112. Όλη η αλήθεια για τη Συμφωνία των Πρεσπών!
(Ιστότοπος:ofigousiotis.blogspot.com)
(Δείτε στο τέλος του άρθρου τη συμπληρωματική δημοσίευση για την κύρωση της Συμφωνίας και σχόλια του γράφοντος.)
(Αφορμή για την υπ' αριθ. 110 θεματική ενότητα αυτού του ιστότοπου - όπου αναίρεσα κάποιες προηγούμενες θέσεις μου - στάθηκαν οι απαράδεκτες δηλώσεις του Πρωθυπουγού των Σκοπίων, στις αρχές του Δεκέμβρη. Το άρθρο, που ακολουθεί, αποτελεί συνέχεια της προαναφερθείσας θεματικής ενότητας, αλλά με μία άλλη, πιο επιμελημένη, οπτική. Μάλιστα, είχα σκοπό να το γράψω κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην ελληνική Βουλή, όταν θα ερχόταν προς κύρωση η Συμφωνία. Το γεγονός, όμως, ότι πήρα στα χέρια μου, πριν από μερικές μέρες, και μελέτησα τη Συμφωνία των Πρεσπών - μάλλον Προσύμφωνο* - αυτό μου δίνει πλέον την άνεση να επισπεύσω τη σύνταξη και δημοσίευσή του. Μέχρι πρότινος - πρέπει να ομολογήσω - περιοριζόμουν να ενημερώνομαι με ό,τι διάβαζα ή άκουγα σε διάφορα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης. Επειδή, ωστόσο, έχω διαπιστώσει ότι δεν είναι πάντα υψηλού βαθμού η αντικειμενικότητα και η αξιοπιστία σε αρκετά από αυτά τα Μέσα - για λόγους που δεν θα ήθελα αυτή τη στιγμή να θίξω - γι' αυτό και θεώρησα πιο σωστό να στηριχτώ στη δική μου έρευνα και, στέρεα πλέον διαμορφωμένη, άποψη για το θέμα. Μέσα στις παραμέτρους των προσωπικών μου αρχών, τέλος, είναι, όταν ασχολούμαι με τα εθνικά μας θέματα, να μην αγγίζω κρατικά μυστικά. Αυτό, νομίζω, είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να προβληματίζει όλους τους Έλληνες πολίτες και όχι μόνο εμένα. Προέχει η ασφάλεια της χώρας. Και τώρα και πάντοτε).
* Σήμερα - 4.1.2019 - ακόμα Προσύμφωνο θεωρείται. Συμφωνία θα είναι όταν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες κύρωσής της και τεθεί σε ισχύ.
Ο έντονος προβληματισμός μου, στη θεματική ενότητα 110, ήταν αν υπάρχουν ή όχι εγγυημένες διασφαλίσεις - γραπτά διατυπωμένες, δηλαδή, δεσμεύσεις ή κυρώσεις - οι οποίες θα στηρίζουν, διαχρονικά, την με ασφαλή τρόπο εφαρμογή της Συμφωνίας στην πράξη. Δεν το γνώριζα πριν. Τώρα, έχοντας στα χέρια μου το Προσύμφωνο, το γνωρίζω. Γνωρίζω, ακόμα, ποια είναι τα θετικά σημεία της Συμφωνίας για τη χώρα μας και ποια τα αρνητικά. Αν σ' αυτά προσθέσουμε και κάποιες προσωπικές μου προτάσεις - που θα μπορούσαν έστω και την τελευταία στιγμή να ληφθούν υπόψη - τότε θα έχουμε ένα σύντομο διάγραμμα του πλαισίου και του περιεχομένου αυτής της θεματικής ενότητας. Διευκρινίζω εξ αρχής, επίσης, ότι στο Προσύμφωνο - άρα, και στην τελική Συμφωνία - η Ελλάδα αναφέρεται ως "Πρώτο Μέρος" και η FYROM ως "Δεύτερο Μέρος".
Ποιες οι διασφαλίσεις της Συμφωνίας
Από τις διασφαλίσεις-δεσμεύσεις, που διατυπώνονται γραπτά στο Προσύμφωνο των Πρεσπών, άλλες από αυτές είναι γενικού χαρακτήρα και επέχουν θέση αρχών και στόχων της Συμφωνίας και άλλες (προς το τέλος) είναι πιο συγκεκριμένες και κατά κάποιο τρόπο συνιστούν μέτρα, που μπορούν να ληφθούν - κατά του Δεύτερου Μέρους, εν προκειμένω - σε περίπτωση που γίνει σαφές ότι παραβιάζονται σημεία ή χωρία της Συμφωνίας. Οι διασφαλίσεις αυτές είναι οι εξής:
Ι. Σύνορα - αλυτρωτισμός - εφαρμογή Συμφωνίας - ασφάλεια - σταθερότητα
1. Στο προοίμιο, σελίδα 1, υπογραμμίζεται η πλήρης δέσμευση των δύο χωρών "στις αρχές του απαραβίαστου των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας των Κρατών, όπως έχουν ενσωματωθεί στην Τελική Πράξη του Ελσίνκι του 1975". Ειδικά, για το απαραβίαστο των συνόρων, γίνεται αναφορά και σε άλλα σημεία της Συμφωνίας. Ενδεικτικά, αναφέρω κάποια από αυτά:
α. Στη σελ. 7, άρθ. 3, παράγρ. 1, αναγράφεται: "....Κανένα από τα Μέρη δεν θα εκφράσει υποστηρίξει οιεσδήποτε διεκδικήσεις για οιοδήποτε τμήμα της επικράτειας του άλλου Μέρους ή διεκδικήσεις για αλλαγή στο υφιστάμενο κοινό τους σύνορο. Επιπροσθέτως, κανένα από τα Μέρη δεν θα υποστηρίξει οιεσδήποτε παρόμοιες διεκδικήσεις που μπορεί να εγερθούν από οποιοδήποτε τρίτο μέρος".
β. Στη σελ. 8., άρθ. 3, παρ. 4,
αναγράφονται τα εξής:
"Τα Μέρη δεσμεύονται να μην επιχειρούν, υποκινούν, υποστηρίζουν και/ή ανέχονται οιεσδήποτε πράξεις ή δραστηριότητες μη φιλικού χαρακτήρα κατά του άλλου Μέρους. Κανένα από τα Μέρη δεν θα επιτρέπει να χρησιμοποιείται η επικράτειά του κατά του άλλου Μέρους από οιοδήποτε τρίτο κράτος, Οργανισμό, ομάδα ή άτομο που προβαίνει ή αποπειράται να προβεί σε ανατρεπτικές, αποσχιστικές δράσεις ή δράσεις ή δραστηριότητες που απειλούν καθ' οιονδήποτε τρόπο την ειρήνη, τη σταθερότητα ή την ασφάλεια του άλλου Μέρους. Έκαστο Μέρος θα κοινοποιεί άμεσα στο άλλο Μέρος οιαδήποτε πληροφορία κατέχει αναφορικά με οιεσδήποτε παρόμοιες πράξεις ή προθέσεις".
