15.  Εθνικά θέματα 3 - Πολιτική "Επί τάπητος":
   
     Αντιμετώπιση της κρίσης και όχι αποθέωση του κομματισμού
                               και της αρχομανίας!
                                                                     
     Δεν ανήκω ούτε στους μνημονιακούς,ούτε στους αντιμνημονιακούς.Θετικά και αρνητικά υπάρ
χουν και στη μία και στην άλλη πλευρά.Ό,τι καλό,οπουδήποτε,το επικροτώ.Ό,τι κακό,το απορρίπτω.
Το να απορρίπτει,όμως,κανείς το αναγκαίο κακό σαν να μην υπάρχει,είναι σαν να κλείνει τα αυτιά και τα μάτια του μπροστά στο θανάσιμο κίνδυνο!
      Εξαρχής,επίσης,θα ήθελα να δηλώσω ότι ως νεοέλληνας δεν ήμουν ποτέ με τους "ευρωπαϊστές"-
έφεραν δεινά σ'αυτόν τον τόπο-αυτούς δηλαδή που ο Μακρυγιάννης αποκαλούσε"Φραγκοφορεμέ
νους".Ως σύγχρονος,όμως,Έλληνας πολίτης,είμαι σαφέστατα προσανατολισμένος προς την Ευρώπη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.Όχι,ωστόσο,εκείνη την Ε.Ε. του 2009 και 2010!Είμαι με την Ε.Ε. της ειλικρινούς αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της,στην πράξη.Με μία Ε.Ε.πραγματικά ενοποιημένη και σε όλα τα επίπεδα:οικονομικό-και όχι μόνο νομισματικό-πολιτικό και αμυντικό.Αυτή η Ε.Ε.,ναι,
 μπορεί να άρει τα σημερινά αδιέξοδα και να ανοίξει νέες προοπτικές για το μέλλον των λαών της.
      Για όσους δεν το θυμούνται-ή δεν το γνωρίζουν-οι εταίροι μας,στο ξεκίνημα της κρίσης στη χώ
ρα μας,είχαν καθυστερήσει θεαματικά ένα ολόκληρο εξάμηνο για να πάρουν αποφάσεις και να στηρί
ξουν ένα κράτος-μέλος - χωρίς το εθνικό του νόμισμα πλέον - μία ήδη πτωχευμένη χώρα,δηλαδή,ό
πως οι ίδιοι οι επικεφαλής στην Ε.Ε.το τόνιζαν ακόμα από τα μέσα του 2009,πόσω μάλλον μετά τις ε
κλογές του Οκτώβρη.Δεν γνώριζαν τότε τι έπρεπε να κάνουν-αμέσως μετά τις εκλογές του 2009-ή μήπως κάποιοι περίμεναν να ανέβουν τα σπρεντ σε δυσθεώρητα ύψη και μετά - εκεί κατά τις 20 Α
πριλίου 2010 - να πουν:"Ναι,βοήθεια στην Ελλάδα αλλά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ";Έχω ιδίαν αντίληψη των όσων λέω εδώ,γιατί τα άκουγα τότε στα ΜΜΕ και τα διάβαζα στον Τύπο-και δεν χρειάζεται να επικαλεστώ κάποιο από τα στοιχεία που διαθέτω στο αρχείο μου.Τότε,μάλιστα,μου είχε δημιουργηθεί η εντύπωση-και όχι μόνο σε μένα βέβαια-ότι η Ελλάδα στήθηκε στον τοίχο,ώστε να μην είναι-ούτε κατ'ελάχιστο-σε θέση να αντιδράσει,καθώς περί τις 20 του Μάη είχε να αποπλη
ρώσει ένα τεράστιο ποσό-κάπου δυο δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ-για ομόλογα που έληγαν!Ούτε καν περιθώρια για συναινετικές διαδικασίες στη Βουλή δεν υπήρχαν τότε!Και,αφού δεν θα υπήρχε
ευρύτερη κοινοβουλευτική συναίνεση,φυσικό επόμενο δεν ήταν να μην υπάρξει και κοινωνική συναί
νεση αργότερα για τα μνημονιακά μέτρα;Οι ψηφοφόροι συνήθως ακολουθούν την κομματική τους
γραμμή.Αυτό ήταν ήδη γνωστό-ίσως και προετοιμασμένο-επομένως,γιατί ο πολλαπλασιαστής του
