114. Εθνικά θέματα 17:
Μπαίνουμε στη "μετά Πρεσπών" εποχή!
(Προς το τέλος, παρατίθεται και ένα σύντομο διάγραμμα με ατράνταχτα στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.)
Μπαίνουμε στη "μετά Πρεσπών" εποχή!
(Προς το τέλος, παρατίθεται και ένα σύντομο διάγραμμα με ατράνταχτα στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.)
Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει κυρωθεί και έχει γίνει ήδη νόμος του κράτους - ν.4588/ΦΕΚ 25.1.2019/τ.Α', αριθ. φ.9 - ενώ χτες (8.2.2019) κυρώθηκε από την ελληνική Βουλή και το Πρωτόκολλο εισδοχής της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Αυτό σημαίνει - κατά τα συμφωνηθέντα και τα νομικώς προβλεπόμενα - ότι η Συμφωνία των Πρεσπών τίθεται άμεσα σε ισχύ και μπαίνουμε στη "μετά Πρεσπών" εποχή. Ένα ακόμα δημοσίευμα, επομένως, για το θέμα της Μακεδονίας, θα είχε, άραγε, κάποιο νόημα αυτή τη στιγμή; Και βέβαια θα είχε νόημα, για τους εξής παρακάτω λόγους:
α. Η εφαρμογή στην πράξη μιας συμφωνίας, μεταξύ δύο κρατών, αποτελεί το πιο δύσκολο κομμάτι της υπόθεσης. Στην πράξη, θα δοκιμαστεί, ασφαλώς, τόσο το γράμμα όσο και - κυρίως - το πνεύμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και το πνεύμα αυτό μιλά συχνά-πυκνά για τη φιλία και τη συνεργασία μεταξύ των δύο λαών (και όχι μόνο των δύο κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Βόρειας Μακεδονίας). Έχει έτοιμους η χώρα μας τους μηχανισμούς εκείνους που θα της επιτρέψουν να παρακολουθεί από κοντά την εφαρμογή της Συμφωνίας στην πράξη; Και για να είμαι πιο σαφής, στο σημείο αυτό, ως πιο σημαντικό θεωρώ το ποια μηνύματα θα περνούν στους πολίτες τα ΜΜΕ της γείτονος χώρας, παρά το ποιες ενέργειες δεσμεύεται από την ίδια τη Συμφωνία να δρομολογήσει ο κρατικός τομέας της.
β. Το ζήτημα της Μακεδονίας - παρά τα θετικά σημεία της Συμφωνίας των Πρεσπών - έχει αφήσει πίσω του αρκετό συσσωρευμένο αρνητικό φορτίο εκατέρωθεν, είτε γιατί από τη μια πλευρά ο ελληνικός λαός θα ήθελε κάτι περισσότερο διασφαλισμένο και εθνικά πιο αξιοπρεπές, είτε γιατί από την άλλη ένας λαός, γαλουχημένος επί δεκαετίες ολόκληρες με την ιδέα της Μακεδονίας του Αιγαίου, δείχνει απρόθυμος να αποστασιοποιηθεί από τις αλυτρωτικές βλέψεις, στις οποίες είχε φανατικά προσκολληθεί στο παρελθόν! Το ότι η Συμφωνία των Πρεσπών τίθεται σε εφαρμογή, είναι αυτό αρκετό για να ατονίσει, αρχικά, μέσα του και στη συνέχεια να ξεριζωθεί από ένα λαό, το πλασματικό και ψευδαισθητικό ιδεολόγημα του "μακεδονισμού", ή εκείνος - με κάπως μεταλλαγμένο πλέον το φανατισμό του - θα συνεχίσει να "αγναντεύει" προς το Αιγαίο, μέσα από κάποια παράθυρα που το οικοδόμημα της Συμφωνίας των Πρεσπών του αφήνει ανοιχτά; Ας ελπίσουμε ότι θα επικρατήσουν οι καλές προθέσεις, ώστε να συμβεί το πρώτο, αλλά αυτό θα πρέπει να το δούμε στην πράξη και σε βάθος χρόνου.
γ. Δεν είναι καθόλου καθησυχαστικό το φαινόμενο - που συχνά ακούμε - ότι πολίτες του γειτονικού κράτους (της Βόρειας Μακεδονίας) συνεχίζουν, σε συζητήσεις τους με Έλληνες, να προκαλούν και να πυροδοτούν ακόμα εντάσεις με το θέμα του ονόματος "Μακεδονία". Εκεί που θα έπρεπε να ακούσουμε - και αυτό θα ήταν αρκετό για να λιώσουν οι "πάγοι" - ένα: "Ευχαριστούμε την Ελλάδα για τη βοήθεια που μας πρόσφερε", ακούμε σχεδόν τα ίδια που ακούγαμε στο παρελθόν - ότι, δηλαδή, η Μακεδονία τους ανήκει και ότι αυτοί είναι οι "γνήσιοι" Μακεδόνες! Και θαρρώ πως η κατάσταση θα γίνει ακόμα πιο ανησυχητική, αν στους νέους χάρτες, που εκατέρωθεν πρόκειται σύντομα να τυπωθούν, δεν δούμε τη λέξη "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" σε ελληνικό έδαφος, ή, έστω, το: "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ". Ακόμα, δε, χειρότερη θα γίνει η κατάσταση, αν στα εμπορικά σήματα της Ελλάδας δεχτούμε να αναγράφονται μόνο σε κάποια προϊόντα, με κατοχυρωμένες τις ονομασίες προέλευσης (Π.Ο.Π), και όχι σε όλα γενικά τα προϊόντα των ενδιαφερόμενων περιοχών της χώρας, οι παραπάνω ελληνικές λέξεις και τα παράγωγά τους.