2. Στο προοίμιο, σελ.1, δηλώνεται η επιθυμία οι δύο πλευρές "να ενισχύσουν ένα κλίμα εμπιστοσύνης και καλών γειτονικών σχέσεων στην περιοχή, να θέσουν μόνιμα τέλος σε οιεσδήποτε εχθρικές συμπεριφορές που τυχόν επιμένουν" και συμφωνούν "για την ανάγκη να απέχουν από κάθε είδος αλυτρωτισμό και αναθεωρητισμό". Για το καυτό θέμα του αλυτρωτισμού, γίνεται συχνή αναφορά στη Συμφωνία, όπως, για παράδειγμα, στα εξής σημεία:
α. Στη σελ.8, άρθ.4, παρ.2, αναγράφεται επί λέξει: "Έκαστο Μέρος δεσμεύεται να μην προβαίνει ή επιτρέπει σε οιεσδήποτε αλυτρωτικές δηλώσεις και δεν θα υιοθετεί οιεσδήποτε παρόμοιες δηλώσεις από εκείνους που φέρονται να δρουν για λογαριασμό ή για το συμφέρον του Μέρους".
β. Στη σελ.9, άρθ.6, παρ.1, στο Προσύμφωνο αναγράφονται τα εξής:
"Με στόχο την ενίσχυση των φιλικών διμερών σχέσεων, κάθε Μέρος θα λάβει αμέσως αποτελεσματικά μέτρα, προκειμένου να απαγορεύσει εχθρικές δραστηριότητες, ενέργειες ή προπαγάνδα από κρατικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες αμέσως ή εμμέσως ελεγχόμενες από το κράτος και για την πρόληψη δραστηριοτήτων που πιθανόν να υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό εναντίον του άλλου Μέρους. Εάν συμβούν τέτοιου είδους δραστηριότητες, τα Μέρη θα λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα".
γ. Στη σελ.10, άρθ.6, παρ.3, αναφέρονται και τα εξής σχετικά:"Έκαστο Μέρος θα αποτρέπει και θα αποθαρρύνει ενέργειες, περιλαμβανομένων των προπαγανδιστικών, από ιδιωτικούς φορείς που πιθανόν υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο Μέρος".
(Σχόλιο: Θέλω να πιστεύω ότι στις τρεις πιο πάνω παραγράφους, όπως και στην πιο κάτω 4 περίπτωση, περιλαμβάνονται και τα ΜΜΕ της γείτονος, αυτά, δηλαδή, τα Μέσα όπου γίνεται και η μεγάλη ζημιά, σε ό,τι έχει να κάνει με την προπαγάνδα - στην οποία επί δεκαετίες επιδίδονταν - και τη δημιουργία εχθρικού κλίματος μεταξύ των δύο λαών. Σε διαφορετική περίπτωση - και επειδή δεν έχω ιδεί να γίνεται αναφορά σε άλλο σημείο για τα παντός είδους ΜΜΕ, κρατικά ή ιδιωτικά - θα πρέπει, νομίζω, να γίνει άμεσα μία συμπληρωματική προσθήκη στο Προσύμφωνο, ή , έστω, να γίνει μία πιο σαφής διατύπωση ότι τα ΜΜΕ περιλαμβάνονται στις εν λόγω τέσσερις παραγράφους: άρθ.1, παρ.9/ άρθ.4, παρ.2 και άρθ.6, παρ.1 και 3). (Βλ. και "Προτάσεις...", αριθ.6, πιο κάτω).
3. Στο προοίμιο, επίσης, σελ.1, υπογραμμίζεται ότι οι δύο πλευρές συμφωνούν απόλυτα "για την ανάγκη ενίσχυσης της ειρήνης, της σταθερότητας, της ασφάλειας και την περαιτέρω προώθηση της συνεργασίας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη".
4. Στη σελ.5, άρθ.1, παρ.9, γίνεται αναφορά στην εφαρμογή της Συμφωνίας στην πράξη, ως εξής:
"Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας, το Δεύτερο Μέρος, χωρίς καθυστέρηση σύμφωνα με τη χρηστή διοικητική πρακτική, θα πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε οι αρμόδιες Αρχές της χώρας στο εξής εσωτερικά να χρησιμοποιούν το όνομα* - σ.σ. Βόρεια Μακεδονία - και τις ορολογίες του Άρθρου 1(3) της παρούσας Συμφωνίας, σε όλα τα νέα επίσημα έγγραφα, αλληλογραφία και συναφές υλικό".
* Για τη σωστή χρήση του νέου ονόματος, εσωτερικά, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή - κάτι που δεν είδα να υπογραμμίζεται στο Προσύμφωνο! Η μη σχολαστική, θα έλεγα, τήρηση της σωστής χρήσης του νέου ονόματος, εσωτερικά, αντιλαμβάνεσθε ότι σε βάθος χρόνου θα μπορούσε να οδηγήσει στο να εκπέσει ο προσδιορισμός "Βόρεια" και να παραμείνει μόνο το "Μακεδονία", όπως σημειώνω και στις προτάσεις μου, στο τέλος της θεματικής αυτής ενότητας.
5. Ανάλογη αναφορά, για γνωστοποίηση και εφαρμογή* της παρούσας Συμφωνίας, από την πλευρά του "Δεύτερου Μέρους", στο εξωτερικό (ΟΗΕ, κράτη-μέλη του ΟΗΕ, διεθνείς Οργανισμοί, fora κ.ά. όπου είναι μέλος), γίνεται στο άρθ.1, παρ.5, 6α και 6β, σελ.5.
* Για την εφαρμογή της Συμφωνίας στην πράξη, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, προβλέπεται (άρθ.1, παρ.10, σελ.5) να υπάρξουν δύο μεταβατικές περίοδοι, ταυτόχρονης διάρκειας πέντε (5) ετών: μία "τεχνική" για τα επίσημα έγγραφα και το υλικό, για διεθνή χρήση, και μία "πολιτική" για αντίστοιχα έγγραφα και υλικό, για εσωτερική και μόνο χρήση του "Δεύτερου Μέρους".
ΙΙ. Αλλαγή
άρθρων του Συντάγματος του Δεύτερου Μέρους
Για τις αλλαγές, που συμφωνήθηκε να γίνουν στο Σύνταγμα του
Δεύτερου Μέρους, γίνεται αναφορά στο άρθ.1, παρ.12, στη σελ.6. Oι
αλλαγές αυτές, που θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί - άρθ.1, παρ.4ε, σελ. 4
- έως το τέλος του 2018, θα αποτελέσουν από μόνες τους τη βασικότερη διασφάλιση
για το μέλλον.
ΙΙΙ. Η χρήση των όρων "Μακεδονία" και
"Μακεδόνες"!
Αν δούμε ιστορικά το θέμα αυτό - της
επίσημης χρήσης, δηλαδή, των όρων "Μακεδονία" και
"Μακεδόνες" αλλά και όλων των συναφών παράγωγων λέξεων - δεν υπάρχει
καμία αμφιβολία ότι η χρήση αυτή είναι αποκλειστικό δικαίωμα της Ελλάδας. Η
λέξη "Μακεδονία", χωρίς καμία αμφισβήτηση, είναι λέξη ελληνική (βλ.
