86. Eθνικά θέματα 14:

        Ξαναμπαίνει επί τάπητος η ονομασία των Σκοπίων!
                             
                        Το πρώτο σενάριο της ονομασίας     

    

     Παρά το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό ο χρόνος μου είναι αρκετά πιεσμένος, εντούτοις πήρα αμέσως την απόφαση να ασχοληθώ για μία ακόμα φορά με το θέμα των Σκοπίων - μάλιστα σε δύο δόσεις - καθώς, όπως πληροφορούμαι, πρόκειται σύντομα να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις και να τεθεί ξανά επί τάπητος η ονομασία αυτού του κρατιδίου. Επειδή θεωρώ ότι έχουμε να κάνουμε με μία πολύ σοβαρή υπόθεση που δεν επιδέχεται αναβολές επ' αόριστον, γι' αυτό, ως Έλληνας πολίτης, όχι απλώς έχω το δικαίωμα, ταυτόχρονα έχω και χρέος να εκφέρω την άποψή μου. Εξ αρχής, θα ήθελα να υπογραμμίσω - ή να δηλώσω - ότι τα κίνητρά μου σ' αυτό το θέμα ελαύνονται μόνο από θέσεις που έχουν σχέση με την ιστορική αλήθεια και την αξιοπρέπεια της χώρας μου και σε καμία περίπτωση από εθνικιστικούς φανατισμούς. Άλλωστε, ούτε η χώρα μου υιοθέτησε ποτέ εθνικιστικές θέσεις. Η αλήθεια αυτή είναι. Το να δίνει κανείς απαντήσεις σε εναντίον σου προκλητικές ενέργειες άλλων χωρών - γειτόνων ή μη - αυτό, όχι μόνο δεν συνιστά εθνικιστική στάση, αλλά απεναντίας επιβάλλεται κιόλας εκ των πραγμάτων, προκειμένου η Ελλάδα να διατηρήσει ακέραιο το κύρος της, την εδαφική της ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά της ως έθνους.

      