δ. Ακόμα δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι στο εξής η στάση των πολιτικών στελεχών της γειτονικής Βόρειας Μακεδονίας. Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, αλλά οι στόχοι - φανεροί ή κρυφοί - μένουν και γίνονται οδηγοί! Θα συμβάλει, λοιπόν, η ρητορική των πολιτικών της γειτονικής χώρας στην ενδυνάμωση της φιλίας των δύο λαών, όπως στη Συμφωνία των Πρεσπών προβλέπεται, ή θα συνεχίσει πάνω στο ίδιο μοτίβο του παρελθόντος - όπως συνέβη και πρόσφατα με τις δηλώσεις του σημερινού πρωθυπουργού της; Το μέλλον θα δείξει ποιο θα είναι το αποτέλεσμα και αυτό δεν μπορεί, παρά να αποτελεί συνέπεια του πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη, άμεσα, η Συμφωνία των Πρεσπών.
ε. Μπορεί κανείς σήμερα να γνωρίζει "Τι τέξεται η επιούσα"; Για τούτο, απαιτείται συνεχής επαγρύπνηση! Πόσω μάλλον, όταν εδώ έχουμε να κάνουμε με τα εθνικά μας θέματα.
Ένα σύντομο διάγραμμα στοιχείων για την ελληνικότητα της Μακεδονίας!
Για τους πιο πάνω προαναφερθέντες λόγους, δεν θα ήταν καθόλου εκτός τόπου και χρόνου ένα ακόμα δημοσίευμα - και μακάρι αυτό να είναι το τελευταίο - ως ένα συμπληρωματικό επιστέγασμα όλων των μέχρι σήμερα δημοσιεύσεών μου για το θέμα της Μακεδονίας. Είναι ένα σύντομο διάγραμμα, με ατράνταχτα στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, στοιχεία που μπορεί κάθε Έλληνας να έχει στην κατοχή του - και στην προσωπική του φαρέτρα - ώστε, οσάκις χρειαστεί, να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Τα στοιχεία αυτά, που βρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορες δημοσιεύσεις μου τόσο σ' αυτόν τον ιστότοπο όσο και σε άλλα άρθρα μου στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, εδώ - συνοψίζοντας την ιστορική αλήθεια - παρουσιάζονται συγκεντρωτικά και έχουν ως εξής:
1. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, που ξεκίνησαν το 776 π.Χ. στην αρχαία Ολυμπία και κράτησαν πάνω από χίλια χρόνια, θύμιζαν κάθε τέσσερα χρόνια στους Έλληνες την κοινή καταγωγή τους. Σ' αυτούς, λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες στην καταγωγή, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Μακεδόνες. Ο ίδιος ο βασιλιάς Φίλιππος Β' ήταν ολυμπιονίκης στην αρματοδρομία!
(Ας μη θεωρηθεί κακία, αλλά μεταξύ των Μακεδόνων, που λάμβαναν μέρος στους Ολυμιακούς αγώνες, Σλάβοι Μακεδόνες, Σκοπιανοί, ή, έστω, Βορειομακεδόνες δεν υπήρχαν! Συγνώμην, η χάρη χάρη αλλά αυτή θα πρέπει κάποτε να αναγνωρίζεται).
2. Τα αρχαία μνημεία στη Μακεδονία (Δίο, Βεργίνα, Πέλλα, Αμφίπολη κ.λ.π.) είναι όλα γνήσια ελληνικά, τόσο ως προς την τεχνοτροπία της κατασκευής τους, από Έλληνες καλλιτέχνες, όσο και σε ό,τι αφορά τη γλώσσα των επιγραφών τους. Άλλη γλώσσα σ' αυτά, εκτός από την ελληνική, δεν βρέθηκε πουθενά! Αν κανείς βρήκε έστω και ένα, ας μας το παρουσιάσει!
3. Το τρίτο αυτό στοιχείο έρχεται κατ' ευθείαν από τις ακλόνητες πηγές των Ιερών Γραφών. Είναι από το κεφάλαιο Περί Μακκαβαίων (A' Maκκαβαίων, κεφ.6, στ.2), στην Παλαιά Διαθήκη, και ιδού τι γράφει, όταν γίνεται λόγος για τα αναθήματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο ναό της περσικής πόλης Ελυμαϊδας:"...Και το ιερόν, το εν αυτή πλούσιον σφόδρα, και εκεί καλύμματα χρυσά και θώρακες και όπλα, ά κατέλιπεν εκεί Αλέξανδρος ο Φιλίππου βασιλεύς ο Μακεδών, ός πρώτος εβασίλευσεν εν τοις Έλλησι..."! (Λέτε, κάποιοι να θελήσουν να αλλοιώσουν και τα γραφόμενα των Ιερών Γραφών); Πάντως, πρέπει να το πούμε και αυτό: Καλά κάνουν, τελευταία, οι γείτονές μας οι Σκοπιανοί και αρχίζουν να αποστασιοποιούνται από την Ιστορία του Μεγαλέξανδρου. Αργά το κατάλαβαν! Άλλωστε, αυτοί ως Σλάβοι ήρθαν στην περιοχή, βόρεια της Μακεδονίας, 900 περίπου χρόνια μετά το Μέγα Αλέξανδρο. Τι λέει, όμως, το εθνικιστικό κομμάτι του εαυτού τους;
4. Ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Στράβωνας και άλλοι αρχαίοι Έλληνες* φιλόσοφοι, ιστορικοί και συγγραφείς, κάνουν λόγο για τη Μακεδονία και ότι ήταν τμήμα της αρχαίας Ελλάδας - όχι, όμως, έθνος ξεχωριστό. Ειδικά, ο φιλόσοφος, ιστορικός και γεωγράφος Στράβωνας, από την Αμάσεια του Πόντου, ο οποίος έζησε τον 1ο μ.Χ. αιώνα, αναφέρει συγκεκριμένα (Γεωγραφικά, Ζ' 9) ότι: "΄Εστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία...."!
