρας αυτής της....γριας, ένας εξαίρετος άνθρωπος - είχαμε πολύ καλές σχέσεις. Από ένα σημείο, όμως, και μετά, άρχισαν τα προβλήματα, χωρίς τίποτε να το δικαιολογεί αυτό. Τουλάχιστον, από πλευράς μου. Ουδέποτε εγώ τους ενόχλησα - όπως πάντα, άλλωστε. Τότε, τι να υποθέσει κανείς; Ε, ό,τι συνέβη και με άλλες περιπτώσεις: Κάποιοι τους πλησίασαν, τους μύησαν στην ακολουθούμενη εναντίον μου μεθοδολογία των κύκλων της απάτης - του εγχώριου "παραρτήματός" τους, δηλαδή - και ξεκίνησε, διερευνητικά αρχικά, η εφαρμογή στην πράξη αυτής της μεθοδολογίας των συστηματικών - και μη φυσιολογικών, εννοείται - θορύβων! Κάπου, ως φαίνεται, τους βόλευε κιόλας αυτή η μεθοδολογία - έβγαζαν τα απωθημένα τους οι....απάνθρωποι - αλλά τώρα είχαν και την κάλυψη του ίδιου του κυκλώματος, το οποίο σε κάθε περίπτωση, όποιες κι αν ήταν οι δικές μου ενέργειες και αντιδράσεις, αυτοί βρίσκονταν μπροστά για να τους υπερασπιστούν! Είναι για λύπηση οι άνθρωποι, αλλά τη ζημιά την κάνουν, κάτι άλλωστε που είναι μέσα στους στόχους του κυκλώματος, γιατί τρέμουν την αλήθεια που βγαίνει μέσα από την ίδια τη μεθοδολογία που ακολουθούν. Είναι άκρως προκλητικοί - έως εγκληματικοί - και κατηγορούν εντέχνως την άλλη πλευρά, που υφίσταται τις συνέπειες των ενεργειών τους, ότι εκείνη ευθύνεται για το συγκρουσιακό κλίμα που δημιουργούν! Η προκατάληψη μέσω της παραπλάνησης είναι τα όπλα τους σ' αυτή τη φάση. Για οτιδήποτε άλλο - για το πώς τους "πείθουν" και τους δεσμεύουν - δεν μπορώ να το γνωρίζω. Κεντρίζουν την περιέργειά τους; Κολακεύουν το "Εγώ" τους; Ή κάτι άλλο πιο....χειροπιαστό; Πολλά μπορεί να συμβαίνουν. Υπάρχουν, πάντως, ενδείξεις ότι και κάποιοι άλλοι μέσα από την πολυκατοικία τους σιγοντάρουν. Έχω αναφέρει το γεγονός και στην αστυνομία. Η λέξη "εγκληματικοί", που προανέφερα, πέραν του κόστους των συνεχών ενοχλήσεων και της διατάραξης της προσωπικής μου ησυχίας, αναφέρεται και σε όσα οι καννιβαλικοί αυτοί κύκλοι διαπράττουν στα παρασκήνια, εν κρυπτώ, θέματα για τα οποία έχω αναφερθεί εν μέρει, τόσο σ' αυτή εδώ τη θεματική ενότητα 79 όσο και σε προηγούμενες (58, 62, 78 κ.ά.). Ανυποψίαστα εγκληματική η φύση αυτών των κύκλων, με όσα συστηματικά διαδίδουν ή αθόρυβα διαπράττουν!
                                       Επί τρεισήμιση μήνες, χωρίς να βγάλουν τα απωθημένα τους;
    Για τρεισήμιση μήνες, περίπου, οι από πάνω μου δεν μπορούσαν να βγάλουν τα απωθημένα τους, γιατί έλειπα. Πολύς ο χρόνος και οι άνθρωποι....υπέφεραν! Με την επιστροφή μου, στις 30 Οκτωβρίου, αναθάρρησαν! Κράτησαν τα προσχήματα για τρεις μόνο μέρες, χωρίς να κάνουν κανένα θόρυβο. Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, ούτε κιχ δεν ακούστηκε! Από την Κυριακή, όμως, το απόγευμα και μετά, πήραν "γραμμή" για δράση! Έσυραν συνεχώς τα τραπέζια και χτυπούσαν κάπου δυνατά. Αυτό, τις τρεις μέρες (Κυριακή, Δευτέρα, Τρίτη), σε ώρες πέραν του ωραρίου κοινής ησυχίας. Την Τετάρτη, όμως, ξεκίνησαν να κάνουν θόρυβο στις τέσσερις παρά - σε ώρα κοινής ησυχίας, δηλαδή - και συνέχισαν μέχρι τις 12 το βράδυ! Ναι, καλά ακούσατε! Μέχρι τις δώδεκα τα μεσάνυχτα! Και ξέρετε τότε γιατί σταμάτησαν; Γιατί τους έβαλα τις φωνές πλέον! Αυτό επιδίωκαν; Προφανώς! Γιατί; Μα, γιατί αυτό είναι ένας από τους στόχους του κυκλώματος, ώστε να ακούνε τις φωνές μου οι άλλοι ένοικοι και να εκτίθεμαι εγώ. Ότι εγώ δημιουργώ τα προβλήματα! Εγώ επιδιώκω να υπάρχει πάντα ησυχία, θα ασχοληθώ με αυτούς που δεν έχουν πώς να γεμίσουν το χρόνο τους και...διασκεδάζουν ενοχλώντας τους άλλους; Ένας άλλος στόχος του κυκλώματος είναι να χάνω το χρόνο μου άσκοπα, αλλά και τον έλεγχο με όσα συμβαίνουν γύρω μου. Νομίζουν εκείνοι, δηλαδή, ότι δεν μπορώ να βρω άκρη σε όσα τεκταίνονται! Όμως, τα συμπεράσματα έχουν βγει προ πολλού! Βρώμικοι!