       Aνέκαθεν η Ελλάδα επιζητούσε την ειρηνική συνύπαρξη και τη συνεργασία με τους γείτονές της, αλλά δεν έβρισκε πάντα την απαιτούμενη ανταπόκριση, μία τακτική που ακολούθησε, δυστυχώς, με πολύ άγαρμπο τρόπο, και η μικρή αυτή χώρα των Σκοπίων στο παρελθόν, της οποίας η επίσημη ονομασία αυτή τη στιγμή συνεχίζει να είναι: FYROM (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας). Προσπαθώντας η χώρα αυτή - από συστάσεώς της -  να βρει ιστορικές ρίζες και εθνοτική ταυτότητα, δεν δίστασε από το 1944 και εντεύθεν - με την προτροπή του Τίτο αλλά υπογείως και άλλων ισχυρών κύκλων και ψευτοδιανοητών της εποχής εκείνης - να προβεί σε μία έξω από κάθε όριο προκλητική και αχαρακτήριστη συμπεριφορά κατά της γειτονικής χώρας, της Ελλάδας, και σε μία ανεπίτρεπτη παραχάραξη της Ιστορίας της περιοχής μας. Επιχείρησε να υποκλέψει από την Ελλάδα το όνομα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", ένα όνομα από τα πιο σταθερά και πιο ισχυρά σύμβολα της ελληνικής γης, το οποίο κατέχει εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια η ομώνυμη περιοχή της Μακεδονίας, στα βόρεια της Ελλάδας και νότια των Σκοπίων. Αλλά για να μην μακρυγορώ, παραπέμπω τους αναγνώστες στην εμπεριστατωμένη επί του θέματος ανάλυσή μου, στη θεματική ενότητα 56 αυτού του ιστότοπου. Θα περιοριστώ μόνο να πω ότι ο μικρός αυτός λαός των Σκοπίων είναι σλαβικής προέλευσης, που δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική Μακεδονία, ούτε, φυσικά, με το Μέγα Αλέξανδρο, ο οποίος βασίλευσε στη Μακεδονία χίλια περίπου χρόνια προτού αυτός ο λαός εγκατασταθεί σ' αυτή την  περιοχή του Βαρδάρη, τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Βαρντάρσκα Μπανοβίνα και μετέπειτα Νέα Σερβία ονομαζόταν η περιοχή αυτού του λαού μέχρι το 1944 που της δόθηκε το όνομα Μακεδονία. Η μόνη σχέση με τη νότια περιοχή της ελληνικής Μακεδονίας - που, ωστόσο, δεν τους δίνει επ' ουδενί και το δικαίωμα να ιδιοποιηθούν το ελληνικό όνομα "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ" - είναι το ότι το κομμάτι αυτό της, επί τέσσερις χιλιετίες, ενιαίας ελληνικής Μακεδονίας απελευθερώθηκε, από τον οθωμανικό ζυγό στους Βαλκανικούς πολέμους, από το σερβικό στρατό και γι' αυτό, κατ' εφαρμογή τότε και της προηγηθείσας συμφωνίας των βαλκανικών χωρών, παραχωρήθηκε στη Σερβία με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913). Σχεδόν, από τότε οι .....φίλοι μας οι Σκοπιανοί θαμπώθηκαν από το όνομα και την Ιστορία της Μακεδονίας και ξεκίνησε το ζήτημα της υποκλοπής του ονόματος, μία ενέργεια που αργότερα πήρε μία πολύ οξεία μορφή, δημιουργώντας στην Ελλάδα τεράστια και ανύπαρκτα μέχρι τότε προβλήματα.
      Εκείνο, ωστόσο, που εξόργισε κυριολεκτικά τους Έλληνες, δεν ήταν μόνο η επιχείρηση κλοπής του ονόματος "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ", που συνοδευόταν και από πάμπολλες βίαιες ενέργειες κατά της Ελλάδας. Υποκλέπτοντας το όνομα και τα ελληνικά σύμβολα της πραγματικής Μακεδονίας, οι Σκοπιανοί διακήρυσσαν, σε όλους τους τόνους και με κάθε αθέμιτο τρόπο, ότι στην Ελλάδα βρίσκονται "αλύτρωτοι αδελφοί" τους που πρέπει μελλοντικά να τους ελευθερώσουν! Όπως αντιλαμβάνεται, λοιπόν, ο καθένας, οι Σκοπιανοί γείτονές μας, εκτός του ονόματος της Μακεδονίας, είχαν θέσει, με περίσσιο θράσος, ως μελλοντικό τους στόχο και εδαφικές διεκδικήσεις από την Ελλάδα! Αντιλαμβάνεται κανείς, επίσης, τόσο το κλίμα που δημιούργησαν αυτές οι διακηρύξεις όσο  και μία ακόμα ιστορική αλήθεια που όμοιά της δεν έχει στην παγκόσμια Ιστορία: Με πλαστογραφήσεις της Ιστορίας και στημένα "παιχνίδια", όχι μόνο δεν λύνονται προβλήματα, αλλά δημιουργούνται συνεχώς καινούρια! Διενέξεις ατέρμονες, έλλειψη συνεργασίας, συγκρουσιακές καταστάσεις σε ποικίλους χώρους, όπως στα γήπεδα και σε άλλες εκδηλώσεις, με πρωταγωνιστές πάντα τους προκλητικότατους Σκοπιανούς. Αν σ' όλα αυτά προστεθεί και το ότι βάφτισαν "μακεδονική" τη γλώσσα τους - που είναι ένα μείγμα διαλέκτου σλαβοβουλγαρικής προέλευσης - τότε το κλίμα γίνεται ακόμα πιο εκρηκτικό! Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ, ούτε μακεδονικό έθνος. Από καταβολής της, η Μακεδονία μιλούσε μόνο μία γλώσσα: την ελληνική! Τη γλώσσα αυτή μιλούσε και ο Μέγας Αλέξανδρος που είχε ως δάσκαλό του τον Αριστοτέλη. Αλήθεια, μήπως ήταν Σλάβος και ο Αριστοτέλης; Ή μήπως στα μνημεία της πραγματικής Μακεδονίας υπάρχει έστω και μία σλαβική λέξη; Λίγος σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και στην πολιτιστική κληρονομιά της γείτονος, δεν θα έβλαπτε κανέναν. Αντιθέτως, αυτό θα ωφελούσε τα μέγιστα και τους ίδιους τους Σκοπιανούς.