σχετικά και θεματική ενότητα 110 αυτού του ιστότοπου). Υπάρχει, ασφαλώς, ένα
μεγάλο κομμάτι (38,5%) του γεωγραφικού χώρου της αρχαίας Μακεδονίας - χώρου
όπου αναπτύχθηκε ακραιφνής ελληνικός πολιτισμός πολλών αιώνων, όπως μαρτυρούν
όλα τα αρχαία μνημεία, η αρχαία ελληνική γραμματεία και η διαχρονική χρήση μόνο
της ελληνικής γλώσσας - το οποίο κομμάτι ανήκει πλέον στο κρατίδιο των Σκοπίων,
από το 1913. Το όνομα, όμως, δεν τους ανήκει. Χάρη τους έκανε η Ελλάδα και
έθεσε ως εθνική γραμμή τη σύνθετη ονομασία, erga omnes! Θέλετε να πούμε επ'
αυτού και μία ακόμα μεγάλη αλήθεια; Ελάχιστα θα ενοχλούσε τους Έλληνες ο
αυτοπροσδιορισμός τους "Μακεδόνες" - έστω και χωρίς την άδεια της
Ελλάδας, ή έστω ακόμα που αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται απόγονοι του Μεγάλου
Αλεξάνδρου, όταν αυτοί ως Σλάβοι ήρθαν στην περιοχή του Βαρδάρη 900 χρόνια (!)
μετά το Μ. Αλέξανδρο - αν δεν έκαναν ταυτόχρονη αναφορά σε "αλύτρωτους
αδελφούς" στο υπόλοιπο τμήμα της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας (51,5%).
Ζουν όπως είπαμε και αυτοί σε έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας - το έφεραν έτσι οι
συγκυρίες, βάσει των συμφωνιών που έγιναν. Ο αλυτρωτισμός ήταν που εξόργισε
τους Έλληνες και δημιούργησε το γόρδιο δεσμό, τον οποίο επιχειρεί σήμερα η
Συμφωνία των Πρεσπών να λύσει! Ας μην είναι, λοιπόν, αγνώμονες οι Σκοπιανοί.
Συγνώμην θα έπρεπε να ζητούν και όχι να συνεχίζουν να διεκδικούν πράγματα που
δεν τους ανήκουν. "Ευχαριστούμε, Ελλάδα!", θα έπρεπε να λένε. Κίνηση
καλής θέλησης ήταν από μέρους της Ελλάδας και το ότι τους δέχτηκε επί ίσοις όροις,
ως γείτονες, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων! Αυτά τα...λίγα ως εισαγωγή και
περνάμε στα της Συμφωνίας και στον επιχειρούμενο ιστορικό συμβιβασμό:
1. Εν
ονόματι του προαναφερόμενου συμβιβασμού, αλλά και μιας προσπάθειας να γίνει
ένας σαφής διαχωρισμός τού πώς το κάθε Μέρος αντιλαμβάνεται τους όρους "Μακεδονία" και "Μακεδόνας",
στο Προσύμφωνο αναφέρονται τα εξής - άρθ.7, παρ.1, στη σελ.10:
"Τα Μέρη
αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψή τους ως προς τους όρους
"Μακεδονία" και "Μακεδόνας" αναφέρεται
σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά".
2. Στο ίδιο άρθρο 7, παρ.2 και στην ίδια σελίδα
10, αναφέρονται τα εξής:
"Αναφορικά με το Πρώτο Μέρος, με αυτούς τους όρους
νοούνται όχι μόνο η περιοχή και ο πληθυσμός της βόρειας περιοχής του Πρώτου
Μέρους, αλλά και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και ο ελληνικός πολιτισμός, η
ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά αυτής της περιοχής, από την αρχαιότητα
έως σήμερα".
(Σχόλιο: Εδώ
υπάρχει μία σοβαρή παράλειψη. Μετά τη λέξη "ιστορία", θα
έπρεπε να γραφτούν οι λέξεις "ελληνική γλώσσα" που
υπάρχει πάνω σε κάθε πέτρα αυτού του τόπου - της μακεδονικής γης! Αντ' αυτού, η
λέξη "γλώσσα" προστέθηκε στην αμέσως παρακάτω
παράγραφο, άρθ.7, παρ.3, που αφορά το Δεύτερο Μέρος, ως εξής:
"Αναφορικά με το Δεύτερο Μέρος, με
αυτούς τους όρους νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα
χαρακτηριστικά τους, με τη δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά,
διακριτώς διαφορετικά από αυτά που αναφέρονται στο άρθρο 7(2).
Σοβαρό το λάθος αυτό, κ. Κοτζιά, που θα πρέπει να
διορθωθεί, έστω και την τελευταία στιγμή, όπως και το παρακάτω IV). (Βλ.
και "Προτάσεις....", αριθ.1, στο τέλος του άρθρου).
IV. Η
..."μακεδονική" γλώσσα!
Αν η Ιστορία - για τους λόγους που
προαναφέρθηκαν - μπορεί κάπως να αντέξει, χωρίς να τιμωρήσει, τη χρήση των
λέξεων "Μακεδονία" - "Μακεδόνας" και εκτός
της ελληνικής Μακεδονίας (άλλωστε τώρα γίνονται "Βόρεια
Μακεδονία" και "Βορειομακεδόνες"), τη
φράση, όμως, "μακεδονική γλώσσα" δεν τη συγχωρεί
με....καμία κυβέρνηση! Αυτό συμπεραίνω και από μία πρόχειρη σφυγμομέτρηση που
έκανα στην κοινή γνώμη, πρόσφατα. Γιατί; "Μακεδονική" γλώσσα
δεν υπήρξε ποτέ και δεν πρέπει να επιτραπούν ΠΟΤΕ τέτοια....βαφτίσια! Θα ήταν ιεροσυλία!
Διαχρονικά και αδιάλειπτα, υπήρξε μόνο ελληνική γλώσσα. Το ότι ο Τίτο είχε
συμπεριλάβει στο Σύνταγμα της τότε Γιουγκοσλαβίας ως επίσημη γλώσσα των
Σκοπιανών την "Μacedonian", την οποία και
παρουσίαζαν μετέπειτα σε διάφορα συνέδρια ή fora, αυτό δεν νομιμοποιεί την
ύπαρξή της. Κι αυτό προϊόν υποκλοπής ήταν, που υπέκρυπτε αλυτρωτικούς σκοπούς!
Γι' αυτό, καλό θα ήταν να αλλάξει η διατύπωση αυτή. Γίνεται μία προσπάθεια,
βέβαια, να...εξευμενιστούν τα πνεύματα, με την αναφορά στην παράγραφο
4, του άρθρου 7, σελίδα 10 - όπου σημειώνεται ότι "....ανήκει
στην ομάδα των Νοτιοσλαβικών γλωσσών" - αλλά η Ιστορία και η
κοινή γνώμη δεν συμφωνούν με τη χρήση του όρου "μακεδονική
γλώσσα"! Μπορεί να βρεθεί μία άλλη διατύπωση που να μην εξοργίζει
τον ελληνικό λαό. Αν συμβεί αυτό, τότε πολύ πιθανόν το 75% περίπου των Ελλήνων,
που δεν συμφωνεί με τους χειρισμούς και την "άνευ όρων παράδοση",
όπως λένε, των όρων "Μακεδονία" και "μακεδονική
γλώσσα", να πέσει αρκετά πιο χαμηλά ως ποσοστό
διαφωνούντων. Εκτός και αν αποφασίσουμε να πούμε ότι χαρίζουμε τον
όρο "μακεδονική γλώσσα", μόνο και μόνο για να
βοηθήσουμε το κρατίδιο των Σκοπίων να έχει έναν ακόμα πυρήνα συνοχής, ώστε να
μη διαλυθεί. Πάντως, αν παραμείνει ως έχει η προαναφερθείσα παράγραφος, σχετικά
με τη "μακεδονική γλώσσα",* αυτό για την Ελλάδα
δεν αποτελεί καμία διασφάλιση για το μέλλον της και τις γενεές που θα
ακολουθήσουν! Αντιθέτως, προκαλεί ανησυχία στους Έλληνες. (Βλ. και "Προτάσεις...",
αριθ.4, πιο κάτω).