*Οι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί και συγγραφείς ήταν οι πλέον διεισδυτικοί μελετητές και οι πιο αντικειμενικοί αφηγητές των γεγονότων και της πραγματικότητας της εποχής τους και κανείς δεν μπορεί να τους ψέξει για οποιαδήποτε αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας. Οι σκοπιμότητες και οι αλλοιώσεις - "διορθώσεις" της ιστορικής αλήθειας ανθούν, δυστυχώς, ιδιαιτέρως στην εποχή μας!
5. 'Ενα κομμάτι του εδάφους της αρχαίας Μακεδονίας τους ανήκει. Όχι, όμως, το όνομα!
Και φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο του θέματός μας. Ένα μέρος του σημερινού εδάφους της γειτονικής χώρας - πλέον Βόρειας Μακεδονίας - είναι κομμάτι του γεωγραφικού χώρου της αρχαίας Μακεδονίας. Το έδαφος αυτού του κομματιού (38,5% περίπου) τους ανήκει και κανείς δεν το αμφισβητεί. Απελευθερώθηκε το 1912 από το σερβικό στρατό και - κατά τα συμφωνηθέντα μεταξύ των τεσσάρων Βαλκανικών χωρών που συμμετείχαν στους Βαλκανικούς πολέμους - προσαρτήθηκε από τη Σερβία (μετέπειτα Γιουγκοσλαβία). Η αμφισβήτηση από τους Έλληνες αφορά μόνο το όνομα "Μακεδονία"* που είναι γνήσια ελληνικό (όπως άλλωστε και όλα τα ονόματα των Μακεδόνων). Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν, για λίγο στο θέμα αυτό και ας το δούμε πιο αναλυτικά:
Η λέξη "Μακεδονία" προέρχεται από την ελληνική ρίζα μακ- (δωρική), από την οποία παράγονται και οι λέξεις "μήκος" ("μάκος", αρχικά), "μακρύς" κ.ά., + έδος (=έδαφος, χώρα). "Μακεδονία", επομένως, σήμαινε τη χώρα ή την περιοχή με το μεγάλο μήκος. Βλέπει κανείς εδώ κάποια ανάμειξη σλαβικής γλώσσας στο όνομα "Μακεδονία"; Η "ανάμειξη" ήρθε αργότερα από τον Τίτο, για λόγους εθνικο-πολιτικούς που βόλευαν στους σχεδιασμούς του! Είναι γνωστά αυτά και δεν έχω ως στόχο να τα επαναλάβω. (Περισσότερα, βλ. θεματική ενότητα 56 αυτού του ιστότοπου).
Ας δούμε, στη συνέχεια, και τα ονόματα των δύο πιο σημαντικών βασιλέων της Μακεδονίας. Αλέξανδρος: Παράγεται από το αρχ. ελληνικό ρήμα "αλέξω" (που σημαίνει διώχνω, αποκρούω) + άνδρας. Αλέξανδρος, επομένως, είναι αυτός που διώχνει - αποκρούει τους άνδρες (που επιτίθενται). Φίλιππος (= φίλος + ίππος) είναι ο φίλος των ίππων.
*Οπωσδήποτε, εξόργιζε πάντα τους Έλληνες και η προπαγάνδα των Σκοπιανών για τη Μακεδονία του Αιγαίου! Ας ελπίσουμε ότι αυτά πλέον έχουν μείνει πίσω στο παρελθόν!
Το σύνθημα: "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική"!
Συχνά, ακούμε το παραπάνω σύνθημα στις διαδηλώσεις των Ελλήνων, ή το βλέπουμε γραμμένο σε τοίχους, πλακάτ κ.λ.π. Είναι η γνωστή φράση του αείμνηστου Κων/νου Καραμανλή, που έγινε και σύνθημα κάθε Έλληνα, στη συνέχεια. Πολύ σωστά! Η Μακεδονία ήταν πάντα ελληνική και οι κάτοικοί της (οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν πάντα Έλληνες στην καταγωγή) μιλούσαν ανέκαθεν μία γλώσσα: την ελληνική! Μία σύντομη παρατήρηση εδώ θεωρώ ότι είναι αναγκαία: Όταν οι Έλληνες λένε: "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική", εννοούν σαφέστατα το όνομα "Μακεδονία", όχι το έδαφός τους! Να εξηγούμαστε: Το έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας είναι γνωστό ότι σήμερα είναι διαμοιρασμένο σε τρεις χώρες (Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913): στην Ελλάδα (51,5%), στη Βόρεια Μακεδονία - πριν FYROM (38,5%) και στη Βουλγαρία (10%). To όνομα "Μακεδονία" - εννοεί το σύνθημα - δεν μοιράζεται, γιατί είναι γνήσια ελληνικό από κάθε άποψη: ιστορική, γλωσσική, πολιτιστική!