                           Μετά τη Σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, το 2008

     Το 2008, έλαβε χώρα στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας η Σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ. Στη σύνοδο αυτή, η Ελλάδα, δια στόματος του τότε πρωθυπουργού της Κώστα Καραμανλή του νεότερου, έθεσε εξ αρχής στους 25 ηγέτες των άλλων χωρών το θέμα της FYROM - που παρευρισκόταν, προκειμένου να διαπραγματευθεί την είσοδό της στη συμμαχία. Με τις συζητήσεις που έγιναν, τελικά η Ελλάδα εμπόδισε - και πολύ σωστά - την είσοδο της FYROM στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Στο τέλος της συνόδου, ο ίδιος ο Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, κ. Γιάπ ντε Χοπ Σέφερ, δήλωσε τα εξής: " Συμφωνήσαμε ότι η πρόσκληση της FYROM θα υπάρξει μόλις επιτευχθεί μία αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας". Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνταν, ήδη, και οι αποφάσεις της Ε.Ε., από το 1992 (ως ΕΟΚ τότε ακόμα), και του ΟΗΕ, από το 1993. Από το 2008 και εντεύθεν, το σκοπιανό ζήτημα βρίσκεται μάλλον σε ύφεση, μετά και τις αλλαγές - και τις έντονες τριβές - που, εντωμεταξύ, συνέβησαν τελευταία στη γειτονική αυτή χώρα.

                                       Η σημερινή πραγματικότητα στη FYROM!

        Και, ιδού, η νέα πραγματικότητα σήμερα για το κρατίδιο των Σκοπίων: Προσπαθεί να εισέλθει σε διεθνείς Οργανισμούς (Ε.Ε., ΝΑΤΟ κ.λ.π.), αλλά προσκρούει στην ονομασία του, η οποία θα πρέπει να είναι αποδεκτή και από την Ελλάδα! Η εποχή της "αφιονισμένης κούρσας" των διακηρύξεων και των αλυτρωτικών κορωνών, οπουδήποτε, που υπαγορεύονταν από τα ναρκωτικά του μεγαλοϊδεατισμού και ενός ακραίου εθνικισμού, έχει παρέλθει και αρχίζει η αναδίπλωση στη νέα πραγματικότητα. Αυτοκριτική, αυτογνωσία και περισσότερη λογική σκέψη, είναι το ζητούμενο από τους βόρειους γείτονές μας. Ο επί δεκαετία πρωθυπουργός - και υποτίθεται ο πιο φανατικός εκφραστής του μεγαλοϊδεατισμού και του ακραίου εθνικισμού - Νίκολας Γκρουέφσκι, έχασε τις εκλογές που έγιναν το Δεκέμβρη του 2016. Η νέα κυβέρνηση Ζάεφ, που σχηματίστηκε τον περασμένο Ιούνιο, δείχνει ότι θέλει να αλλάξει γραμμή πλεύσης, αλλά αυτό δεν το έχουμε ιδεί ακόμα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει κανείς, αν κοιτάξει προσεκτικά τις δηλώσεις και τα λεγόμενα του νέου πρωθυπουργού των Σκοπίων. Προσέξτε τι λέει: Αναγνωρίζει, λέει, τα λάθη του παρελθόντος και τις προκλήσεις που γίνονταν κατά της Ελλάδας, αλλά, όταν φτάνει στο "δια ταύτα" και στο θέμα της ονομασίας, μάλλον ξαναγυρίζει στα ίδια, όπως και ο προηγούμενος! Είναι αλήθεια ότι ένας ολόκληρος λαός, μαζί και οι σημερινοί ηγέτες του, έχουν υποστεί επί δεκαετίες ολόκληρες ισχυρές πλύσεις εγκεφάλου και δύσκολα μπορούν να ξεφύγουν από τους φανατισμούς και τις ψευδαισθήσεις του παρελθόντος, αλλά αυτό δεν αφορά την Ελλάδα. Με την Ιστορία, τα σύμβολα, την εδαφική ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια ενός έθνους και τις μελλοντικές γενεές, δεν παίζει κανείς. Αυτοί οι ίδιοι - και μόνον αυτοί - ευθύνονται που έφτασαν τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα και όσο πιο γρήγορα καταλάβουν ότι συμφωνίες με ψευδαισθήσεις, εκβιαστικές ενέργειες και λεονταρισμούς, δεν γίνονται, τόσο το καλύτερο. Συνεχίζω, όμως, το σκεπτικό του νέου πρωθυπουργού των Σκοπίων. Έχει αλλάξει κάπως, είναι αλήθεια, τη γνωστή ρητορική περί απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και περί αλυτρωτισμού, αλλά όταν αγγίζει το θέμα της ονομασίας, καταλήγει στο ότι δεν μπορεί να απαρνηθεί το συνταγματικό όνομα της χώρας του, που είναι: "Δημοκρατία της Μακεδονίας"! Δηλαδή, ουσιαστικά ανακυκλώνει πάλι τα ίδια όπως και στο παρελθόν! Το συνταγματικό αυτό όνομα ποιος το έβαλε, κ. Ζάεφ; Εσείς οι ίδιοι! Μόνοι σας το βάλατε, υποκλέπτοντάς το και χωρίς την έγκριση κανενός - πόσω μάλλον της Ελλάδας! Η Ελλάδα απλώς δέχτηκε - προκειμένου να διευκολύνει τη λειτουργία αυτού του κρατιδίου στον ΟΗΕ και στις λοιπές σχέσεις του - να συνεχίσει να έχει, εντελώς προσωρινά, την ονομασία που είχε και πριν ως μία Ομόσπονδη Δημοκρατία της πρώην Γιουγκοσλαβίας (FYROM), εωσότου βρεθεί μία αμοιβαία αποδεκτή λύση για μία μόνιμη ονομασία. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο!