O όρος "erga omnes" διασφαλίζεται.
Γίνεται σαφής αναφορά στη Συμφωνία ότι η νέα ονομασία "Δημοκρατία της
Βόρειας Μακεδονίας" ή σύντομα "Βόρεια Μακεδονία" θα ισχύει για
όλες τις χρήσεις, τόσο στο εσωτερικό του Δεύτερου Μέρους όσο και στο εξωτερικό
(άρθ.1, παρ.3α, σελ.3 και άρθ.1, παρ.6α, 6β, 8 και 9, σελ.5).
VI. Ιθαγένεια
- υπηκοότητα
Στη σελίδα 3, άρθ.1, παρ. 3β, της
Συμφωνίας, αναγράφονται τα εξής:
"Η ιθαγένεια του Δεύτερου Μέρους θα είναι Μακεδονική/πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας, όπως αυτή θα εγγράφεται σε όλα τα ταξιδιωτικά έγγραφα".
Όπως διαπιστώνεται, ο όρος
"υπηκοότητα"δεν αναγράφεται, ενώ θα έπρεπε. Απλώς δηλώνεται με τη φράση
"πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας". Θα πρέπει και εδώ να γίνει μία διορθωτική κίνηση. Να αναγραφεί η λέξη "υπηκοότητα" και
η ιθαγένεια από απλώς "Μακεδονική" να γίνει
"Βορειομακεδονική". Είπαμε: Όλα πλέον θα ξεκινούν από τη νέα ονομασία
"Βόρεια Μακεδονία" και τότε κανείς δεν θα διαμαρτυρηθεί! (Βλ. και
"Προτάσεις...", αριθ.2, πιο κάτω).
VII. Διορθώσεις στα σχολικά εγχειρίδια
Οι διορθώσεις, που θα πρέπει να γίνουν στα σχολικά εγχειρίδια, είναι ένα πολύ λεπτό και σοβαρό ζήτημα, προκειμένου αυτά να συμφωνούν με το πνεύμα και το γράμμα της Συμφωνίας. Διορθώσεις θα γίνουν εκεί όπου στα βιβλία, τους χάρτες και οποιοδήποτε άλλο σχολικό υλικό, γίνονται σαφείς αλυτρωτικές και αναθεωρητικές αναφορές. Το έργο αυτό θα αναλάβει να φέρει εις πέρας μία
Κοινή Διεπιστημονική Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων από τις δύο χώρες, πάνω σε ιστορικά, αρχαιολογικά και εκπαιδευτικά θέματα. Ακούστηκε ότι η επιτροπή αυτή θα περατώσει το έργο της μέχρι το 2022, αλλά στο Προσύμφωνο δεν είδα κάποιο χρονικό όριο. Σαφώς θα πρέπει να τεθεί ένα χρονικό όριο σ' αυτή τη διαδικασία - αν αυτό δεν υπάρχει ούτε στο ερμηνευτικό Πρωτόκολλο. Για την επιτροπή αυτή, γίνεται αναφορά στο
άρθρο 8, παρ.5, σελ.11. Θα συσταθεί εντός ενός μηνός από τη στιγμή που η Συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ και θα συνεδριάζει τουλάχιστο δύο φορές κατ' έτος. Την
Ετήσια Έκθεσή της, για τα αποτελέσματα, θα την υποβάλει προς έγκριση στο
Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας (ΑΣΣ), που επίσης θα συσταθεί σε κάθε χώρα (άρθ.12, παρ.1, σελ.13), επικεφαλής του οποίου θα είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός τους.
Διασφαλίσεις, λοιπόν, στη Συμφωνία υπάρχουν και στο θέμα των σχολικών εγχειριδίων.
VIII. Εμπορικά σήματα και επωνυμίες (Trademarks and brand names)
Στα
εμπορικά σήματα και τις
επωνυμίες των επιχειρήσεων, αναφέρεται το
άρθ.1, παρ.3θ, σελ.4, όπου προβλέπεται να δημιουργηθεί, εντός του 2019, μία
Διεθνής Ομάδα Ειδικών,
"η οποία θα αποτελείται από εκπροσώπους των δύο Κρατών, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) με την κατάλληλη συνεισφορά των Ηνωμένων Εθνών και του ΔΟΤ". Η Ομάδα αυτή θα ασχοληθεί με τα εμπορικά σήματα και τις επωνυμίες (trademarks and brand names) που θα χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις των δύο χωρών στα προϊόντα τους, σε σχέση κυρίως με τον όρο
"Μακεδονία". Μέχρι να εξευρεθεί μία κοινά αποδεκτή συμφωνία για το θέμα αυτό, θα ισχύουν τα ισχύοντα και σήμερα. Θα εξευρεθεί λύση; Τι ο ίδιος θεωρώ ότι θα πρέπει να αποτελέσει τη βάση για μία κοινά αποδεκτή λύση, στο θέμα των εμπορικών σημάτων, σας παραπέμπω στις
"Προτάσεις...", αριθ.5, πιο κάτω.
IX. Επανεξέταση των μνημείων των Σκοπίων
Ως χειρονομία καλής θέλησης - ότι τα Σκόπια αποστασιοποιούνται από την Ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου - θεωρείται η απομάκρυνση ήδη του αγάλματος του Μ. Αλεξάνδρου από το αεροδρόμιο των Σκοπίων - και η μετονομασία του. Υπάρχουν, ωστόσο, και πολλά άλλα αγάλματα και μνημεία στην επικράτεια της χώρας, που χρήζουν επανεξέτασης. Στο θέμα αυτό, αναφέρεται το
άρθρο 8, παρ.2, σελ.11, της Συμφωνίας, ως εξής:
" Εντός έξι μηνών, από τη θέση σε ισχύ της παρούσης Συμφωνίας, το Δεύτερο Μέρος θα επανεξετάσει το καθεστώς των μνημείων, δημόσιων κτιρίων και υποδομών στην επικράτειά του, και στο μέτρο που αυτά αναφέρονται καθ' οιονδήποτε τρόπο στην αρχαία Ελληνική ιστορία και πολιτισμό....του Πρώτου Μέρους, θα προβεί στις κατάλληλες διορθωτικές ενέργειες για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το ζήτημα και να διασφαλίσει τον σεβασμό στην προαναφερόμενη κληρονομιά".
X. Η κύρωση του Πρωτοκόλλου εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ
Στη Συμφωνία των Πρεσπών προβλεπόταν -
άρθ.2, παρ.4β ii, σελ.7 - να γίνει ταυτόχρονη κύρωση, από την ελληνική Βουλή, της Συμφωνίας και του
Πρωτοκόλλου εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Ήδη, όπως πληροφορούμαι,
οι δύο αυτές κυρώσεις αποσυνδέθηκαν η μία από την άλλη, μετά από απόφαση του ΝΑΤΟ, στη συνεδρίαση της 30ής Νοεμβρίου των μονίμων αντιπροσώπων των 29 κρατών-μελών του. Η απόφαση ελήφθη μετά από αίτημα της Ελλάδας, προκειμένου να εξασφαλιστεί μία περίοδος, κατά την οποία θα μπορεί η Ελλάδα να παρακολουθήσει και διασφαλίσει την εφαρμογή* της Συμφωνίας των Πρεσπών στην πράξη.