Tελικά, μήπως το να προσπαθεί κανείς να συγκεντρώσει στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, είναι σαν να προσπαθεί να αποδείξει τα αυτονόητα, τα οποία δεν χρειάζονται περαιτέρω διευκρινήσεις και αποδείξεις;
Ε π ι λ ο γ ι κ ά
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι πλέον ιστορικό γεγονός! Με τη συνθήκη αυτή, η Ελλάδα - θέλοντας να βοηθήσει τη σταθεροποίηση του γειτονικού κράτους αλλά και να συμβάλει στο να επικρατήσει ένα κλίμα ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων - αποδέχτηκε τη σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό,"Βόρεια Μακεδονία" και μπαίνουμε ήδη στη "μετά Πρεσπών" εποχή. Ελπίζουμε αυτή να ξεκινήσει με καλούς οιωνούς, ώστε μεταξύ των δύο λαών να επικρατήσει η φιλία και η διαρκής συνεργασία. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει εφαρμογή της Συμφωνίας ως προς το πνεύμα της, πρωτίστως, και σεβασμός της ιστορικής αλήθειας. Αλλά και ένα "ευχαριστώ!" προς τους Έλληνες, θα ήταν μία καλή βάση αλληλοκατανόησης σ΄ αυτό το ξεκίνημα, καθώς η Ελλάδα ήταν εκείνη που έκανε τις περισσότερες παραχωρήσεις! Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ή σκοπιμότητα παρεισφρήσει στη διαδικασία εφαρμογής της Συμφωνίας, διαχρονικά, θα είναι αντίθετη με το πνεύμα της αλλά και σε βάρος του συμφέροντος των δύο χωρών.
23.2.2019:
Σήμερα, 23.2.2019, πληροφορούμαι ότι το Υπουργείο Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας εξέδωσε ντιρεκτίβα προς τα σκοπιανά ΜΜΕ για το πότε είναι σωστό και πότε λάθος να χρησιμοποιούν τις νέες λέξεις, όπως αυτό προκύπτει - λένε - από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Τι να σας πω, θα το διατυπώσω έτσι απλά: Αν ισχύουν οι πληροφορίες μου, τότε έχει πολλή πλάκα η περίπτωση! Θα παρακολουθήσω το θέμα και θα επανέλθω κάποια στιγμή. Μακάρι να μη χρειαστεί, αλλά, βλέποντας το ξεκίνημα, δεν το νομίζω.
25.2.2019:
"Δεν είμαστε,λέει,η βορειότερη Μακεδονία". Τι εννοεί ο...ποιητής;
Να τα μας, που σας τα 'λεγα! Να το, το.... "Ευχαριστούμε Ελλάδα"! Ακόμα και τη...σαλάτα τη θέλουν "μακεδονική"! Δεν είναι, λέει, "βορειομακεδόνες" αλλά πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας! Πώς λέμε: Όχι Γιάννης, αλλά Γιαννάκης; Κάπως έτσι! Θα φτάσουν, λέει, εκεί - στο "βορειομακεδόνες" και "βορειομακεδονική", αλλά είναι νωρίς ακόμα. Για νεογέννητο πρόκειται, ασφαλώς....! Ας κάνουμε λίγη υπομονή, μπουσουλάει ακόμα! Σιγά, σιγά, θα αρχίσει να περπατάει, να βγάζει δοντάκια, να μεγαλώσει και όπου να 'ναι θα καταλάβει ποιο είναι το σωστό και ποιο το άδικο!
"ΤΑ ΝΕΑ" 25.2.2019
Ένα σύντομο διάγραμμα στοιχείων για την ελληνικότητα της Μακεδονίας!
Για τους πιο πάνω προαναφερθέντες λόγους, δεν θα ήταν καθόλου εκτός τόπου και χρόνου ένα ακόμα δημοσίευμα - και μακάρι αυτό να είναι το τελευταίο - ως ένα συμπληρωματικό επιστέγασμα όλων των μέχρι σήμερα δημοσιεύσεών μου για το θέμα της Μακεδονίας. Είναι ένα σύντομο διάγραμμα, με ατράνταχτα στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, στοιχεία που μπορεί κάθε Έλληνας να έχει στην κατοχή του - και στην προσωπική του φαρέτρα - ώστε, οσάκις χρειαστεί, να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Τα στοιχεία αυτά, που βρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορες δημοσιεύσεις μου τόσο σ' αυτόν τον ιστότοπο όσο και σε άλλα άρθρα μου στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, εδώ - συνοψίζοντας την ιστορική αλήθεια - παρουσιάζονται συγκεντρωτικά και έχουν ως εξής:
1. Οι Ολυμπιακοί αγώνες, που ξεκίνησαν το 776 π.Χ. στην αρχαία Ολυμπία και κράτησαν πάνω από χίλια χρόνια, θύμιζαν κάθε τέσσερα χρόνια στους Έλληνες την κοινή καταγωγή τους. Σ' αυτούς, λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες στην καταγωγή, μεταξύ των οποίων ήταν και οι Μακεδόνες. Ο ίδιος ο βασιλιάς Φίλιππος Β' ήταν ολυμπιονίκης στην αρματοδρομία!