ΔΝΤ να είναι 0,5 και όχι τριπλάσιος;Αυτό σήμαινε,ασφαλώς,ότι όλα θα εξελιχθούν ομαλά στη χώρα
μας.Ότι θα υπάρξει,δηλαδή,κοινωνική συναίνεση,κάτι πολύ δύσκολο,όπως είπαμε.Άρα,κάτι"παί
χτηκε"τότε εδώ!Και αν εκείνα τα χρεωλύσια έπρεπε να πληρωθούν,ας πούμε,ένα μήνα αργότερα,δεν θα ήταν καθόλου απίθανο-όπως έλεγα σε φίλους μου-η απόφαση εκείνη να είχε ληφθεί και αυτή ένα μήνα αργότερα!Διαπραγματευτικά περιθώρια για εκείνον που έχει το ένα πόδι στο γκρεμό και την αγχόνη στο λαιμό ασφαλώς και δεν υπάρχουν!Σ'αυτή τη δεινή θέση βρέθηκε τότε η Ελλάδα!Και τι δεν άκουσε εντωμεταξύ τότε αυτή η χώρα!Ειπώθηκαν και γράφτηκαν,μάλιστα,με τέτοια συχνότητα και ένταση,ώστε κάποιες στιγμές να σκέφτεσαι-ακόμα και χωρίς να το θέλεις-αν αυτά ήταν μία φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων ή αν αυτά προετοιμάστηκαν έντεχνα και στοχευμένα για να συμβούν και να ειπωθούν!Γιατί;Ακούστηκε "Για τιμωρία και για να εκληφθεί η Ελλάδα ως παράδειγμα προς αποφυγή-ή ακόμα και ως πειραματόζωο"!Δεν είναι μόνο αυτό,αλλά δεν είναι και της στιγμής για περισσότερα. Αλλά ας μη θεωρηθεί εδώ ότι προσπαθώ να αποσείσω ευθύνες που έχει η χώρα μας.Ίσα ίσα,μάλιστα!Ευθύνες έχει η χώρα μας-και πολλές-αλλά αυτές που πραγματικά της ανήκουν και όχι"αμαρτίες"που της φορτώθηκαν!Ασφαλώς και δεν ευθύνονται οι άλλοι για τις δικές μας αμέλειες και παραλείψεις-τουλάχιστο,όχι σε κάθε περίπτωση.Αλλά για όλα αυτά και για άλλα επιμέρους ζητήματα ίσως να γίνει λόγος,σε εύθετο χρόνο,στον προσωπικό μου ιστότοπο:"Ο Φηγουσιώτης"(http://οfigousiotis.blogspot.gr).
      Και περνάμε τώρα,εν συντομία,στα δικά μας.Είναι αλήθεια ότι το 2010-όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο-η χώρα μας έτυχε να μην έχει στο τιμόνι της και το πιο κατάλληλο πρόσωπο!Και εξη γούμαι τι εννοώ-με συγκεκριμένα στοιχεία και όχι με αφορισμούς.Δύο μόνο θέματα θα θίξω:
1.Αν κάποιος θέλει να λέγεται"Πολιτικός"-με Π κεφαλαίο-δεν επισκέπτεται τον πρόεδρο των ΗΠΑ λίγες μόνο μέρες πριν εξαγγείλει την είσοδο της χώρας του στο Μνημόνιο και στο ΔΝΤ,από το Κα
στελλόριζο,όπως έκανε τότε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας.Μεγάλο το λάθος και το κόστος ακόμα
μεγαλύτερο!Οι Έλληνες δεν διέπονται από αντιαμερικανικά αισθήματα,ωστόσο υπάρχουν κάποια πρόσφατα γεγονότα-στην Ελλάδα και την Κύπρο-που ακόμα δεν έχουν ξεθυμάνει και ο κόσμος είναι επιφυλακτικός για τις προθέσεις των ισχυρών έναντι των αδυνάτων.Ξέρετε ο κόσμος τι είπε τότε,κ. Παπανδρέου;Δικαίως ή αδίκως δεν έχει σημασία:"Οι ξένοι τον κατευθύνουν!Αυτοί μας βάλανε στο ΔΝΤ"!Ήταν,βλέπετε,το ιστορικό momentum και οι συνειρμοί!Και δεν ήταν τόσο θέμα Ομπάμα-να εξηγούμαστε.Γνωρίζουμε πολύ καλά τι λέγεται για τα εξωτερικά ζητήματα των ΗΠΑ:Εδώ και μερι
κές δεκαετίες,άλλοι τα ορίζουν και τα κατευθύνουν και όχι ο πρόεδρος!