*
30.1.2019:
Η πληροφορία μου στο σημείο αυτό δεν ήταν ακριβής, καθώς η Συμφωνία των Πρεσπών θα τεθεί σε εφαρμογή αμέσως μετά την κύρωση από την ελληνική Βουλή του Πρωτοκόλλου εισδοχής του Δεύτερου Μέρους στο ΝΑΤΟ.
XI. H συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών και λαών
Η Συμφωνία των Πρεσπών προβλέπει, σε αρκετά άρθρα - 9, 11, 12, 13, 14, 15, 16 και 17 - τη
συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών και λαών, σε όλους τους τομείς της κρατικής λειτουργίας και της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής.
XII. H επίλυση των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών
Το άρθρο 19, σελίδα 18, ίσως είναι το πιο σημαντικό, σε ό,τι αφορά τις διασφαλίσεις στην εφαρμογή της Συμφωνίας στην πράξη. Στην παράγραφο 1, βέβαια, η Συμφωνία αναφέρει ότι
"Τα Μέρη θα επιλύουν κάθε διαφορά αποκλειστικά με ειρηνικά μέσα, σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών". Τι γίνεται, όμως, όταν προκύψουν διαφορές μεταξύ των δύο χωρών και δεν μπορούν να τις επιλύσουν με ειρηνικά μέσα μεταξύ τους; Ας δούμε τι προβλέπεται στη Συμφωνία στην περίπτωση αυτή:
1. Στην παράγραφο 2, άρθ.19, σελ. 18, αναγράφονται τα εξής:
"Σε περίπτωση που το ένα Μέρος θεωρεί ότι το άλλο Μέρος δεν δρα σύμφωνα με τις προβλέψεις της παρούσης Συμφωνίας, το Μέρος αυτό θα γνωστοποιήσει κατ' αρχάς στο άλλο Μέρος τις ανησυχίες του και θα αναζητήσει μία λύση μέσω διαπραγματεύσεων. Εάν τα Μέρη δεν μπορέσουν να επιλύσουν το ζήτημα διμερώς, μπορεί να συμφωνήσουν να ζητήσουν από το Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών να κάνει χρήση των καλών υπηρεσιών του για την επίλυση του ζητήματος".
2. Αν, ωστόσο, η διαφορά δεν επιλυθεί με τη διαμεσολάβηση του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών και συνεχίζει να υπάρχει; Σ' αυτή την περίπτωση, έρχεται η
παράγραφος 3, άρθ.19, σελ.18, να δώσει τη λύση. Ιδού, τι προβλέπει:
"Οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ των Μερών, σχετικά με την ερμηνεία ή εφαρμογή της παρούσης Συμφωνίας και δεν έχει επιλυθεί σύμφωνα με τις διαδικασίες που αναφέρονται στο άρθρο 19(2) - όπως πιο πάνω, δηλαδή -
μπορεί να υποβληθεί στο Διεθνές Δικαστήριο. Τα Μέρη πρέπει πρώτα να προσπαθήσουν να συμφωνήσουν σε κοινή υποβολή στο εν λόγω Δικαστήριο κάθε τέτοιας διαφοράς. Ωστόσο, εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία μετά την παρέλευση εξαμήνου ή μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος,....τότε κάθε τέτοιου είδους διαφορά δύναται να υποβληθεί από οποιοδήποτε από τα Μέρη μονομερώς".
Συμπερασματικά
Μελετώντας κανείς προσεκτικά τη Συμφωνία των Πρεσπών,
συμπεραίνει τα εξής:
1. Διασφαλίσεις - που για μένα ήταν το ζητούμενο -
υπάρχουν αρκετές και ισχυρές. Υπάρχουν, όμως, και αδύνατα σημεία, ή και
αρνητικά, για τα οποία υποβάλλω τις προτάσεις μου πιο κάτω.
2. Οι απαράδεκτες δηλώσεις Ζάεφ, στις 7 του
Δεκέμβρη, τις οποίες επανέλαβε στις 26 του ίδιου μήνα, έγιναν ακριβώς
γιατί ήταν εκτός Συμφωνίας, προκειμένου να συσπειρώσει το λαό των Σκοπίων,
εν όψει της υπερψήφισης των άρθρων για τις
αναγκαίες αλλαγές στο Σύνταγμά τους, αλλαγές που για την Ελλάδα αποτελούν
επιπλέον διασφαλίσεις, υπόψη. Χωρίς αυτές τις αλλαγές στο Σύνταγμα των
Σκοπίων, Συμφωνία των Πρεσπών δεν υφίσταται. Και για τις δύο
χώρες, αλλά πρωτίστως για εκείνους!
3. Αν η Συμφωνία ήταν ήδη επικυρωμένη στις 7 Δεκεμβρίου, οι
δηλώσεις Ζάεφ δεν θα μπορούσαν να γίνουν, γιατί θα παραβίαζαν σωρεία σημείων
και άρθρων της Συμφωνίας! Τότε το τράβηγμα...του αυτιού του Ζάεφ, δεν θα
ήταν αρκετό! Θέλω να πιστεύω, δηλαδή, ότι παρόμοιες δηλώσεις από πολιτικούς
- και μη - των Σκοπίων, όταν κυρωθεί και τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία των Πρεσπών,
είναι μάλλον δύσκολο να γίνουν. Αλλά και αν γίνουν, θα έχουν κόστος.
Προτάσεις και άμεσες διορθωτικές ενέργειες
Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει αρκετά θετικά σημεία για τη χώρα μας, αλλά έχει και αρνητικά. Στα αρνητικά αυτά σημεία επικεντρώνονται οι παρακάτω
προτάσεις μου, οι οποίες έχουν ως εξής:
1. Στο άρθ.7, παρ.2, σελ.10:
Μετά τη λέξη
"ιστορία", στην παραπάνω παράγραφο, θα πρέπει να προστεθούν οι λέξεις
"ελληνική γλώσσα". Η παράλειψη αυτή θεωρώ ότι είναι πολύ σοβαρή, αν λάβει κανείς υπόψη του και το ότι στην αμέσως επόμενη παράγραφο προστέθηκε για τους Σκοπιανούς η λέξη
"γλώσσα"! Βούτυρο στο ψωμί του καθενός, δηλαδή, που θα ήθελε να υποστηρίξει αυθαίρετες ερμηνείες σε άρθρα της Συμφωνίας.
(Βλ.και σχόλιό μου στην υπ' αριθ. ΙΙΙ(2) υποενότητα αυτού του άρθρου).
2. Στο άρθ.1, παρ.3β, σελ.3:
α. Στην παράγραφο αυτή, θα πρέπει να προστεθεί και η λέξη
"υπηκοότητα" και όχι μόνο η
"ιθαγένεια". Παράλληλα, θα πρέπει να προστεθούν και οι εκδοχές αυτών των λέξεων στην αγγλική γλώσσα - ως διεθνείς ορολογίες - ώστε να μη γίνεται σύγχυση με τον όρο
"εθνότητα".