(Ας μη θεωρηθεί κακία, αλλά μεταξύ των Μακεδόνων, που λάμβαναν μέρος στους Ολυμιακούς αγώνες, Σλάβοι Μακεδόνες, Σκοπιανοί, ή, έστω, Βορειομακεδόνες δεν υπήρχαν! Συγνώμην, η χάρη χάρη αλλά αυτή θα πρέπει κάποτε να αναγνωρίζεται).
2. Τα αρχαία μνημεία στη Μακεδονία (Δίο, Βεργίνα, Πέλλα, Αμφίπολη κ.λ.π.) είναι όλα γνήσια ελληνικά, τόσο ως προς την τεχνοτροπία της κατασκευής τους, από Έλληνες καλλιτέχνες, όσο και σε ό,τι αφορά τη γλώσσα των επιγραφών τους. Άλλη γλώσσα σ' αυτά, εκτός από την ελληνική, δεν βρέθηκε πουθενά! Αν κανείς βρήκε έστω και ένα, ας μας το παρουσιάσει!
3. Το τρίτο αυτό στοιχείο έρχεται κατ' ευθείαν από τις ακλόνητες πηγές των Ιερών Γραφών. Είναι από το κεφάλαιο Περί Μακκαβαίων (A' Maκκαβαίων, κεφ.6, στ.2), στην Παλαιά Διαθήκη, και ιδού τι γράφει, όταν γίνεται λόγος για τα αναθήματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο ναό της περσικής πόλης Ελυμαϊδας:"...Και το ιερόν, το εν αυτή πλούσιον σφόδρα, και εκεί καλύμματα χρυσά και θώρακες και όπλα, ά κατέλιπεν εκεί Αλέξανδρος ο Φιλίππου βασιλεύς ο Μακεδών, ός πρώτος εβασίλευσεν εν τοις Έλλησι..."! (Λέτε, κάποιοι να θελήσουν να αλλοιώσουν και τα γραφόμενα των Ιερών Γραφών); Πάντως, πρέπει να το πούμε και αυτό: Καλά κάνουν, τελευταία, οι γείτονές μας οι Σκοπιανοί και αρχίζουν να αποστασιοποιούνται από την Ιστορία του Μεγαλέξανδρου. Αργά το κατάλαβαν! Άλλωστε, αυτοί ως Σλάβοι ήρθαν στην περιοχή, βόρεια της Μακεδονίας, 900 περίπου χρόνια μετά το Μέγα Αλέξανδρο. Τι λέει, όμως, το εθνικιστικό κομμάτι του εαυτού τους;
4. Ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Στράβωνας και άλλοι αρχαίοι Έλληνες* φιλόσοφοι, ιστορικοί και συγγραφείς, κάνουν λόγο για τη Μακεδονία και ότι ήταν τμήμα της αρχαίας Ελλάδας - όχι, όμως, έθνος ξεχωριστό. Ειδικά, ο φιλόσοφος, ιστορικός και γεωγράφος Στράβωνας, από την Αμάσεια του Πόντου, ο οποίος έζησε τον 1ο μ.Χ. αιώνα, αναφέρει συγκεκριμένα (Γεωγραφικά, Ζ' 9) ότι: "΄Εστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία...."!
*Οι αρχαίοι Έλληνες ιστορικοί και συγγραφείς ήταν οι πλέον διεισδυτικοί μελετητές και οι πιο αντικειμενικοί αφηγητές των γεγονότων και της πραγματικότητας της εποχής τους και κανείς δεν μπορεί να τους ψέξει για οποιαδήποτε αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας. Οι σκοπιμότητες και οι αλλοιώσεις - "διορθώσεις" της ιστορικής αλήθειας ανθούν, δυστυχώς, ιδιαιτέρως στην εποχή μας!
5. 'Ενα κομμάτι του εδάφους της αρχαίας Μακεδονίας τους ανήκει. Όχι, όμως, το όνομα!
Και φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο του θέματός μας. Ένα μέρος του σημερινού εδάφους της γειτονικής χώρας - πλέον Βόρειας Μακεδονίας - είναι κομμάτι του γεωγραφικού χώρου της αρχαίας Μακεδονίας. Το έδαφος αυτού του κομματιού (38,5% περίπου) τους ανήκει και κανείς δεν το αμφισβητεί. Απελευθερώθηκε το 1912 από το σερβικό στρατό και - κατά τα συμφωνηθέντα μεταξύ των τεσσάρων Βαλκανικών χωρών που συμμετείχαν στους Βαλκανικούς πολέμους - προσαρτήθηκε από τη Σερβία (μετέπειτα Γιουγκοσλαβία). Η αμφισβήτηση από τους Έλληνες αφορά μόνο το όνομα "Μακεδονία"* που είναι γνήσια ελληνικό (όπως άλλωστε και όλα τα ονόματα των Μακεδόνων). Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν, για λίγο στο θέμα αυτό και ας το δούμε πιο αναλυτικά:
Η λέξη "Μακεδονία" προέρχεται από την ελληνική ρίζα μακ- (δωρική), από την οποία παράγονται και οι λέξεις "μήκος" ("μάκος", αρχικά), "μακρύς" κ.ά., + έδος (=έδαφος, χώρα). "Μακεδονία", επομένως, σήμαινε τη χώρα ή την περιοχή με το μεγάλο μήκος. Βλέπει κανείς εδώ κάποια ανάμειξη σλαβικής γλώσσας στο όνομα "Μακεδονία"; Η "ανάμειξη" ήρθε αργότερα από τον Τίτο, για λόγους εθνικο-πολιτικούς που βόλευαν στους σχεδιασμούς του! Είναι γνωστά αυτά και δεν έχω ως στόχο να τα επαναλάβω. (Περισσότερα, βλ. θεματική ενότητα 56 αυτού του ιστότοπου).
