106. Φάκελος "Οξυά", αριθ. 2:
                  
            Επανεκκίνηση και όχι διάλυση!

    Πολλά θα μπορούσα να γράψω σ' αυτή τη δημοσίευση, αλλά δεν θα πλατειάσω. Θα είμαι συγκεκριμένος και όσο γίνεται πιο σύντομος. Έχω ακούσει μία άποψη για το χωριό της Οξυάς και μου έκανε κάκιστη εντύπωση το χωρίς λογική βάση σκεπτικό της αλλά και ο υποκειμενικός της χαρακτήρας: "Εδώ έχουν διαλυθεί χωριά του κάμπου με περιφέρειες και τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και δεν θα διαλυθεί η Οξυά"; Είναι μία άποψη που διατυπώθηκε από μη Οξυώτες, αλλά στη συνέχεια, δυστυχώς, υιοθετήθηκε και από Οξυώτες, ως φαίνεται! Αν είναι δυνατόν! Δεν μπορώ να πιστέψω ότι Οξυώτες υιοθέτησαν αυτή την άποψη ή, έστω, δέχτηκαν να τη μεταφέρουν προς τα έξω, χωρίς καμία αντίδραση και χωρίς καμία ενοχή! Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι υιοθέτησαν αυτή την άποψη εντελώς επιπόλαια και χωρίς να μπουν στον κόπο να εξετάσουν το θέμα λίγο βαθύτερα και με κάποια ευρύτητα πνεύματος. 

     Αλήθεια, μπορεί να έχει κάποια σχέση η σημερινή κατάσταση στην Οξυά με εκείνη στα χωριά του κάμπου που διαλύθηκαν; Ουδεμία! Ο λόγος, που κάποια χωριά του κάμπου έχουν διαλυθεί, είναι ένας και μοναδικός, όπως μου είπαν οι λίγοι εναπομείναντες κάτοικοί τους όπου κι αν πέρασα: "'Εφυγαν τα κορίτσια για καλύτερη ζωή στις πόλεις και ύστερα - μη μπορώντας να βρουν γυναίκες για να παντρευτούν - έφυγαν και τα αγόρια απ' το χωριό"!

- 'Ωστε, γι' αυτό βλέπω παντού εδώ να σκουριάζουν τόσα γεωργικά εργαλεία και μηχανήματα;

- Ακριβώς, γι' αυτό! Έφυγαν τα παιδιά μας και μείναμε μόνοι εμείς τα γερόντια στα χωριά μας!

     Απίστευτο και όμως αληθινό! Στα χωριά αυτά, δεν υπήρχαν προβλήματα υποδομών. Όλα τα είχαν. Δρόμους ασφαλτοστρωμένους, συγκοινωνία, πλατείες, υδραγωγεία, σχολεία, εύκολη πρόσβαση σε κοντινές πόλεις κ.ο.κ. Η γυναίκα ήταν που άλλαξε τον πληθυσμιακό χάρτη σε κάποια καμποχώρια, επειδή τα κορίτσια εκεί παλαιότερα μεγάλωναν με το όνειρο να φύγουν απ' τα χώματα και τη σκληρή δουλειά του χωραφιού! Έτσι, δυστυχώς, έχουν τα πράγματα - χωρίς να θέλω να αποδώσω ευθύνες σε κανέναν - αλλά αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση και για άλλα ορεινά χωριά, όπως είναι η Οξυά.

                                                Τι ισχύει σήμερα για την Οξυά! 

     Η Οξυά σήμερα - το έχουμε πει - είναι ένα υπό διάλυση χωριό! Ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι κι εδώ ένας και μοναδικός: η έλλειψη βασικών υποδομών! Η Οξυά είναι το τελευταίο χωριό στην Ε.Ε. που δεν έχει πλατεία στο Κέντρο του! Αυτό και μόνο είναι αρκετό για να έχει ήδη ευαισθητοποιήσει κάποιους. Οι δρόμοι του, επίσης - το εσωτερικό του δίκτυο - είναι πραγματικοί χωραφόδρομοι. Από την Οξυά, παλαιότερα, δεν έφευγαν μόνο τα κορίτσια. Πρώτα έφευγαν μάλλον τα αγόρια. Λίγοι νέοι παρέμεναν μόνιμα στο χωριό, για γεωργικές, κτηνοτροφικές ή δασικές ασχολίες. Οι περισσότεροι, όσοι δεν μάθαιναν γράμματα και δεν σταδιοδρομούσαν σε δημόσιες ή ιδιωτικές θέσεις εργασίας, έφευγαν για δουλειές στις μεγαλουπόλεις ή το εξωτερικό. Συνήθως, τα αγόρια παντρεύονταν κάποια κοπέλα απ' το χωριό και άνοιγαν το σπιτικό τους εκεί που εργάζονταν. Όμως, ποτέ δεν ξεχνούσαν το χωριό τους. Τα καλοκαίρια έρχονταν πάντα στην Οξυά για διακοπές - αν όχι και για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Κάποιοι, μάλιστα, που εγκαταστάθηκαν σε κοντινές στο Μουζάκι περιοχές, ανέβαιναν στο χωριό από τον Απρίλη μήνα μέχρι και το Νοέμβριο. Τώρα, όμως, τα πράγματα πήραν μία πολύ δυσάρεστη τροπή για την Οξυά. Οι άνθρωποι, λόγω ακριβώς της έλλειψης βασικών υποδομών, όπως είπα, αποφεύγουν την ταλαιπωρία που τους επιφυλάσσει η γενέτειρα!