β. Αυτή η πρότασή μου θα παρακαλούσα να προσεχθεί ιδιαιτέρως: Τώρα πλέον που η νέα ονομασία των Σκοπίων θα είναι "Βόρεια Μακεδονία", όλα θα πρέπει να κινούνται γύρω από αυτή την ονομασία! Έτσι, και η ιθαγένεια που εδώ αναγράφεται ως "Μακεδονική" - και είναι λίαν προκλητική - θα πρέπει να γίνει "Βορειομακεδονική". Λογικό δεν είναι; Τότε, ελάχιστοι θα έχουν λόγους να διαμαρτύρονται, αν λάβουμε υπόψη μας και ότι η σύνθετη ονομασία ήταν εθνική γραμμή για τη χώρα μας. Τα πρώτα βήματα, όταν τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία, χρειάζονται σχολαστική παρακολούθηση, αν αυτή εφαρμόζεται σωστά, κυρίως ως προς τη χρήση της νέας ονομασίας από τα ΜΜΕ των Σκοπίων (αλλά και τις υπηρεσίες του κράτους άρθ.1, παρ.9 της Συμφωνίας). Η μη σωστή χρήση της νέας ονομασίας ενέχει τον κίνδυνο, σε βάθος χρόνου, να εκπέσει το πρώτο συνθετικό της ονομασίας "Βόρεια" και να παραμείνει μόνο το "Μακεδονία", όπως πολύ θα το ήθελαν οι βόρειοι γείτονές μας!
3. Η ίδια διορθωτική ενέργεια - όπως πιο πάνω 2β - θα πρέπει να γίνει και για τους όρους "Μακεδονία" και "Μακεδόνας". "Βόρεια Μακεδονία" πλέον και "Βορειομακεδόνας" ή , έστω,"Σλαβομακεδόνας"!
4. Στο άρθ.1, παρ.3γ, σελ.3:
Μετά από μία πρόχειρη σφυγμομέτρηση που έκανα στην κοινή γνώμη της τοπικής - και όχι μόνο - κοινωνίας, έβγαλα το συμπέρασμα ότι ως μεγαλύτερη πρόκληση για τους Έλληνες - που αποτυπώνεται και στο Προσύμφωνο των Πρεσπών - είναι το να επιτρέπουμε να ονομάζεται "Μακεδονική γλώσσα" μία σλαβοβουλγαρική διάλεκτος! Μία διορθωτική κίνηση και εδώ είναι λίαν απαραίτητη - χωρίς περισσότερα λόγια επ' αυτού. "Βορειομακεδονική ή Σλαβομακεδονική γλώσσα" πλέον! (Βλ. σχετικά και υποενότητα IV αυτού του ιστότοπου).
5. Στο άρθ.1, παρ.3θ, σελ.4:
Στην παράγραφο αυτή, γίνεται λόγος για τα εμπορικά σήματα και τις επωνυμίες (trademarks and brand names), αλλά και για τη Διεθνή Ομάδα Ειδικών που πρόκειται να συσταθεί, εντός του 2019, με σκοπό να μελετήσει το παραπάνω θέμα και να καταλήξει σε μία κοινά αποδεκτή από τις δύο χώρες συμφωνία. Η πρότασή μου εδώ έχει να κάνει με το ποια θα πρέπει να είναι η βασική παράμετρος, πάνω στην οποία θα στηριχθεί η προαναφερθείσα Ομάδα, προκειμένου να καταλήξουν τα δύο Μέρη σε κοινά αποδεκτή συμφωνία. Η βασική αυτή παράμετρος, που θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, είναι αυτή εδώ: Για μεν τα εμπορικά σήματα της Ελλάδας - και κυρίως της περιοχής της Μακεδονίας - θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο όρος "Ελληνική Μακεδονία", ενώ για τα εμπορικά σήματα των επιχειρήσεων των Σκοπίων ο όρος "Βόρεια Μακεδονία". Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να γίνει κι εδώ μία άμεση διορθωτική κίνηση, ώστε να περάσει και στη Συμφωνία η παραπάνω βασική παράμετρος.
6. Η πρότασή μου αυτή αναφέρεται στα ΜΜΕ των Σκοπίων. Στα Μέσα, δηλαδή, εκείνα που παίζουν και το μεγαλύτερο ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Είναι, άλλωστε, γνωστή η προπαγανδιστική τακτική που ακολουθούσαν στο παρελθόν για το θέμα της Μακεδονίας. Είναι τεράστιας σημασίας ο ρόλος των ΜΜΕ των Σκοπίων και θα πρέπει να του δώσουμε την ανάλογη προσοχή, όπως ανέφερα και πιο πάνω (αριθ.2β). Όμως, στη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν είδα να γίνεται ευθεία αναφορά στα ΜΜΕ. Μία διορθωτική κίνηση, επομένως, για πιο σαφείς διατυπώσεις και διασφαλίσεις, θα ήταν πολύ χρήσιμη. Επειδή το θέμα αυτό αφορά 4-5 παραγράφους διαφορετικών άρθρων, σας παραπέμπω στο σχόλιό μου, στη Ι(2γ) υποενότητα αυτού του άρθρου.
7. Ευνόητο ότι οι διορθωτικές αυτές κινήσεις θα πρέπει να γίνουν άμεσα, μετά από συνεννόηση με την κυβέρνηση των Σκοπίων και, βέβαια, πριν γίνει η κύρωση της Συμφωνίας από το κοινοβούλιό τους, καθώς θα πρέπει να γίνουν και ανάλογες προσαρμογές στο Σύνταγμά τους!
Πάττας Γεώργιος - δάσκαλος
11.1.2019:
Στις 11 του Γενάρη, ημέρα Παρασκευή, και περί ώρα Ελλάδας 9 το βράδυ, η Συμφωνία των Πρεσπών επικυρώθηκε από τη Βουλή των Σκοπίων. Οι τροπολογίες, που προβλέπονται στη Συμφωνία να γίνουν στο Σύνταγμα της χώρας τους, υπερψηφίστηκαν από 81 βουλευτές. Υπερψηφίστηκαν, δηλαδή, από τον απαιτούμενο αριθμό των 2/3 βουλευτών του κοινοβουλίου τους - επί συνόλου 120 - συν ένας.
Σχόλια:
1. Η Συμφωνία των Πρεσπών πέρασε χωρίς απρόοπτα από τη Βουλή των Σκοπίων. Αυτό έλειπε να μην περάσει από τη Βουλή τους. Από εκεί και πέρα, οι θεατρικές κινήσεις της πολιτικής είναι γνωστές. Τώρα, πλέον, το "μπαλάκι" της ευθύνης βρίσκεται στην πλευρά της ελληνικής Βουλής και όπως δείχνουν οι δυναμικές, που αναπτύσσονται, θα επικυρωθεί και από την Ελλάδα η Συμφωνία. Όμως, ως Έλληνας πολίτης - που δεν έχει καμία σχέση με εθνικισμούς και εκφασισμούς - πρέπει να αποδεχτώ ότι κάποιες αλήθειες είναι απαραίτητο να λέγονται, μιας και η Συμφωνία των Πρεσπών αφορά το μέλλον της χώρας και κάθε κερκόπορτα, που επιτρέπουμε να υπάρχει σ' αυτή τη Συμφωνία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί, όταν οι συγκυρίες το επιτρέψουν. Και ο κίνδυνος, είπαμε, δεν προέρχεται τόσο από το αδύναμο αυτό σήμερα κρατίδιο των Σκοπίων - και αύριο της "Βόρειας Μακεδονίας" - όσο από εκείνους τους κύκλους που έχουν συμφέρον να εκμεταλλευτούν τα όποια κενά της Συμφωνίας και να ξύσουν παλιές πληγές. Η ιστορία έχει αποδείξει πώς ενεργούν αυτοί οι κύκλοι και πώς - αφού ωριμάσουν οι συνθήκες - επιβάλλουν τις καταστάσεις που τους συμφέρουν. Σε ένα σημείο μόνο θα ήθελα να επικεντρώσω το σχολιασμό μου: στην παραχώρηση του όρου "μακεδονική γλώσσα". Είναι κερκόπορτα, παρά τις όποιες διευκρινήσεις ότι ανήκει στην ομάδα των νοτιοσλαβικών γλωσσών. Κανείς δεν βλέπει τις διευκρινήσεις, παρά μόνο την ταμπέλα και το μήνυμα του χαρακτηρισμού! Το μήνυμα αυτό ενισχύεται ακόμα πιο πολύ αν λάβει κανείς υπόψη του και την υπ' αριθ.1 πρότασή μου, πιο πάνω, και μία περίεργη παράλειψη-λεπτομέρεια - οι κύκλοι αυτοί πάντα πίσω από τέτοιες λεπτομέρειες κρύβονται! - που εκεί αναφέρω ως ανεπίτρεπτη.