Ας δούμε, στη συνέχεια, και τα ονόματα των δύο πιο σημαντικών βασιλέων της Μακεδονίας. Αλέξανδρος: Παράγεται από το αρχ. ελληνικό ρήμα "αλέξω" (που σημαίνει διώχνω, αποκρούω) + άνδρας. Αλέξανδρος, επομένως, είναι αυτός που διώχνει - αποκρούει τους άνδρες (που επιτίθενται). Φίλιππος (= φίλος + ίππος) είναι ο φίλος των ίππων.
*Οπωσδήποτε, εξόργιζε πάντα τους Έλληνες και η προπαγάνδα των Σκοπιανών για τη Μακεδονία του Αιγαίου! Ας ελπίσουμε ότι αυτά πλέον έχουν μείνει πίσω στο παρελθόν!
Το σύνθημα: "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική"!
Συχνά, ακούμε το παραπάνω σύνθημα στις διαδηλώσεις των Ελλήνων, ή το βλέπουμε γραμμένο σε τοίχους, πλακάτ κ.λ.π. Είναι η γνωστή φράση του αείμνηστου Κων/νου Καραμανλή, που έγινε και σύνθημα κάθε Έλληνα, στη συνέχεια. Πολύ σωστά! Η Μακεδονία ήταν πάντα ελληνική και οι κάτοικοί της (οι οποίοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ήταν πάντα Έλληνες στην καταγωγή) μιλούσαν ανέκαθεν μία γλώσσα: την ελληνική! Μία σύντομη παρατήρηση εδώ θεωρώ ότι είναι αναγκαία: Όταν οι Έλληνες λένε: "Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική", εννοούν σαφέστατα το όνομα "Μακεδονία", όχι το έδαφός τους! Να εξηγούμαστε: Το έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας είναι γνωστό ότι σήμερα είναι διαμοιρασμένο σε τρεις χώρες (Συνθήκη Βουκουρεστίου 1913): στην Ελλάδα (51,5%), στη Βόρεια Μακεδονία - πριν FYROM (38,5%) και στη Βουλγαρία (10%). To όνομα "Μακεδονία" - εννοεί το σύνθημα - δεν μοιράζεται, γιατί είναι γνήσια ελληνικό από κάθε άποψη: ιστορική, γλωσσική, πολιτιστική!
Tελικά, μήπως το να προσπαθεί κανείς να συγκεντρώσει στοιχεία για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, είναι σαν να προσπαθεί να αποδείξει τα αυτονόητα, τα οποία δεν χρειάζονται περαιτέρω διευκρινήσεις και αποδείξεις;
Ε π ι λ ο γ ι κ ά
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι πλέον ιστορικό γεγονός! Με τη συνθήκη αυτή, η Ελλάδα - θέλοντας να βοηθήσει τη σταθεροποίηση του γειτονικού κράτους αλλά και να συμβάλει στο να επικρατήσει ένα κλίμα ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων - αποδέχτηκε τη σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό,"Βόρεια Μακεδονία" και μπαίνουμε ήδη στη "μετά Πρεσπών" εποχή. Ελπίζουμε αυτή να ξεκινήσει με καλούς οιωνούς, ώστε μεταξύ των δύο λαών να επικρατήσει η φιλία και η διαρκής συνεργασία. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει εφαρμογή της Συμφωνίας ως προς το πνεύμα της, πρωτίστως, και σεβασμός της ιστορικής αλήθειας. Αλλά και ένα "ευχαριστώ!" προς τους Έλληνες, θα ήταν μία καλή βάση αλληλοκατανόησης σ΄ αυτό το ξεκίνημα, καθώς η Ελλάδα ήταν εκείνη που έκανε τις περισσότερες παραχωρήσεις! Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ή σκοπιμότητα παρεισφρήσει στη διαδικασία εφαρμογής της Συμφωνίας, διαχρονικά, θα είναι αντίθετη με το πνεύμα της αλλά και σε βάρος του συμφέροντος των δύο χωρών.
23.2.2019:
Σήμερα, 23.2.2019, πληροφορούμαι ότι το Υπουργείο Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας εξέδωσε ντιρεκτίβα προς τα σκοπιανά ΜΜΕ για το πότε είναι σωστό και πότε λάθος να χρησιμοποιούν τις νέες λέξεις, όπως αυτό προκύπτει - λένε - από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Τι να σας πω, θα το διατυπώσω έτσι απλά: Αν ισχύουν οι πληροφορίες μου, τότε έχει πολλή πλάκα η περίπτωση! Θα παρακολουθήσω το θέμα και θα επανέλθω κάποια στιγμή. Μακάρι να μη χρειαστεί, αλλά, βλέποντας το ξεκίνημα, δεν το νομίζω.