2.Δεν είναι καθόλου πρέπον και  έξυπνο ένας πολιτικός-και μάλιστα πρωθυπουργός της χώρας-να δη
λώνει μπροστά στα ΜΜΕ της υφηλίου:"Είμαστε μία διεφθαρμένη χώρα"!Διεφθαρμένη δεν είναι η
χώρα,κ.Παπανδρέου,και ο απλός λαός της.Διεφθαρμένοι είναι κάποιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι σ'αυ
τή τη χώρα-και δεν εννοώ εδώ μόνο πολιτικούς,πόσω μάλλον νέους πολιτικούς!Είναι εκείνοι που έ
χουν στα χέρια τους και διαχειρίζονται τον πλούτο αυτής της χώρας!Όλοι ξέρουμε τι γινόταν-και σε κάποιο βαθμό ίσως γίνεται ακόμα.Διεφθαρμένοι είναι όσοι χρησιμοποιούν τη θέση,που κατέχουν,για να πλουτίζουν οι ίδιοι,απομυζώντας το κράτος που δήθεν υπηρετούν!Έχω καταγεγραμμένες πάμπολ λες περιπτώσεις,αλλά δεν είναι της στιγμής.Διεφθαρμένοι είναι και εκείνοι που καταθέτουν τα χρήματα,που βγάζουν στη χώρα μας,σε ξένες Τράπεζες.Το μόνο που θα μπορούσε κανείς να καταλο γίσει σε όλους εμάς τους υπόλοιπους-και τον απλό λαό-είναι η ανοχή μας σε όλα αυτά τα φαινόμενα. Και εδώ-αναλογιζόμενος το πώς και το γιατί φτάσαμε σ'αυτό το σημείο ως χώρα-θα έλεγα το εξής:
Κάποτε,ο δωσιλογισμός ήταν κατάρα σ'αυτή τη χώρα.Σήμερα,μήπως μπορεί να γίνει ευλογία;Γιατί, αν συνεχίσουμε να ανεχόμαστε κάθε είδους παρανομία(διασπάθιση του δημοσίου χρήματος,να μην κόβουμε αποδείξεις,να μην πληρώνουμε στο κράτος το φόρο που αναλογεί στον καθένα μας κ.λ.π.),
είναι μάλλον βέβαιο ότι θα ξανάρθουμε εδώ που είμαστε και ας μην έχουμε βγει ακόμα στο φως!
                                                   Το φιλέτο της υπόθεσης!
       Το φιλέτο της υπόθεσης,όμως,θαρρώ πως είναι αυτό που ακολουθεί.Σ'αυτή τη χώρα,δεν μπερδεύ
ουμε απλώς κάποιες έννοιες.Ηθελημένα ή άθελά μας-επίτηδες ή όχι-παρερμηνεύουμε και τα ίδια τα γεγονότα.Τι θέλω να πω;Θα πρέπει να καταλάβουμε επιτέλους ότι είναι άλλο πράγμα το πώςφτάσα
με εδώ ως χώρα και εντελώς διαφορετικό το τι κάνουμε,αφού φτάσαμε εδώ όπου βρισκόμαστε!Και αυτό ας το καταλάβουν πρώτα οι πολιτικοί μας!Οι αρχηγοί των κομμάτων και τα επιτελεία τους!Το πώς φτάσαμε εδώ ως χώρα,μπορούμε να το συζητάμε ώρες,μέρες και μήνες και άλλοτε να βρίσκουμε κάποιον κοινό τόπο συνεννόησης και άλλοτε να μην βρίσκουμε.Το τι κάνουμε,όμως,αφού φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα,ένας είναι ο δρόμος:αυτός ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ!Στο παρακάτω παράδειγμα φαίνεται ξεκάθαρα,νομίζω,ποια είναι η εικόνα αυτής της χώρας σήμερα,αλλά και η γραμμή που θα πρέπει-ή θα ΄πρεπε-να ακολουθήσουμε:
       Μέσα σε ένα σπίτι κατοικούσαν έντεκα άτομα.Αυτό το σπίτι κάποια μέρα-για λόγους γνωστούς ή και άγνωστους ακόμα-γκρεμίστηκε.Τι κάνουν τώρα οι διαμένοντες-ή αυτοί που διέμεναν-μέσα σ'
αυτό;To να αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους για το ποιος έφταιξε περισσότερο ή λιγότερο,έχει νόη μα;Άλλη στέγη δεν έχουν,δεν πρέπει να το ξαναφτιάξουν;Ασφαλώς πρέπει να το ξαναφτιάξουν!Πώς όμως;Δουλεύοντας όλοι μαζί ή μόνο οι μισοί;Ε,λοιπόν,εδώ σε μας συμβαίνει το περίεργο να δου
λεύουν οι μισοί-ή και λιγότεροι ακόμα-και οι άλλοι να τους πετροβολάνε!Και δεν υπερβάλλω καθό
λου σ'αυτό που λέω!