Ο μεγαλόψυχος ελληνικός λαός μπορεί όλα να τα "μεταβολίσει", όταν δεν προσβάλλεται η εθνική του αξιοπρέπεια! Και τη σύνθετη ονομασία να την ξεχάσει και την ιθαγένεια ακόμα - μιας και οι Σκοπιανοί ζουν και αυτοί σε έδαφος της Μακεδονίας. Εκείνο, όμως, που δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να "μεταβολίσει", όπως διαπιστώνω, είναι το να ονομάζουμε "μακεδονική" τη γλώσσα, της οποίας ο όρος δεν έχει καταγραφεί ποτέ στην ελληνική γραμματεία (αρχαία ή νέα) και μόνο στο πρόσφατο παρελθόν ήταν ένα αλυτρωτικό εφεύρημα των Σκοπίων! Kαι, όταν δεν υπήρξε ποτέ ανά τους αιώνες ούτε για τους Έλληνες "μακεδονική γλώσσα", πώς θα μπορούσε να υπάρχει για έναν άλλο λαό που ήρθε στην περιοχή του Βαρδάρη (στα βόρεια της Μακεδονίας) τον 6ο μ.Χ.αιώνα; Η γλώσσα αποτέλεσε το βασικότερο στοιχείο της μέχρι σήμερα εθνικής συνοχής του ελληνισμού και αυτή ήταν ανέκαθεν η ελληνική, σε όλη την επικράτεια και απ' ακρου εις άκρον της χώρας μας! Τι επιβάλλεται να γίνει αυτή τη στιγμή - έχοντας μάλλον ως δεδομένο ότι θα υπερψηφιστεί η Συμφωνία από την ελληνική Βουλή; Επιβάλλεται να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις. Ποιες είναι αυτές; Είναι η εξής μία: Η Ελλάδα παραχωρεί στη "Βόρεια Μακεδονία" τον όρο "μακεδονική γλώσσα", μόνο και μόνο για να ενισχύσει τη συνοχή αυτού του κρατιδίου, άρα, να ενισχύσει την ύπαρξή του, ελπίζοντας στη φιλία που μελλοντικά θα αναπτυχθεί μεταξύ των δύο λαών. Στη φιλία αυτή - και τη συνεργασία - αποβλέπει, όντως, η Συμφωνία των Πρεσπών, κάνοντας συχνά αναφορές μέσα στις είκοσι σελίδες της. Το τι θα μας φέρει, όμως, το αύριο, κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει σήμερα. Θα δημιουργηθεί, ίσως, μία εγγυητική ελπίδα γι' αυτή τη φιλία, αν ο ελληνικός λαός ακούσει ένα "Ευχαριστούμε την Ελλάδα για την παραχώρηση αυτή", από την κυβέρνηση των Σκοπίων και το λαό τους! Μόνο με την αναγνώριση της βοήθειας, που προσφέρεται, μπορούν να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες μιας πραγματικής μελλοντικής φιλίας. Αλλιώς, τα φαντάσματα του παρελθόντος είναι πολύ πιθανό να εμφανιστούν ξανά στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον, αυτή τη φορά παράλληλα με την εφαρμογή της Συμφωνίας! Εύχομαι και ελπίζω να μην έχουμε αναζωπυρώσεις του προβλήματος στο μέλλον. Αν, όμως, συμβεί - μέσω της "Μακεδονικής γλώσσας" - τότε το πρόβλημα ΔΕΝ ΘΑ ΕΊΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ (ή ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ). ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ! Οι Σκοπιανοί θα έχουν δέσει ήδη το....γάιδαρό τους και από εκεί και πέρα θα προσπαθούν να πάρουν όλο και περισσότερα, πατώντας πλέον πάνω στην ίδια τη συμφωνία!
2. Το πιο ασφαλές για την Ελλάδα θα ήταν αυτό που γράφω στις "Προτάσεις..., αριθ.4", πιο πάνω: "Γλώσσα Βορειομακεδονική ή Σλαβομακεδονική"! Ή, έστω: "Γλώσσα Μακεδονική - σλαβική" και όχι απλώς "Μακεδονική" - που αποτελεί ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ! Σε καμία Ιστορία του κόσμου δεν αναγράφεται ο όρος "Μακεδονική γλώσσα", παρά μόνο στην πρόσφατη Ιστορία των Σκοπίων! Πολύ απλά, δηλαδή: Τους κάνουμε το χατίρι, αλλά όχι, τελικά, για να βρούμε εμείς, ως Ελλάδα, το μπελά μας στο μέλλον! Τουλάχιστον, θα μπορούσε - μιας και δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί και έντιμες εξηγήσεις στη διεθνή πολιτική - να υπάρξει μία αναγνώριση στο επίπεδο μεταξύ των δύο λαών.
3. Μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση που βγαίνουν κάποιοι στα διάφορα Μέσα Ενημέρωσης - κατά τεκμήριο μορφωμένοι άνθρωποι - και λένε τη γνωστή φράση του εθνικού μας ποιητή ότι "Εθνικό είναι ό,τι είναι αληθινό", χρησιμοποιώντας αυτή τη φράση προκειμένου να ισχυροποιήσουν τις απόψεις τους για διάφορα σημεία της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σε κάποια σημεία, ναι, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτή η φράση, ως εθνικά επωφελή σημεία, όχι, όμως, σε κάθε περίπτωση. Και ερωτώ: Στον όρο "Μακεδονική γλώσσα" υπάρχει κάτι αληθές; Υπάρχει εδώ κάποια αλήθεια που απορρέει από την ίδια την Ιστορία; Την πραγματική Ιστορία, όχι την παραχαραγμένη. Όπως είπα και πιο πάνω, σε καμία Ιστορία του κόσμου δεν θα βρείτε τον όρο "Μακεδονική γλώσσα", παρά μόνο στην πρόσφατη Ιστορία των Σκοπίων - ουσιαστικά των 80 τελευταίων χρόνων! Αλλά και αν κάπου βρεθεί, και αυτό αποτέλεσμα της σκοπιανής προπαγάνδας θα είναι!
4. Ο "μακεδονισμός" και η νέα ονομασία!