                                                            Τι μέλλει γενέσθαι;

     Εξακόσια περίπου χρόνια η Ιστορία της Οξυάς και πάντα αυτός ο τόπος έσφυζε από ζωή! Σήμερα, τι; Σήμερα, η εγκατάλειψη βασιλεύει παντού, προς ικανοποίηση όσων συνέβαλαν συνειδητά σ' αυτό και κάποιων οικολογούντων που ήρθαν για να μας "σώσουν" από τα...καυσαέρια της βαριάς βιομηχανίας μας! Κατά διαστήματα, τη μονοτονία αυτή έρχονται να τη σπάσουν κάποιες εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τους τρεις συλλόγους του χωριού - ουσιαστικά δύο, δηλαδή - και τα Εκκλησιαστικά συμβούλια. Αυτό που θα πρέπει να συνεγείρει σήμερα όλους τους Οξυώτες είναι η λέξη: επανεκκίνηση! Και μόνο αυτή! Oυσιαστικά, η λέξη αυτή σημαίνει δύο βασικά έργα υποδομής: Μία πλατεία στο Κέντρο του χωριού και μία ασφαλτόστρωση, 11 χλμ. περίπου, του δρόμου από τη γέφυρα των Βαγενίων - Παλαιοχώρι - Κέντρο - μέχρι την Αγία Τριάδα, μία ασφαλτόστρωση που θα αγκαλιάζει όλο το χωριό και θα αναδεικνύει τα μεγάλα συγκριτικά του πλεονεκτήματα! Μόνο τότε οι κάτοικοι του χωριού θα επιστρέψουν ξανά στον τόπο τους, γιατί θα έχουν έναν χώρο για καθημερινή συνάντηση και τη δυνατότητα να επικοινωνούν με κάποια άνεση μεταξύ τους, να χαρούν τη φύση, που τους προσφέρεται απλόχερα παντού, το πλούσιο ανάγλυφο και τις αμέτρητες ομορφιές της γενέτειράς τους. Ποιος, όμως, θα είναι εκείνος που θα απελευθερώσει τη μεγαθυμία του και θα βοηθήσει γι' αυτή την επανεκκίνηση του χωριού της Οξυάς; Μακάρι να υπήρχαν πολλοί, καθώς οι σημερινές του ανάγκες είναι πολλές και τα απαιτούμενα κονδύλια αρκετά υψηλά, αλλά δεν βλέπω άλλον εκτός από την ίδια την πολιτεία!

                Είδος πολυτελείας ακόμα και η χαλικόστρωση των δρόμων της Οξυάς σήμερα!

      Ανέκαθεν η Οξυά είχε τη δυνατότητα να χαλικοστρώνει το εσωτερικό δίκτυο των χωματόδρομών της, με χαλίκι που έπαιρνε από ένα συγκεκριμένο σημείο, στην ανατολική πλαγιά, που βρίσκεται πάνω ακριβώς στον οδικό άξονα προς την Ανατολική Αργιθέα, στη θέση της "Τραχήλου". Σήμερα, δυστυχώς, δεν έχει ούτε αυτή την πολυτέλεια. Μετά από παρέμβαση του Δασαρχείου Μουζακίου, απαγορεύτηκε η λήψη χαλικιού από το προαναφερόμενο σημείο, για οικολογικούς λόγους! Ήταν που ήταν στραβό τι κλήμα - και το...κλίμα - το 'φαγε κι ο γάιδαρος! Και, ενώ παλαιότερα επιτρεπόταν να παίρνουν χαλίκι από την "Τραχήλου" και να χαλικοστρώνουν τους δρόμους τους όλα τα γύρω χωριά, σήμερα δεν έχει αυτή τη δυνατότητα πλέον ούτε η ίδια η Οξυά! Και εδώ βάζω το ερώτημα: Μήπως θα έπρεπε το Δασαρχείο Μουζακίου να επανεξετάσει το θέμα αυτό με περισσότερη ευαισθησία και να επιτρέψει, τουλάχιστο για την Οξυά, να παίρνει έναν περιορισμένο όγκο χαλικιού για τις απολύτως αναγκαίες περιπτώσεις των δρόμων της; Νομίζω ότι κάθε λογικός άνθρωπος δεν θα διαφωνούσε να πει αμέσως το "ναι", σ' αυτό το ερώτημα. Σημασία όμως έχει να πει "ναι" και το Δασαρχείο!