                                                                       
6.8.2020 ( ημέρα Τετάρτη): 
   Τον προηγούμενο μήνα, είχαμε πολύ....ενδιαφέρουσες εξελίξεις με τους πάνω από μένα (Λαμπρόπουλους), για τους οποίους είχα υποβάλει μία αναφορά εναντίον τους, στις 26.5.2020, για τους συνεχείς και επίτηδες (= μη φυσιολογικούς) θορύβους που έκαναν - ακόμα και σε ώρες κοινής ησυχίας! Τελικά, εδώ συνέβη το εξής αξιοπερίεργο: το θύμα έγινε θύτης! Γι' αυτό, δεν μπορώ, παρά να.....συγχαρώ εκείνους που συμμετείχαν σ' αυτή την ιερόσυλη ενέργεια! Ποια αστυνομία; Πρόσωπα συγκεκριμένα - και γνωστά σε μένα - ντυμένα την αστυνομική στολή τα διέπραξαν! Υπάρχουν και ονόματα - αν χρειαστεί! Αυτοί στήριζαν πάντα και συγκάλυπταν τις ενέργειες των Λαμπρόπουλων, τη στιγμή που έχουν στα χέρια τους ολόκληρο το ιστορικό αυτής της υπόθεσης! Αγνόησαν όλα τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους και πιάστηκαν από λεπτομέρειες - απλώς και μόνο για να φαίνονται σύννομοι! Μίλησε κανείς για προθέσεις που είναι ίσης αξίας ζήτημα με την τήρηση των νόμων;
     Χθες - 5.8.2020 - συνέβη το εξής: Οι πάνω από μένα (Λαμπρόπουλοι), κατά τις 6 το απόγευμα, άρχισαν να χτυπούν δυνατά - τα γνωστά, πλέον - όπως όταν χτυπάμε δυνατά με ένα σφυρί πάνω σε τραπέζι! Αυτό συνεχίστηκε επί δέκα λεπτά, περίπου, οπότε έβαλα τις φωνές! Και ιδού το....θαύμα: Σταμάτησαν σχεδόν αμέσως τους θορύβους και μπόρεσα να συνεχίσω τη δουλειά μου! Θα μπορούσα να φωνάξω την αστυνομία, αλλά στις 6 το απόγευμα δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας! Και καλά - θα μου πουν κάποιοι: Αδικήματα σε ώρες κοινής ησυχίας ο νόμος τα τιμωρεί - ας το δεχτώ! Όταν, όμως, κάποιοι δεν σέβονται τίποτε μέσα στην πολυκατοικία και κάνουν τους θορύβους της....ζούγκλας οποιαδήποτε άλλη ώρα, εδώ ο νόμος τι κάνει; Ερώτημα είναι προς τους αρμόδιους! Πέραν αυτού, υπήρχε και ένα δεύτερο εμπόδιο που δεν κάλεσα την αστυνομία:Είχα υπόψη μου τι είχε συμβεί στις 1.6.2019 (βλ.σχετικά πιο πάνω), όπου κάλεσα την αστυνομία και δεν βγήκε κανείς για να τους ακούσει, παρά το γεγονός ότι ήταν μέσα οι διαπράξαντες το κατά συρροή και κατ' εξακολούθηση αδίκημα! Έτσι, ούτε γάτα, ούτε ζημιά! Ωσάν να μη συνέβη τίποτε! (Υπόψη ότι όλα τα στοιχεία και τα έργα των προαναφερόμενων καταγράφονται σε ειδικό μπλοκ, διεξοδικά, την ώρα που συμβαίνουν! Επομένως, αν οι Αρχές μας θέλουν να μάθουν ακόμα περισσότερα, μπορούν να μας το ζητήσουν, οπότε δεν θα έχουν κάποιοι τη δυνατότητα να δηλώνουν....άγνοια, πράγμα που σημαίνει"δεινόν σκότος" και "μητέρα πολλών δεινών")! Έτσι, κανείς δεν θα μπορεί να διαστρεβλώνει την αλήθεια που τόσο έχει κακοπάθει σ' αυτή την πολυκατοικία - και όχι μόνο - μετά την παρουσία συγκεκριμένου προσώπου σ' αυτή, προσώπου που αναφέρω ονομαστικά στην παραπάνω αναφορά μου! Μίλησε κανείς για αγαθές προθέσεις, ή για ισότητα απέναντι στο νόμο; Όπως και να το κάνουμε, οι....ημέτεροι είναι πιο....ίσοι απέναντι στο νόμο)!