Ο "μακεδονισμός" είναι ένα αλυτρωτικό εφεύρημα των Σκοπίων αυτών των τελευταίων 80 χρόνων, όπως προανέφερα, προκειμένου ο λαός των Σκοπίων να αποκτήσει δική του εθνική οντότητα, πατώντας πάνω σε ξένη Ιστορία. Αλλά, ας μην το συνεχίσω, σταματώ εδώ. Μα, και η νέα ονομασία "Βόρεια Μακεδονία" εμπεριέχει στοιχεία "μακεδονισμού", τα οποία, όμως, γίνονται αποδεκτά από την Ελλάδα, ακριβώς γιατί υπάρχει στη σύνθετη ονομασία ο γεωγραφικός προσδιορισμός που αποκλείει τον αλυτρωτισμό. Γιατί, λοιπόν, να μην απορρέουν όλες οι νέες ορολογίες στο κρατίδιο των Σκοπίων από αυτή τη νέα τους ονομασία; Οι σκέτες λέξεις: "μακεδονικός", "Μακεδόνας", "Μακεδονία" κ.ο.κ., στο λεξιλόγιο των Σκοπιανών παραπέμπουν σε αλυτρωτισμό! Τελεία και παύλα! Και προσέξτε, κύριοι, κάτι εδώ: Ναι, μεν, η Συμφωνία των Πρεσπών χτυπάει καίρια τα παλιά φαινόμενα του αλυτρωτισμού, αλλά με την ανοχή μας δημιουργούνται νέα, καμουφλαρισμένα πια, κάστρα αλυτρωτισμού για τους Σκοπιανούς! Το βασικότερο από αυτά είναι ο όρος "Μακεδονική γλώσσα"! Και αυτό γίνεται ακόμα πιο ανησυχητικό στην περίπτωσή μας, γιατί νομιμοποιείται με τη δική μας υπογραφή στη Συμφωνία των Πρεσπών, ή, αν θέλετε, και με τη δική μας ανοχή να δεχόμαστε από τον κ. Ζάεφ, στη Ρηματική Διακοίνωση, να αναφέρεται σε "Μακεδονικό λαό", παραβιάζοντας πλέον ο ίδιος το άρθ.6, παρ.1 της Συμφωνίας, καθώς έτσι υποδαυλίζει εχθρότητες και μίση ανάμεσα στους δύο λαούς! Ο ελληνικός λαός δεν θέλει επ' ουδενί πλέον να ακούει τα ίδια παλιά συνθήματα που άκουγε μέχρι πρότινος! Θα τα ανεχτεί μόνο αν οι νέες ορολογίες πηγάζουν από τη νέα ονομασία των Σκοπίων! Θα κάνει πέτρα την καρδιά του - όπως λέμε - μιας και η σύνθετη ονομασία ήταν η εθνική μας γραμμή!
5. Προσοχή και στα εμπορικά σήματα (βλ. "Προτάσεις.....", αριθ.5, πιο πάνω). Κλειδί εδώ είναι οι όροι: "Ελληνική Μακεδονία" και "Βόρεια Μακεδονία", αντίστοιχα, για τις δύο χώρες. Θα υπάρχει, άραγε, στο χάρτη ο όρος "Ελληνική Μακεδονία", στο εξής, γιατί πουθενά δεν τον βρήκα μέσα στη Συμφωνία. Θα ήταν τεράστιο λάθος, επομένως, αν ο όρος "Ελληνική Μακεδονία" δεν θα περάσει ούτε στα εμπορικά σήματα!
23.1.2019: Δεν απεστάλη το κείμενο των συνταγματικών αλλαγών από την κυβέρνηση των Σκοπίων;
Σήμερα πληροφορούμαι ότι στη συζήτηση που ξεκίνησε ήδη στην ελληνική Βουλή, για τη Συμφωνία των Πρεσπών - και προβλέπεται να ολοκληρωθεί αύριο το βράδυ, 24.1 - ο Υφυπουργός των Εξωτερικών ανακοίνωσε στην ολομέλεια της Βουλής ότι δεν έχει στα χέρια του κάποιο κείμενο - δεν τους απεστάλη, δηλαδή - με τις συνταγματικές αλλαγές που η κυβέρνηση των Σκοπίων όφειλε ήδη να έχει κάνει στο Σύνταγμά της! Είναι απίστευτο! Αν, όντως, είναι έτσι, τότε για ποιο πράγμα να γίνει η συζήτηση στη Βουλή; Για μια Συμφωνία που ακόμα δεν γνωρίζουν αν οι προβλεπόμενες από την ίδια τη Συμφωνία αλλαγές, στο Σύνταγμα του Δεύτερου Μέρους, έχουν γίνει ή όχι; Και, αν οι αλλαγές αυτές δεν έχουν γίνει, τότε η Συμφωνία τι προβλέπει επ' αυτού; Αυτονόητο ότι το κείμενο με τις προβλεπόμενες αλλαγές, στο Σύνταγμα της FYROM, έπρεπε να είχε αποσταλεί μαζί με τη Ρηματική Διακοίνωση της κυβέρνησης των Σκοπίων! Αυτή η εξέλιξη φαίνεται δυσάρεστη, αλλά γιατί να είναι για την Ελλάδα; ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΑΛΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ!
25.1.2019:
Επικυρώθηκε και από την Ελλάδα η Συμφωνία
των Πρεσπών!
Στις 25 Ιανουαρίου 2019, ημέρα Παρασκευή και περί ώρα Ελλάδας 2.55'μ.μ., επικυρώθηκε και από την ελληνική Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών! Το κρατίδιο, επομένως, των Σκοπίων, που μέχρι σήμερα ονομαζόταν προσωρινά FYROM, στο εξής θα ονομάζεται πλέον:
Βόρεια Μακεδονία!
Υπέρ της Συμφωνίας ψήφισαν 153 βουλευτές, έναντι 146 ΟΧΙ και ενός "παρών"!
Σχόλιο:
Παρά την πίκρα μου ότι ο ιστορικά ανακριβής όρος "Μακεδονική γλώσσα" πέρασε στη Συμφωνία χωρίς καμία αλλαγή, εντούτοις, σε γενικές γραμμές, αισθάνομαι μία ανακούφιση, γιατί με τη Συνθήκη των Πρεσπών φαίνεται να κλείνει μία βαθιά πληγή που ταλάνιζε τη χώρα μας επί πολλές δεκαετίες! Και αυτό, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι, όπως συχνά αναφέρεται στη Συμφωνία, η Συνθήκη των Πρεσπών θα εφαρμοστεί με τρόπο, ώστε να αποτελέσει πράγματι γέφυρα φιλίας και ειρήνης μεταξύ των δύο λαών! Ως βασικές, αρχικά, ενδείξεις αυτής της φιλίας θεωρώ ότι θα είναι δύο πράγματα: Πρώτον, ότι στους χάρτες, που θα τυπωθούν από τις δύο χώρες στο άμεσο μέλλον, εκτός από τις ονομασίες των δύο χωρών - GREECE και NORTH ΜΑKΕDΟΝΙΑ - θα δούμε κάπου να αναγράφεται και το GREEK MAKEDONIA, και, δεύτερο, ότι ο ίδιος αυτός όρος να αποφασιστεί να αναγράφεται στα εμπορικά σήματα της Ελλάδας! Αυτό, θα με ανακούφιζε ακόμα πιο πολύ!
Επιτρέψτε μου να προσθέσω ακόμα και μία σύμπτωση που πρόσεξα: Η συζήτηση στη Βουλή, για την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, κράτησε 38,5 ώρες, ακριβώς, δηλαδή, όσο και το ποσοστό του γεωγραφικού μακεδονικού εδάφους (38,5%) που ανήκει στη Βόρεια Μακεδονία!