       Το "σπίτι",που μας στεγάζει,είναι αυτή η χώρα.Ο λαός αυτής της χώρας γνωρίζει πολύ καλά ότι
οι συμφορές,που πέρασαν από πάνω της,αντιμετωπίστηκαν όλες με τον ίδιο τρόπο:ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!Και η κρίση που περνάμε συμφορά είναι!Τώρα είναι η ώρα να τεθεί επί τάπητος και να χτυπηθεί ο άκρατος-χωρίς ουσιαστικά πατριωτικά βάθρα-κομματισμός και η χίμαιρα της αρχομανίας και των αρχηγισμών.Καλύτερες προϋποθέσεις,για αποτελεσματική αντιμετώπιση της Λερναίας Ύδρας της κρίσης που απειλεί να αφανίσει τη χώρα και το λαό της,θα δημιουργηθούν μόνο αν αφήσουμε στην άκρη,για ένα διάστημα,τις κομματικές μας ταυτότητες και τις προσωπικές φιλοδοξίες και πορευτούμε όλοι μαζί:Κυβέρνηση,αντιπολίτευση και λαός!Εδώ που βρεθήκαμε,άλλη λύση δεν υπάρχει!Ούτε μαγική συνταγή!Δεν είναι πολιτικά έντιμο η κομματική εκμετάλλευση μιας κρίσης.Ο έπαινος της επιτυχίας-ή η μομφή της αποτυχίας-σε τόσο κρίσιμες περιστάσεις θα πρέπει να ανήκει σε όλους και όχι μόνο σε λίγους.Αυτό συνιστά και πολιτικό πολιτισμό και κοινωνική σύμπνοια.Η αποθέωση του κομματισμού-και του επιμέρους-όχι σπάνια γίνεται το σαράκι που κατατρώγει το μεδούλι της δημοκρατικής λειτουργίας και γιγαντώνει τα παρακμιακά της φαινόμενα.Όταν,μάλιστα,  αυτό συμβαίνει σε ώρες κρίσης, τότε ρηγματώνονται τα ίδια τα θεμέλια και οι θεσμοί της χώρας.Η οικονομική ανάπτυξη,άλλωστε,και η πρόοδος,οπουδήποτε,ακολουθούν το ρυθμό της βιολογικής θρέψης και ανάπτυξης και δεν έρχονται με άλματα.Πόσω μάλλον κβαντικά άλματα που υπόσχονται κάποιοι,παίζοντας μάλιστα και με τους δημοκρατικούς θεσμούς στη χώρα που γέννησε την ίδια τη δημοκρατία!Όσοι επιδιώκουν εκλογές αυτές τις κρίσιμες για τον τόπο μας ώρες,"πετροβολάνε" ου σιαστικά ό,τι θετικό έγινε μέχρι σήμερα στη χώρα-όσο ασήμαντο αυτό κι αν φαίνεται-και υπονο  μεύουν μία ενωτική και πιο παραγωγική μελλοντική της πορεία.

(Το πρώτο μέρος του άρθρου δημοσιεύθηκε στις 17.12.2014,στον "ΝΕΟ ΑΓΩΝΑ"Καρδίτσας,
και το υπόλοιπο,ως συνέχειά του,στις 20.12.2014.Κατόπιν αυτού,η επιστολή μου,που είχα αναρτήσει εδώ στις 18.12.2014-και απεστάλη με e-mail στην παραπάνω εφημερίδα προς ενημέρωση του κ.Αλεξίου,εκδότη και διευθυντή της εφημερίδας-αποσύρθηκε στις 21.12.2014).