25.2.2019:
"Δεν είμαστε,λέει,η βορειότερη Μακεδονία". Τι εννοεί ο...ποιητής;
Να τα μας, που σας τα 'λεγα! Να το, το.... "Ευχαριστούμε Ελλάδα"! Ακόμα και τη...σαλάτα τη θέλουν "μακεδονική"! Δεν είναι, λέει, "βορειομακεδόνες" αλλά πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας! Πώς λέμε: Όχι Γιάννης, αλλά Γιαννάκης; Κάπως έτσι! Θα φτάσουν, λέει, εκεί - στο "βορειομακεδόνες" και "βορειομακεδονική", αλλά είναι νωρίς ακόμα. Για νεογέννητο πρόκειται, ασφαλώς....! Ας κάνουμε λίγη υπομονή, μπουσουλάει ακόμα! Σιγά, σιγά, θα αρχίσει να περπατάει, να βγάζει δοντάκια, να μεγαλώσει και όπου να 'ναι θα καταλάβει ποιο είναι το σωστό και ποιο το άδικο!
"ΤΑ ΝΕΑ" 25.2.2019
Σε αναλυτικό πίνακα προς τον ΟΗΕ υπάρχει η στήλη «Nationality (Citizenship)» δηλαδή «Εθνικότητα (Ιθαγένεια)» και εκεί αναφέρεται ο όρος «Μακεδόνας» και εναλλακτικά «Πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας»
Απαντήσεις σε μία σειρά ερωτημάτων προκειμένου να εξηγήσει τι ισχύει στη χώρα μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών της «Βόρειας Μακεδονίας».
Στις κρίσιμες ερωτοαπαντήσεις που δείχνουν τον κίνδυνο να υπάρξει διπλή ονομασία για τη γειτονική χώρα μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, το υπουργείο Εξωτερικών των Σκοπίων απαντά ότι: «είμαστε Μακεδόνες πολίτες» και η γλώσσα «είναι «Μακεδονική» όπως ήταν και πριν τη συμφωνία» σημειώνοντας ότι το αρκτικόλεξο της χώρας παραμένει «ΜΚ και MKD».
Ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ
Στα έγγραφα του ΥΠΕΞ των Σκοπίων γίνεται ξεκάθαρο ότι η γείτονα χώρα με τη ρηματική διακοίνωση που έστειλε στον ΟΗΕ κατοχύρωσαν στα Ηνωμένα Έθνη τη χρήση του επιθετικού προσδιορισμού «Μακεδονικός» και «Μακεδονική» για τις κρατικές και ιδιωτικές οντότητες καθώς και για τα εμπορικά σήματα και τις ονομασίες των προϊόντων τους.
Σε αναλυτικό πίνακα προς τον ΟΗΕ υπάρχει η στήλη «Nationality (Citizenship)», δηλαδή «Εθνικότητα (Ιθαγένεια)», και εκεί αναφέρεται ο όρος «Μακεδόνας» και εναλλακτικά «Πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας». H επίσημη γλώσσα του κράτους είναι, σύμφωνα με τους Σκοπιανούς, η «μακεδονική γλώσσα».
Στη ρηματική διακοίνωση οι Σκοπιανοί αναφέρουν τις επίσημες ονομασίες και τις συντομογραφίες που κατοχυρώνουν προς χρήση, επεξηγώντας πώς θα αποκαλούνται σε όλες τις επίσημα αναγνωρισμένες γλώσσες του ΟΗΕ και στη «μακεδονική», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά ήδη από την τρίτη παράγραφο στο έγγραφο.
Προβληματικό είναι ότι προτείνεται σε σημείωση, μεταξύ άλλων, η χρήση του επιθετικού προσδιορισμού «Μακεδονικός» ή «Μακεδονική» για την αναφορά σε όλα τα επίσημα όργανα του γειτονικού κράτους αλλά και στις ιδιωτικού χαρακτήρα οντότητες που δεν λαμβάνουν οικονομική επιχορήγηση από το κράτος των Σκοπίων για τις οποίες κατοχυρώνουν τη χρήση του όρου «Μακεδονικός» ή «Μακεδονική».
Το ίδιο ακριβώς ζητούν οι Σκοπιανοί και για τις εμπορικές ονομασίες και τα σήματα των προϊόντων τους (commercial names, trademarks, and brand names).
Οι Σκοπιανοί ζητούν από τον ΟΗΕ ο επιθετικός προσδιορισμός να συμφωνεί με το επίσημο ή το σύντομο όνομα της χώρας τους. Το εντυπωσιακό είναι πως παρά το γεγονός ότι αναφέρουν τους δύο προσδιορισμούς «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» και «Βόρεια Μακεδονία», κατοχυρώνουν επίσης και το σκέτο «Μακεδονικός» ή «Μακεδονική».
Αυτή η απαίτηση νομιμοποιείται με το άρθρο 7 παράγραφος 3 της Συμφωνίας των Πρεσπών στο οποίο η Ελλάδα συμφώνησε ότι με τον όρο «Μακεδονία» και «Μακεδόνας» νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους.