                                 Ποια θα ήταν η σωστή ονομασία της FYROM!

      Πραγματικά, αναρωτιέται κανείς, γιατί οι Σκοπιανοί επιμένουν εμμανώς στο όνομα "Μακεδονία" - που είναι πλέον πασιφανές ότι είναι ελληνική λέξη και  έχει υποκλαπεί από την πάντα ελληνική Μακεδονία - και δεν επιμένουν καθόλου για το όνομα "Σκόπια", η οποία είναι επίσης ελληνική λέξη που σημαίνει "σκοπιά". Ωραία ως λέξη η "Μακεδονία", αλλά δεν είναι σλάβικη. Έχει κάτι το μαγικό που δεν έχει η λέξη "Σκόπια"; Όχι, βέβαια! Την κάνει να φαίνεται έτσι η Ιστορία της πραγματικής Μακεδονίας, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ταυτόχρονα, είναι και αυτό που οι Σκοπιανοί, ως Σλάβοι, είχαν πάντα ως προαιώνια επιθυμία στο πίσω μέρος του μυαλού τους νερά το"να βρέξουν τα πόδια τους στα νερά του Αιγαίου"! Αυτή είναι μία επιβεβαιωμένη ιστορική αλήθεια και από την ίδια τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, η οποία, όμως, δεν άντεξε περισσότερο από τρεις μήνες! Αν ο καθένας είχε όλα όσα κακώς επιθυμεί, τότε ο κόσμος μας θα είχε ήδη καταστραφεί! Άρα, τι μένει; Μένει το να έχει ο καθένας μας αυτό που μπορεί και του ανήκει πραγματικά! Το να ζητά κανείς αυτό που δεν μπορεί να φτάσει, ούτε του ανήκει, δεν είναι ούτε ρεαλιστικό, ούτε ρομαντικό. Είναι ανέντιμη κλοπή και φασιστικού τύπου μεγαλοϊδεατισμός - ο οποίος, εντέλει, είναι και αυτοκαταστροφικός! Πραγματική "ύβρις" - με την αρχαιοελληνική έννοια της λέξης - μικρόψυχος εγωισμός και ιστορική κατάρα για έναν λαό! Η μόνη σωστή ονομασία της FYROM, αυτή τη στιγμή - που θα έλυνε ως δια μαγείας όλα τα μεταξύ μας προβλήματα - είναι αυτή εδώ: "Δημοκρατία των Σκοπίων"! Τα οφέλη που θα προκύψουν για τους Σκοπιανούς από αυτή την ονομασία, θα είναι αμέτρητα, μιας και είναι γνωστό από τη λαϊκή μας σοφία ότι: "Ο καλός γείτονας είναι ευλογία"!  Αλλά και παγκοσμίως η υπόληψη των Σκοπίων θα ανέβαινε κατακόρυφα! Μακάρι να το καταλάβουν αυτό και οι βόρειοι γείτονές μας, αλλά προς το παρόν το σενάριο αυτό δεν φαίνεται καν στον ορίζοντα. Για άλλο σενάριο που, ναι, μεν, μπορεί να διαφαίνεται περισσότερο στον ορίζοντα, αλλά είναι εξίσου δύσκολο με το παραπάνω - αν όχι ακόμα πιο δύσκολο - θα επανέλθω στην επόμενη θεματική ενότητα 87 του "Φηγουσιώτη".