Ο κωδικός των Σκοπίων ορίζεται ως MK ή εναλλακτικά MKD και ο κωδικός του νομίσματός τους είναι MKD.
Την ίδια στιγμή το σκοπιανό υπουργείο Εξωτερικών έχει δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα του οκτώ ερωτήσεις και απαντήσεις για το τι ισχύει πλέον στη χώρα.
Ποιο είναι το σωστό όνομα της χώρας μας;
Επισήμως είμαστε η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, αν και σκέτο το Βόρεια Μακεδονία είναι σωστό. Προσοχή όμως: δεν είμαστε η βορειότερη Μακεδονία
Οπότε τώρα οι πολίτες σας είναι Βορειομακεδόνες;
Όχι! Είναι Μακεδόνες πολίτες και πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά σε κάθε άλλε περίπτωση είναι σωστό να περιγράφονται οι εθνικοί «Μακεδόνες» απλά ως «Μακεδόνες» χωρίς το επίθετο «βόρειοι». Και στην πραγματικότητα να μην χρησιμοποιείτε τον όρο «βορειομακεδόνες» τελείως, αλλά θα φτάσουμε σε αυτό
Αλλά σίγουρα η γλώσσα σας τώρα είναι η βορειομακεδονική;
Όχι. Είναι απλά «Μακεδονική», όπως ίσχυε και πριν τη συμφωνία.
Πρέπει να ξέρω τα αρκτικόλεξα της χώρας. Έχουν αλλάξει;
Όχι παραμένουν τα ίδια με πριν: MK και MKD
Θα γράψω μια ιστορία για το φαγητό στη χώρα σας. Θα πρέπει να αναφέρομαι σε βορειομακεδονική κουζίνα;
Όχι. Όταν περιγράφεται οτιδήποτε που σχετίζεται με την εθνική ή την πολιτισμική ταυτότητα το επίθετο «Μακεδονική» μόνο είναι σωστό ενώ το «βόρειο» ή το «βορειομακεδονικό» θα ήταν λάθος. Ορισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν: «Μακεδονική» κουλτούρα, «μακεδονική» ιστορία, «μακεδονική» λογοτεχνία, «μακεδονικό» κυριλλικό αλφάβητο, «μακεδονικές» εκκλησίες, «μακεδονική» εθνική ταυτότητα κτλ. Να θυμάστε επίσης ότι Μακεδονία και Μακεδόνες σημαίνουν κάτι τελείως διαφορετικό στην Ελλάδα.
Οπότε αν γευματίσω με τον πρόεδρο τι θα πω;
Θα ήταν σωστό να πείτε ότι ο πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας σας παρέθεσε γεύμα με θαυμάσιες «μακεδονικές» σπεσιαλιτέ. Δεν θα ήταν σωστό να πείτε ότι γευματίσατε με τον βορειομακεδόνα πρόεδρο
Αυτά με μπερδεύουν. Γιατί αυτός ή αυτή είναι ο πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας αλλά όχι ο βορειομακεδόνας πρόεδρος ενώ το φαγητό σας είναι απλά «μακεδονικό»;
Στο πλαίσιο της συμφωνίας με την Ελλάδα συμφωνήσαμε να μην περιγράφουμε καμία κρατική οντότητα ως βορειομακεδονική. Όσα συνδέονται με το κράτος, την κυβέρνηση, την προεδρία, ιδιωτικούς φορείς ή δραστηριότητες που χρηματοδοτούνται από το κράτος θα χρησιμοποιείται το επίθετο «βόρειος» αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο για άλλα πράγματα, όπως π.χ. για το φαγητό. Οπότε η χώρα διοικείται από την κυβέρνηση της Βόρεια Μακεδονίας, ο επικεφαλής του κράτους είναι ο πρόεδρος της Βόρειας Μακεδονίας, τις εξωτερικές υποθέσεις χειρίζεται το υπουργείο Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας κτλ. Βόρεια Μακεδονία θα πρέπει να χρησιμοποιείται και για κάθε άλλο επίσημο φορέα όπως, παραδείγματος χάριν, για δήμους ή για το πανεπίστημο των Αγίων Κύριλου και Μεθόδιου. Για παράδειγμα: «Το Τέτοβο είναι ένας δήμος στη Βόρεια Μακεδονίας στον οποίο μπορεί κανείς συχνά να ακούσει τους ανθρώπους να μιλούν είτε «Μακεδονικά» είτε Αλβανικά». Επίσης «το πανεπιστήμιο των Αγίων Κύριλου και Μεθόδιου είναι το πιο παλαιό στη Βόρεια Μακεδονία. Πήγα εκεί για μια συνέντευξη όσον αφορά τη «μακεδονική» οικονομία»». Ξανάλεμε, προσοχή – όχι βορειομακεδονική. Ναι, είναι περίπλοκο αλλά μας πήρε 27 χρόνια να φτάσουμε σε αυτή τη συμφωνία.
Όλα αυτά είναι γνωστά στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών;
Απάντηση: Φυσικά. Τους ενημερώσαμε επίσημα και όλα όσα περιγράφονται εδώ είναι επίσημα εν γνώσει τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ μπορείτε να γράψετε το σχόλιό σας...